شهروند خبرنگار مازندران؛
لذت رانندگی در جاده برفی سوادکوه + فیلم
بیانیه انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان در دفاع از مظلومیت مردم غزه
انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان در بيانيه‌اي تأکيد کرد: حاکمان زور بدانند دوره سرکشی و افسار بریدن در عرصه بین‌المللی پایان یافته و مقاومت مظلوم در برابر ظلم به صورت سازمان یافته ادامه دارد و هر تجاوز با مشت دندان‌شکن پاسخ داده می‌شود.
به گزارش سرويس سياسي باشگاه خبرنگاران، انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان در دفاع از مظلومیت مردم غزه بیانیه‌اي صادر کرد.
متن اين بيانيه به شرح زير است:
باز هم قصه تکراری آتش و خون، باز هم شیون مادری داغدار بر جسم بی‌جان کودک یازده ماهه، باز هم آوارگی صاحب‌خانه و ادعای حق به جانب متجاوز، باز هم تفهیم معنای حقوق بشر با موشک و بمباران و آتش توپخانه! باز هم حمایت از جنایت به بهانه دفاع از شهروند، باز هم پیاده شدن قانون جنگل توسط مدعیان ایجاد نظم نوین جهانی و سکوت ننگین سازمان ملل به اصطلاح متحد!
عجب حقوق بشر و عجب سازمان ملل متحدی! راستی کدام حقوق؟ کدام بشر؟ مگر غصب خانه یک ملت برای متجاوز حقوق به ارمغان می‌آورید؟ مگر فقط کسی که بتواند زنان و کودکان بی‌دفاع را به خاک وخون بکشد بشر محسوب می‌شود؟! راستی این ملل برای چه چیزی با هم متحد شده‌اند؟ مگر گرگی که بره بی‌دفاع را پاره می‌کند این همه متحد و مشوق نیاز دارد و مگر نیاز است که برای دفاع از گرگ در مقابل بره این همه برج و بارو در قالب قانون زرو مدارانه ساخت؟!
آری مفاهیم ادعایی و رفتار متناقض غرب پر از علامت تعجب است و واقعیت دردآور همین است که ملتی که صاحب تاریخ و سرزمین است به لطف حق وتوی آمریکا نمی‌تواند عضو سازمان ملل شود، پس عضو ملل متحد نیست و باید نابود شود و در دیدگاه عملی غرب اساسا بشر محسوب نمی‌شود تا بتوان برایش حقوقی قائل شد! و چه راحت عضو ملل متحد می‌شود متجاوز بی‌هویتی که آوارگیش را از حامیان دروغینش هدیه گرفت و حالا در خانه دیگران خود را صاحب خانه می‌داند، مجاز به هر اقدام وحشیانه است، هر نوع سلاحی در اختیار دارد و استفاده می‌کند بدون آن که به هیچ معاهده بین‌المللی پایبند باشد و جالب این که بشر محسوب می‌شود و باید از حقوق آن دفاع کرد!
مگر نه این است که به خاطر کشته شدن سه صهیونیست، فغان و ناله مظلومیت اسراییل سر داده‌اند تا ده‌ها شهید غزه را حامی تروریسم و تهدید برای اسراییل معرفی کنند؟ کودک یازده ماهه بی‌دفاع طبق کدام محاسبات نظامی می‌تواند یک ارتش تا بن‌دندان مسلح را تهدید کند؟ با کدام معیار، گروهی مجاهد مظلوم سنگ به دست را که نمی‌خواهند سرزمین‌شان را به متجاوز تقدیم کنند، تررویست می‌نامند؟
تاریخ گواه است که هر زمان اربابان قدرت خواسته‌اند برای فرزند نامشروع خود حاشیه امنی ایجاد کنند، نخست افکار عمومی جهان را با یک بازی ساختگی به نقطه انحرافی هدایت می‌کنند، آن گاه مجوز قتل و اشغال سرزمین دولت بی‌دفاع فلسطین و لبنان را صادر می‌کنند؛ حالا جام جهانی فوتبال باشد یا فتنه‌انگیزی در سوریه هیچ فرقی ندارد!
