به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، یکی از خوردنیهای مورد علاقهی من از بچگی، شلغم بوده؛ بچه که بودم، بابام همیشه برام شلغم میپختن و یه شعر خاص هم وقتی میخواستن شلغمها را بدن بهم برام میخوندن "بلبلی داغِ بلبلی، نقل و نباته بلبلی” هنوز هم وقتی میخوام شلغم بخورم، این شعر بابا میاد تو ذهنم.
علاقه زیادم به شلغم باعث شده وقتی یکی از شلغم بد بگه! عصبانی بشم مثلا اگه کسی به شلغم بگه بدمزه، یا بیمزه، یا بگه آخه این چیه میخوری، چطوری میخوریش، خیلی بیمزه و آبکیه ناراحت بشم! و به همه این افراد هم میگم اگه شلغم را بخارپز بپزید، مطمئن باشید شما هم دوستش خواهید داشت مگر اینکه واقعا بدتون بیاد ازش.
اکثر افراد را دیدم که شلغم را آبپز میکنند، یعنی دیگ را از آب پر میکنند، شلغمها را داخلش میذارن و روی شعله میذارن چند ساعت باشه تا بپزه، این روش باعث میشه آب کاملا داخلِ شلغم بشه و باعثِ آبکی و سستی بافتهای نرم شلغم بشه و مزهی بیمزهای بهش بده!
من همیشه شلغم را بخارپز میکنم؛ نه با دستگاههای برقی بخارپز، روی گاز و با همون قابلمه ولی با بخار و بوسیله ظرفِ مخصوص بخارپز؛ ظرفهایی که اکثر مغازههای پلاستیک یا آلمینیومفروشی دارند و قیمتش هم حدود دو یا سه هزار تومن هست.
توی قابلمهای که میخواهید شلغمها را بپزید کمی آب بریزید، در حدود دو بند انگشت که دو سه ساعت روی حرارت کم، باقی بمونه.
ظرف را داخل قابلمه میذارید و شلغمها را روش میچینید و میذارید روی شعله زیاد تا آب جوش بیاد و بعدِ جوش آمدنِ آب، شعله را کمِ کم میکنید و در قابلمه را هم میبندید و میذارید دو سه ساعتی شلغمها کاملاً سونای بخار بگیرند و خوب مغزپخت بشند.
بخارپز کردنِ شلغم باعث میشه، مغزپخت و خوشمزه و بامزه! بشه و چون هیچ آبی به بافتهاش نفوذ نکرده، شل و آبکی نمیشه؛ با یک مقدار آویشن یا آبلیمو هم، خیلی خوشمزه میشه.
البته نکته دیگهای هم که کمک میکنه برای داشتن یک شلغمِ خوشمزه به نظر من اینه که سر و ته شلغمها، موقع پخته شدن بهشون باشه و جدا نشه. اکثر اوقات شلغمهای کوچیک و نقلی شیرینتر و خوشمزهتر از شلغمهای درشت هستن، همینطور شلغمهای سفیدِ سفید.