گپ عاشورایی با مردی که ۵۵ سال است تعزيه‌خواني می‌کند
"براي اين که مردم، يک تعزيه خواني را با تمام وجود درک کنند، تعزيه خوان و هنرپيشگان تعزيه خواني بايد ويژگي هاي خاصي داشته باشند؛ آن فردي که در تعزيه نقش امام حسين(ع) را مي پذيرد هم بايد علم داشته باشد، هم نيت اش پاک باشد و هم جسم و روحش حسيني باشد."
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:
8 سال داشت که با بهره گرفتن از تجربه پدربزرگش و البته آموزش هاي مادرش وارد عرصه تعزيه خواني شد، مي گويد: «مادرم مکتب خانه اي داشت که روزهاي پنج شنبه در آن به آموزش تعزيه خواني مي پرداخت، من هم چون اجدادم تعزيه خوان بودند علاقه زيادي به اين هنر آييني داشتم و سعي کردم از آموزش هاي مادرم و البته تجربه پدربزرگم استفاده کنم.»
حالا البته ۵۵ سال از آن روزي که اولين نقشش در تعزيه را ايفا کرد مي گذرد؛ او ديگر انبوهي از تجربه را در کوله بار دارد و هنوز هم با علاقه از تعزيه مي گويد و ۵۵ سال تعزيه خواني اش را روايت مي کند.
مهدي تقديمي اين روزها گروهي تشکيل داده و مشغول آموزش فرزندانش و البته علاقه مندان به تعزيه خواني در مشهد است. او اين شب و روزهاي محرمي را با گروهش تمرين مي کند تا در روز تاسوعاي حسيني تعزيه علمداري را روايت کند که از جنس نور بود و يار و ياور حسين(ع) ...
نحوه ورود شما به عرصه تعزيه خواني چگونه بود؟
بيشتر اجدادم تعزيه خوان بودند و به همين دليل از کودکي با اين هنر آييني آشنا بودم و به آن علاقه مند شدم؛ مادرم مکتب خانه اي داشت که روزهاي پنج شنبه در آن به آموزش تعزيه خواني مي پرداخت و شعرهايي که حالا هيچ يادي از آن ها نمي شود را با ما تمرين مي کرد، البته پدربزرگم هم تعزيه خوان بود و هميشه سعي مي کردم که از تجربه او استفاده کنم.
مادرم هميشه از مقام و منزلت حضرت ابوالفضل(ع) برايم مي گفت و من در کودکي با شخصيت بزرگوار ايشان آشنا شدم و به همين دليل هم نام گروه تعزيه خواني ام را «متوسلين به حضرت ابوالفضل العباس(ع)» گذاشتم...
چه جملاتی از مادرتان به یاد دارید؟
يکي از شعرهايي که مادرم به من آموزش داد و در تعزيه خواني استفاده مي شد پاسخ حضرت ابوالفضل(ع) به شمر ملعون بود که از ايشان خواسته بود به دليل نسب خويشاوندي که با هم داشتند به جنگ با او نيايد؛ «مرا منصب فراوان است به نزد خسروي خوبان/ دلم شاد است از اين منصب که سقاي حسين(ع) دارم/... براي شيعيان و تعزيه داران اين امت/ بهشتم، جنتم، نارم/ شفيع در نزد دادارم/ وليکن بر حسين بن علي بن ابي طالب(ع)/ غلامم، زرخريدم، جان نثارم، ياورم، يارم»
تعزيه خواني چه سختي هايی دارد؟
بايد تمام فکر و ذهنت تعزيه خواني باشد و از سويي ديگر معيشت را هم فراموش نکني. تعزيه خوان اگر شغل اصلي اش تعزيه خواني باشد بايد در تمام طول سال فعاليت کند ولي با وجود اين که ما شغل اصلي مان تعزيه خواني نيست با عشق و با تمام وجود در خدمت تعزيه خواني هستيم و به اين افتخار مي کنيم.
به هر حال گروه هاي تعزيه خواني زير پوشش هيچ نهادي نيستند و نه تنها حقوق و مزايايي ندارند بلکه حمايت هم نمي شوند.
ارتباط مردم امروزي با هنر آييني و سنتي تعزيه خواني چگونه است؟
ارتباط اقشار مختلف مردم با تعزيه خواني متفاوت است اما عموم مردم با اين هنر آييني آشنا هستند و به آن علاقه دارند. براي اين که مردم، يک تعزيه خواني را با تمام وجود درک کنند، تعزيه خوان و هنرپيشگان تعزيه خواني بايد ويژگي هاي خاصي داشته باشند؛ آن فردي که در تعزيه نقش امام حسين(ع) را مي پذيرد هم بايد علم داشته باشد، هم نيت اش پاک باشد و هم جسم و روحش حسيني باشد به طور کلي بايد گفت که تعزيه خوان بايد خلوص نيت داشته باشد و اگر يک کدام از اين خصوصيات و يا بينش حسيني نداشته باشد، تعزيه به دل مخاطب نخواهد نشست.
تعزيه خوان نبايد با رفتارش آبروي تعزيه خواني را ببرد؛ يک تعزيه خوان بايد از هر لحاظ لياقت تعزيه خواني داشته و پاک نيت و پاک سرشت باشد.
خواسته شما از مردم و مسئولان چیست؟
از همه افرادي که دلسوز هستند و مسئوليتي در جامعه دارند خواهش مي کنم که اگر مي خواهند اين هنر آييني و مذهبي با قدرت به کارش ادامه دهد، به جاي ايراد گرفتن، در اصلاح عيب ها و ايرادها به ما کمک و از تعزيه خواني آن طور که شايسته است حمايت کنند... نگذاريم اين سنت و هنر به فراموشي سپرده شود.