اما متجاوزان بدانند که خون هر شهید اساس مقاومتی دیگر است و ملت صاحب هویت فلسطین قدم در راهی گذاشته که جز به نابودی ظلم ختم نمی‌شود، حاکمان زور بدانند دوره سرکشی و افسار بریدن در عرصه بین‌المللی پایان یافته و مقاومت مظلوم در برابر ظلم به صورت سازمان یافته ادامه دارد و هر تجاوز با مشت دندان‌شکن پاسخ داده می‌شود تا روزی که اراضی اشغال شده به دامن اسلام باز گردد و وعده خداوند تخلف‌ناپذیر است.
انتهای پیام/ش
متن اين بيانيه به شرح زير است:
باز هم قصه تکراری آتش و خون، باز هم شیون مادری داغدار بر جسم بی‌جان کودک یازده ماهه، باز هم آوارگی صاحب‌خانه و ادعای حق به جانب متجاوز، باز هم تفهیم معنای حقوق بشر با موشک و بمباران و آتش توپخانه! باز هم حمایت از جنایت به بهانه دفاع از شهروند، باز هم پیاده شدن قانون جنگل توسط مدعیان ایجاد نظم نوین جهانی و سکوت ننگین سازمان ملل به اصطلاح متحد!
عجب حقوق بشر و عجب سازمان ملل متحدی! راستی کدام حقوق؟ کدام بشر؟ مگر غصب خانه یک ملت برای متجاوز حقوق به ارمغان می‌آورید؟ مگر فقط کسی که بتواند زنان و کودکان بی‌دفاع را به خاک وخون بکشد بشر محسوب می‌شود؟! راستی این ملل برای چه چیزی با هم متحد شده‌اند؟ مگر گرگی که بره بی‌دفاع را پاره می‌کند این همه متحد و مشوق نیاز دارد و مگر نیاز است که برای دفاع از گرگ در مقابل بره این همه برج و بارو در قالب قانون زرو مدارانه ساخت؟!
آری مفاهیم ادعایی و رفتار متناقض غرب پر از علامت تعجب است و واقعیت دردآور همین است که ملتی که صاحب تاریخ و سرزمین است به لطف حق وتوی آمریکا نمی‌تواند عضو سازمان ملل شود، پس عضو ملل متحد نیست و باید نابود شود و در دیدگاه عملی غرب اساسا بشر محسوب نمی‌شود تا بتوان برایش حقوقی قائل شد! و چه راحت عضو ملل متحد می‌شود متجاوز بی‌هویتی که آوارگیش را از حامیان دروغینش هدیه گرفت و حالا در خانه دیگران خود را صاحب خانه می‌داند، مجاز به هر اقدام وحشیانه است، هر نوع سلاحی در اختیار دارد و استفاده می‌کند بدون آن که به هیچ معاهده بین‌المللی پایبند باشد و جالب این که بشر محسوب می‌شود و باید از حقوق آن دفاع کرد!
مگر نه این است که به خاطر کشته شدن سه صهیونیست، فغان و ناله مظلومیت اسراییل سر داده‌اند تا ده‌ها شهید غزه را حامی تروریسم و تهدید برای اسراییل معرفی کنند؟ کودک یازده ماهه بی‌دفاع طبق کدام محاسبات نظامی می‌تواند یک ارتش تا بن‌دندان مسلح را تهدید کند؟ با کدام معیار، گروهی مجاهد مظلوم سنگ به دست را که نمی‌خواهند سرزمین‌شان را به متجاوز تقدیم کنند، تررویست می‌نامند؟
تاریخ گواه است که هر زمان اربابان قدرت خواسته‌اند برای فرزند نامشروع خود حاشیه امنی ایجاد کنند، نخست افکار عمومی جهان را با یک بازی ساختگی به نقطه انحرافی هدایت می‌کنند، آن گاه مجوز قتل و اشغال سرزمین دولت بی‌دفاع فلسطین و لبنان را صادر می‌کنند؛ حالا جام جهانی فوتبال باشد یا فتنه‌انگیزی در سوریه هیچ فرقی ندارد!
اما متجاوزان بدانند که خون هر شهید اساس مقاومتی دیگر است و ملت صاحب هویت فلسطین قدم در راهی گذاشته که جز به نابودی ظلم ختم نمی‌شود، حاکمان زور بدانند دوره سرکشی و افسار بریدن در عرصه بین‌المللی پایان یافته و مقاومت مظلوم در برابر ظلم به صورت سازمان یافته ادامه دارد و هر تجاوز با مشت دندان‌شکن پاسخ داده می‌شود تا روزی که اراضی اشغال شده به دامن اسلام باز گردد و وعده خداوند تخلف‌ناپذیر است.
انتهای پیام/ش
