کار برای زندگی یا زندگی برای کار!
وقتی به کار بیشتر از خانواده و تندرستی مان اهمیت می دهیم و به صورت یک بعدی بر آن متمرکز می شویم یعنی به کار اعتیاد داریم.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، برای
معتادان به کار، دفترکار، خانه شان و کار، ماده ی مخدر محسوب می شود. معتادان به
کار، تندرستی خود را به خطر می اندازند و برای کار فرمایانشان نیز منفعتی به بار
نمی آورند اگر در یک مهمانی با کسی آشنا شوید، به طور معمول ابتدا نامش را می
پرسید و بعد هم شاید نسبتش را با میزبان جویا شوید. اما در طی گفتگو، زمانی می رسد
که از وی درباره شغلش سوال خواهید کرد؛ زیرا کاری که انجام می دهیم، یعنی شغلمان
سهم بسزایی در هویت ما دارد.
احمدی جامعه شناس در این خصوص گفت: مرز میان اعتیاد به کار و رفتار شغلی عاری از اعتیاد درست جایی معلوم می شود که فرد سر رشته رفتارهای کاری خود را از دست بدهد. اعتیاد به کار، با میزان و اندازه ی کاری که فردانجام می دهد اندازه گیری نمی شود بلکه با این واقعیت که دیگر چه کارهایی را انجام نمی دهد ارزیابی می شود.
وی تصریح کرد: افکار فردی که اعتیاد به کار تهدیدش می کند، حتی در اوقات فراغت نیز گرد کار می گردد. زندگی وی هر چه بیشتر دچار شتاب می شود و نسبت به روابط انسانی بی اعتنا می شود اگر فرد در این نقطه تأمل نکند، رفتار نادرست وی در ارتباط با کار به اعتیاد تبدیل می شود و ناراحتی های سمعی و روانی بروز خواهند کرد.
احمدی خاطر نشان کرد: درست مانند یک بیمار معتاد به مواد مخدر که هنگامی که شروع به مصرف مواد می کند دیگر نمی تواند از آن دست بکشد، فرد معتاد به کار نیز هنگامی که کاری را آغاز کرد قادر نیست از آن دست بکشد./ز
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه می‌توانند استخدام آموزش‌وپرورش شوند؟