* وحيد تفريحي
8 سال داشت که با بهره گرفتن از تجربه پدربزرگش و البته آموزش هاي مادرش وارد عرصه تعزيه خواني شد، مي گويد: «مادرم مکتب خانه اي داشت که روزهاي پنج شنبه در آن به آموزش تعزيه خواني مي پرداخت، من هم چون اجدادم تعزيه خوان بودند علاقه زيادي به اين هنر آييني داشتم و سعي کردم از آموزش هاي مادرم و البته تجربه پدربزرگم استفاده کنم.»
حالا البته ۵۵ سال از آن روزي که اولين نقشش در تعزيه را ايفا کرد مي گذرد؛ او ديگر انبوهي از تجربه را در کوله بار دارد و هنوز هم با علاقه از تعزيه مي گويد و ۵۵ سال تعزيه خواني اش را روايت مي کند.
مهدي تقديمي اين روزها گروهي تشکيل داده و مشغول آموزش فرزندانش و البته علاقه مندان به تعزيه خواني در مشهد است. او اين شب و روزهاي محرمي را با گروهش تمرين مي کند تا در روز تاسوعاي حسيني تعزيه علمداري را روايت کند که از جنس نور بود و يار و ياور حسين(ع) ...
نحوه ورود شما به عرصه تعزيه خواني چگونه بود؟
بيشتر اجدادم تعزيه خوان بودند و به همين دليل از کودکي با اين هنر آييني آشنا بودم و به آن علاقه مند شدم؛ مادرم مکتب خانه اي داشت که روزهاي پنج شنبه در آن به آموزش تعزيه خواني مي پرداخت و شعرهايي که حالا هيچ يادي از آن ها نمي شود را با ما تمرين مي کرد، البته پدربزرگم هم تعزيه خوان بود و هميشه سعي مي کردم که از تجربه او استفاده کنم.
مادرم هميشه از مقام و منزلت حضرت ابوالفضل(ع) برايم مي گفت و من در کودکي با شخصيت بزرگوار ايشان آشنا شدم و به همين دليل هم نام گروه تعزيه خواني ام را «متوسلين به حضرت ابوالفضل العباس(ع)» گذاشتم...
چه جملاتی از مادرتان به یاد دارید؟
يکي از شعرهايي که مادرم به من آموزش داد و در تعزيه خواني استفاده مي شد پاسخ حضرت ابوالفضل(ع) به شمر ملعون بود که از ايشان خواسته بود به دليل نسب خويشاوندي که با هم داشتند به جنگ با او نيايد؛ «مرا منصب فراوان است به نزد خسروي خوبان/ دلم شاد است از اين منصب که سقاي حسين(ع) دارم/... براي شيعيان و تعزيه داران اين امت/ بهشتم، جنتم، نارم/ شفيع در نزد دادارم/ وليکن بر حسين بن علي بن ابي طالب(ع)/ غلامم، زرخريدم، جان نثارم، ياورم، يارم»
تعزيه خواني چه سختي هايی دارد؟
بايد تمام فکر و ذهنت تعزيه خواني باشد و از سويي ديگر معيشت را هم فراموش نکني. تعزيه خوان اگر شغل اصلي اش تعزيه خواني باشد بايد در تمام طول سال فعاليت کند ولي با وجود اين که ما شغل اصلي مان تعزيه خواني نيست با عشق و با تمام وجود در خدمت تعزيه خواني هستيم و به اين افتخار مي کنيم.
به هر حال گروه هاي تعزيه خواني زير پوشش هيچ نهادي نيستند و نه تنها حقوق و مزايايي ندارند بلکه حمايت هم نمي شوند.
ارتباط مردم امروزي با هنر آييني و سنتي تعزيه خواني چگونه است؟
ارتباط اقشار مختلف مردم با تعزيه خواني متفاوت است اما عموم مردم با اين هنر آييني آشنا هستند و به آن علاقه دارند. براي اين که مردم، يک تعزيه خواني را با تمام وجود درک کنند، تعزيه خوان و هنرپيشگان تعزيه خواني بايد ويژگي هاي خاصي داشته باشند؛ آن فردي که در تعزيه نقش امام حسين(ع) را مي پذيرد هم بايد علم داشته باشد، هم نيت اش پاک باشد و هم جسم و روحش حسيني باشد به طور کلي بايد گفت که تعزيه خوان بايد خلوص نيت داشته باشد و اگر يک کدام از اين خصوصيات و يا بينش حسيني نداشته باشد، تعزيه به دل مخاطب نخواهد نشست.
تعزيه خوان نبايد با رفتارش آبروي تعزيه خواني را ببرد؛ يک تعزيه خوان بايد از هر لحاظ لياقت تعزيه خواني داشته و پاک نيت و پاک سرشت باشد.
خواسته شما از مردم و مسئولان چیست؟
از همه افرادي که دلسوز هستند و مسئوليتي در جامعه دارند خواهش مي کنم که اگر مي خواهند اين هنر آييني و مذهبي با قدرت به کارش ادامه دهد، به جاي ايراد گرفتن، در اصلاح عيب ها و ايرادها به ما کمک و از تعزيه خواني آن طور که شايسته است حمايت کنند... نگذاريم اين سنت و هنر به فراموشي سپرده شود.
* وحيد تفريحي
