شهید سیدمجتبی نواب صفوی در سال ۱۳۰۳ در خانی آباد تهران به دنیا آمد و پس از اتمام دروس ابتدایی، به آبادان سفر کرد.
سید
مجتبی سپس برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مهاجرت کرد و پس از ورود به نجف
اشرف، بدون کوچکترین درنگی به فراگیری مقدمات پرداخت و با علمای دلسوز و
بیدار و مبارز از جمله علامه امینی(ره) صاحب کتاب گران سنگ الغدیر روابط
تنگاتنگی برقرار کرد.
وی پس از چهار سال اقامت در نجف به دستور آیت
الله سیدابوالحسن اصفهانی برای مبارزه با کجرویها و کجاندیشیها به
ایران آمد و «جمعیت فداییان اسلام» را تشکیل داد. ترور وابستگان استعماری
مانند احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزم آرا و حسین علاء از جمله
فعالیتهای سیاسی این جمعیت است.
سرانجام نواب صفوی به همراه سه تن
از همرزمانش به نام های خلیل طهماسبی، مظفر علی ذوالقدر و سیدمحمد واحدی
در بیدادگاه رژیم پهلوی محکوم و در صبحگاه ۲۷ دی ۱۳۳۴ شمسی تیرباران شد و
به خیل شهدا پیوست.
پیکر شهید نواب صفوی ابتدا در روستای مسگرآباد
(واقع در شرق تهران) تدفین شد اما بعداً با اجازه مرحوم آیتالله مرعشی
نجفی و با اقامه مجدد نماز میت توسط این مرجع عالیقدر، به قم منتقل و در
قبرستان وادیالسلام این شهر خاکسپاری شد.