در آستانه مسابقات جهاني کاراته؛
در آستانه مسابقات جهاني کاراته؛
به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران،
پس از بررسی اوزان کومیته انفرادی و کاتای انفرادی و
تیمی، در بخش آخر گام به گام تا بیست و یکمین دوره مسابقات کاراته قهرمانی
جهان به کومیته تیمی می رسیم، جایی که تیم ایران با داشتن کاراته کاهای
جوان و با تجربه می تواند یکی از تیم های مدعی بیست و یکمین دوره مسابقات
قهرمانی جهان باشد.
برخلاف رقابتهای
کاتای تیمی که چند قدرت سنتی مدال طلای مسابقات جهان را بین خود تقسیم
کرده اند، در کومیته تیمی هر بار شاهد قدرت نمایی کشورهای نوظهور هستیم.
در
کومیته تیمی ، هر چند نمی توان از حالا مدال طلا، نقره و برنز را بین
مدعیان تقسیم کرد، اما مطمئناً ترکیه یکی از مدعیان جدی است، تیمی که
همانند تیم ایران بازیکنان یکدست و همطرازی را در اختیار دارد. ترکیه که در
جهانی 2008 بر سکوی اول جهان ایستاد، در آخرین دوره مسابقات قهرمانی اروپا
در اسپانیا 2012 به مقام نایب قهرمانی دست یافت تا به عنوان یک مدعی درجه
اول مورد توجه باشد.
آذربایجان که با تک ستاره بزرگش رافائل آقایف و
حضور کاراته کاهایی چون شاهین آقایف، آیخان مامایف در صربستان 2010 بر
سکوی دوم جهان ایستاد و شش ماه پیش در مسابقات اروپایی تیم سوم قاره سبز
نام گرفت تا با پشتوانه مدالهای اروپایی و جهانی اش نگاهی جدی به یکی از
سکوها داشته باشد.
صربستان با مردان قدرتمند و تنومندش فراموش نشود!
صربها اگرچه در اروپا 2012 به مقامی دست نیافتند، اما نباید از یاد برد که
آنها به عنوان مدافع عنوان قهرمانی به پاریس می آیند.
بوسنی
هرزگوین دیگر تیمی است که دراین سالها نشان داده به مدال کومیته تیمی بیش
از کومیته انفرادی چشم دارد. برنز رقابتهای جهانی 2012 و مقام سومی اروپا
در سال 2010 و 2012 گویای همین موضوع است.
ایتالیا، اسپانیا، آلمان،
مصر و یونان و از همه مهمتر فرانسه که از مزایای میزبانی هم سود می برد،
دیگر تیم هایی هستند که در سالهای اخیر سکونشینی در پیکارهای جهانی و قاره
ای را به تناوب تجربه کرده اند.
اما تیم ایران هم که بدرستی تلفیقی
از تجربه و جوانی است، در جام بیست و یکم قطعاً برای هر تیمی رعب آور خواهد
بود، تیمی که سعید فرخی و مازیار الهامی و ابراهیم حسن بیگی با تجربه و
سرد و گرم چشیده را در کنار نفرات با انگیزه و جسوری همچون سجاد گنج زاده و
سامان حیدری با خود دارد.به این جمع 5 نفره، علی فداکار و ذبیح اله پورشیب
را هم اضافه کنیدکه در اولین روز مسابقات (چهارشنبه اول آذر)در مبارزات
انفرادی 84-و 84+کیلوگرم به میدان می روند و پس از آن در آخرین روز به جمع
دیگر مردان کومیته تیمی ملحق می شوند تا بهترین نمایش را به صحنه آورند.
تیم
ایران اولین بار در جهانی 1977 توکیو و آخرین بار در جهانی 2002 مادرید
موفق شد در بخش کومیته تیمی با قرار گرفتن بر سکوی سوم مدال برنز را از آن
خود کند. باید دید در جام بیست و یکم جهان تیم ایران خواهد توانست برای
سومین بار در 42 سال اخیر سهمی از مدالهای توزیع شده در کومیته تیمی داشته
باشد؟
نقطه نظرات کارشناسان در مورد تیم کومیته:
*مسعود
رهنما(سرمربی تیم ملی در بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو): به نظر من هیچ تیمی
یکدست تر از تیم ایران نیست، تیمی که اتکایش نه به یک فوق ستاره که 7
ستاره است. در کومیته تیمی داشتن بازیکنانی با سطح فنی یکسان بواقع یک
موهبت است.
*شهرام هروی(مربی تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا2009 و
2011 و بازهای آسیایی 2010گوانگجو): تیمی یکدست و خوبی داریم. به نظر من
قابلیت بچه ها بالاتر از تیمی است که در جهانی 2002 موفق به مدال برنز شد.
حضور علی و مهران به عنوان کادر فنی که خود سالها عضو تیم ملی بوده اند و
تجربه ارزنده ای دارند می تواند ضریب موفقیت تیم را دو چندان کند.
*نادر
جودت( قهرمان سه دوره رقابتهای قهرمانی آسیا): ترکیب تیم تلفیقی از نفرات
باتجربه و جوان است و این نقطه مثبت تیم ایران به شمار می آید. هر چند قرعه
نقش مهمی در موفقیت یک تیم دارد، اما به نظر من مهم تر از قرعه اتحاد و
همدلی و فعل خواستن تک تک نفرات است. یادمان نرود در جهانی 2008 هم قرعه
خوبی داشتیم و هم نفرات خوبی، اما عدم همدلی باعث شد که خود را روی سکو
نبینیم. در پاریس باید بیش از همه مراقب تیم های با تجربه و خوبی چون
صربستان، ترکیه ، مصر و فرانسه باشیم.
*مهدی سلطانی(دارنده مدال
برنز آسیا 2011): با انسجام تیمی مدال کومیته تیمی که خیلی هم با ارزش است،
دور از دسترس بچه ها نخواهد بود. بچه ها باید جسورانه مبارزه کنند طوری
که حریفانی که رودروی آنها قرار می گیرند "خواستن" و "میل به پیروزی" را در
چهره شان ببینند./آق