به گزارش خبرنگار حقوقي قضايي باشگاه خبرنگاران، اخيرا در برخي سايت‌هاي خبري و رسانه‌ها شنيديم و خوانديم كه دنيا تا يك ماه ديگر به پايان مي‌رسد. در توضيح اين خبر نيز آمده بود كه گروه زيادي از مردمان در برخي از نقاط دنيا دست از كار و روال معمول زندگي خود شسته و به كنجي پناه برده و يا در حال ناله و انابه، آماده مردن شده‌اند.

همچنين گفته‌اند ريشه اين باور در تقويم قوم مايا در سوئيس است.  برخي ديگر هم آن را تفسير علمي كردند كه قرار است كره زمين با يك سياره عظيم كيهاني برخورد كند و كار بشريت تمام شود و ....

حقيقت اين امر آن است كه انتشار اين اخبار خواه يا ناخواه كم و يا زياد بر روي آرامش رواني مردم تاثير مي‌گذارد و امنيت خاطر آنها را بر هم مي‌زند و مخل امنيت رواني آنهاست.

تمام اديان الهي معاد و فناناپذيري انسان را در زندگي جاودانه پس از مرگ نويد مي‌دهند. در مقابل اين تفكر شيطان‌پرستان به دنبال رواج زوال و فنا است كه اين موضوع حتي از نظر حقوقي هم منافات با حقوق انسان‌ها دارد و تعرض به آن است.

البته ما مي‌دانيم كه تدبير امور در دنيا با ذات اقدس الهي است و هر چه مشيت پروردگار عالم باشد آن مي‌شود.

اما اگر بخواهيم ريشه اين باور را در بياوريم كه از كجا نشات گرفته و اينك ماياها و برخي ديگر از سكنه غرب كره زمين چرا در انتظار پايان دنيا نشسته‌اند، بايد بگوئيم كه اين انديشه‌هاي به خاطر سوء برداشت از دانش گاهشماري ايرانيان كهن (نه ايران باستان) اقتباس شده است.

بر اساس باور برخي ايرانيان كهن، گاهشماري در دوره‌اي 12 هزار ساله تدوين شده است كه اين عدد 12 نيز به دليل تفكر قدسي درباره آن شكل گرفته است. از آنجائيكه ايران كهن از رود سيحون تا قفقاز گسترش داشت از همين رو دانش اين سرزمين در ميان مردمان زيادي انتشار يافته بود.

پس از تجزيه ايران كه باعث شد اقوام ديگر از جمله سكولارها و شيطان‌پرستان به سرزمين‌هاي جدا شده نفوذ پيدا كردند و دانش ايرانيان را با تلفيق سوء برداشت‌هاي خود به بيراهه كشاندند. آنها از اين موضوع غافلند كه دوره 12 هزار ساله تدوين شده ايران 630 سال پيش يعني در دوران ابوريحان بيروني به اتمام رسيده و هيچ اتفاقي رخ نداده است.

اكنون سرمداران انحراف در دنيا به دنبال ايجاد اعتقاد فناپذيري دنيا مي‌خواهند مردم جهان را به سوي نااميدي سوق دهند. بر اساس محاسبات آنها اول دي 1391 خور شيدي برابر با بيست و يكم دسامبر، آخرين روز تقويم دوازده هزار سالي است و لذا مي‌پندارند كه چون دوازده هزار سال تمام مي‌شود پس دنيا باقي نخواهد ماند.

بشر براي ادامه مبارزات راستين و حق‌جويانه خود به اميدواري نياز دارد و اين تفكر انحرافي براي اينكه بتواند انسان‌ها را از پيگيري اهدافشان منصرف كنند به دنبال رواج انديشه‌هاي زوال هستند.

همچنين بايد يادآور شد اكنون ايرانيان به عنوان اولين حق‌گستران دنيا تلاش دارند كه عدالت را همه جهان استوار سازند و با استفاده از انديشه‌هاي اسلامي خود تلاش مي‌كنند وجدان خفته همه دينداران جهان را براي مطالبه حق بيدار كنند.

يادداشت: محمد رسولي - حقوقدان و پژوهشگر

انتهاي پيام/