دوستان ما، تا از گناهان پاک نشوند از دنیا نمی روند.....
مردى از دوستان شما كه به امامت شما شناخت دارد شراب مىنوشد، و مرتكب گناهان هلاک کننده ای مىگردد، آیا ما از او بیزاری و برائت بجوییم ؟
به گزارش مجله شبانه
باشگاه
خبرنگاران، وبلاگ فضائل اهل بیت در جدیدترین نوشته خود آورده است:
زید نرسى گوید: به امام كاظم علیه السّلام عرض كردم : مردى از دوستان شما كه به امامت شما شناخت دارد شراب مىنوشد، و مرتكب گناهان هلاک کننده ای مىگردد، آیا ما از او بیزاری و برائت بجوییم ، حضرت فرمودند : از عمل شراب خوردن او بیزاری بجویید نه از خود او ، او را دوست بدارید و از اعمالش دورى كنید.
عرض کردم : آیا سزاوار است او را فاسق و فاجر بنامیم، فرمودند : خیر زیرا فاسق و فاجر کسی است كه حق ما را انكار مىكند و با دوستان ما دشمنی مىنماید، و خداوند نمی پذیرد و کراهت دارد که دوست ما فاجر و فاسق باشد حتی اگر عمل کند آنچه را که عمل کرده است ....
ولی شما بگوئید عمل و كارش بد مىباشد و مرتكب اعمال زشت مىگردد، اما خودش مؤمن و كارش زشت است و روح و بدنش پاك مىباشد،
به خداوند سوگند دوست ما از دنیا بیرون نمىرود مگر اینكه خدا و رسول و ما (اهلبیت) از او راضى هستیم، و خداوند او را با همان گناهان در قیامت رو سفید محشور مىكند و عورت و زشتیهایش را مىپوشاند، و ترسش را فرو مىنشاند و حزن و اندوه را از او دور مىگرداند.
و این در حالیست كه او از دنیا بیرون نمىرود مگر اینکه به واسطه مصیبتی در مال یا جان یا فرزند و یا مرضی که به او برسد از گناهان پاک شود،
و کمترین چیزی به وسیله آن دوست ما از گناهان پاک می شود آنست که خداوند خواب ترسناکی به او نشان دهد، و به خاطر آن خواب محزون و غمگین شب را به صبح برساند پس آن خواب کفاره گناهان او باشد .
یا اینكه از جانب اهل دولت باطل ترسی بر او وارد می شود،
یا در هنگام مرگ بر او سخت گرفته مىشود،
پس خدا را در حالی ملاقات می کند که به خاطر پیامبر و امیر مومنان علی بن ابیطالب علیهم السلام از گناهان پاک شده و دیگر ترسی در دل ندارد.
سپس در مقابل او یکی از این دو ام قرار دارد :
یا رحمت واسعه ی خداوند كه از گناهان همه اهل زمین وسیع تر است
و یا شفاعت محمد و امیر مومنان علی بن ابیطالب علیهم السلام .
در صورتى كه رحمت پروردگارش او را در بر نگیرد ، شفاعت پیامبرش و امیر مومنان علی بن ابیطالب علیهم السلام او را در می یابد پس به واسطه آن شفاعت مورد رحمت واسعه ی پروردگارش قرار می گیرد.
زید نرسى گوید: به امام كاظم علیه السّلام عرض كردم : مردى از دوستان شما كه به امامت شما شناخت دارد شراب مىنوشد، و مرتكب گناهان هلاک کننده ای مىگردد، آیا ما از او بیزاری و برائت بجوییم ، حضرت فرمودند : از عمل شراب خوردن او بیزاری بجویید نه از خود او ، او را دوست بدارید و از اعمالش دورى كنید.
عرض کردم : آیا سزاوار است او را فاسق و فاجر بنامیم، فرمودند : خیر زیرا فاسق و فاجر کسی است كه حق ما را انكار مىكند و با دوستان ما دشمنی مىنماید، و خداوند نمی پذیرد و کراهت دارد که دوست ما فاجر و فاسق باشد حتی اگر عمل کند آنچه را که عمل کرده است ....
ولی شما بگوئید عمل و كارش بد مىباشد و مرتكب اعمال زشت مىگردد، اما خودش مؤمن و كارش زشت است و روح و بدنش پاك مىباشد،
به خداوند سوگند دوست ما از دنیا بیرون نمىرود مگر اینكه خدا و رسول و ما (اهلبیت) از او راضى هستیم، و خداوند او را با همان گناهان در قیامت رو سفید محشور مىكند و عورت و زشتیهایش را مىپوشاند، و ترسش را فرو مىنشاند و حزن و اندوه را از او دور مىگرداند.
و این در حالیست كه او از دنیا بیرون نمىرود مگر اینکه به واسطه مصیبتی در مال یا جان یا فرزند و یا مرضی که به او برسد از گناهان پاک شود،
و کمترین چیزی به وسیله آن دوست ما از گناهان پاک می شود آنست که خداوند خواب ترسناکی به او نشان دهد، و به خاطر آن خواب محزون و غمگین شب را به صبح برساند پس آن خواب کفاره گناهان او باشد .
یا اینكه از جانب اهل دولت باطل ترسی بر او وارد می شود،
یا در هنگام مرگ بر او سخت گرفته مىشود،
پس خدا را در حالی ملاقات می کند که به خاطر پیامبر و امیر مومنان علی بن ابیطالب علیهم السلام از گناهان پاک شده و دیگر ترسی در دل ندارد.
سپس در مقابل او یکی از این دو ام قرار دارد :
یا رحمت واسعه ی خداوند كه از گناهان همه اهل زمین وسیع تر است
و یا شفاعت محمد و امیر مومنان علی بن ابیطالب علیهم السلام .
در صورتى كه رحمت پروردگارش او را در بر نگیرد ، شفاعت پیامبرش و امیر مومنان علی بن ابیطالب علیهم السلام او را در می یابد پس به واسطه آن شفاعت مورد رحمت واسعه ی پروردگارش قرار می گیرد.
