به گزارش
خبرنگار کلينيک باشگاه خبرنگاران؛ كيفيت و كميت تعامل گفتاري بين والدين و كودكان بر روي زبان و توليد كودكان تأثير ميگذارد.
والدين بايد تحريك گفتار را زودهنگام و در فاصله كوتاهي پس از تولد كودك آغاز كنند، چراكه برخورداري از كلام روان، هنري است كه آموختن آن از بدو تولد آغاز ميشود.
با توجه به اين كه كودك ابتدا حروف الفبا را با تكيه بر صداهاي گفتاري فرا ميگيرد، ميتوان گفت كه خواندن و نوشتن هم بر اساس گفتار فراگرفته ميشوند.
اگر كودك صداهاي گفتاري را اشتباه تلفظ كند، احتمال اين كه دچار ضعف تحصيلي شود، افزايش مييابد، بنا براين رشد گفتار و زبان كودك را بايد از بدو تولد تا 2 سالگي تقويت كرد.
كودكان نياز دارند همراه با صداها و کلمات منفرد، الگوهاي صحبت را نيز ياد بگيرند،بنابراين وقتي كودك، توليد صدايي را از روي قصد و ميل آغاز ميکند، والدين برايش حرف بزنند و سپس منتظر بمانند تا او جواب دهد و بدين ترتيب كودك را براي مکالمه تمرين دهند.
ميزان يادگيري تکلم کودکان همانند ساير ابعاد رشدشان تا حدود بسياري با يکديگر متفاوت است و به عواملي مانند طبيعت و رشد جسمي قسمتهايي از بدن که در امر تکلم دخالت دارند و نيز توانايي هوشي و يا وجود انگيزه از سوي محيط بستگي دارد.
نکته: اختصاص زماني براي صحبت با كودك آنهم بطور مستقيم بسيار اهميت دارد و قوه تکلم او را تقويت ميکند و توصيه ميشود حين صحبت به او نگاه کنيد تا حس کند که شما منحصراً به او توجه داريد؛ اين کار به او کمک ميکند تا حالتهاي صورت را ياد گرفته و با گفتار همراه كند.