به گزارش
خبرنگار باشگاه خبرنگاران؛
اختلال اضطراب جدايي نگراني بسيار شديدي است که کودک هنگام جدا شدن از
اشخاص مهم زندگي خود تجربه مي کند هرچقدر بچه کمتر باشد علائم بيشتري را
نشان ميدهد.
مرضيه جليلي روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار باشگاه
خبرنگاران گفت: اختلال اضطراب جدايي موجب تخريب عملکرد در زمينه اجتماعي،
تحصيلي و يا ساير زمينههاي مهم ميشود و بيشتر در خانوادههاي تک فرزندي،
خانوادههاي تک والدي، خانوادههاي با الگوي روابط خانوادگي بسيار نزديک و
بسيار تنيده، بچههاي با الگوي دلبسته ناايمن و يا خصوصيات سرشتي و افراد
درون گرا ديده مي شود.
وي ادامه داد: در کودکان 5 تا 8 ساله بيشتر
نگرانند که مبادا واقع و حادثهاي مصيبت زا براي والدشان اتفاق بيفتد در
بچه هاي 9 تا 12 ساله هنگام جداشدن از والدين ناراحتي شديدي از خود نشان
ميدهند و نوجوانان بيشتر از علائم جسمي سردرد، تهوع و اضطراب شاکي هستند.
جليلي
اظهار داشت: ناراحتي مفزط و تکرار شونده، دلواپسي در مورد از دست دادن يا
صدمه احتمالي براي افراد مورد دلبستگي، ترس يا ترديد مستمر نسبت به تنها
ماندن در خانه امتناع يا دو دلي مستمر در به خواب رفتن، کابوس هاي تکرار
شونده با محتواي جدايي و شکايتهاي مکرر جسمي به هنگام جدايي، از مکانهاي
تشخيص اضطراب جدايي بوده که بايد حداقل 3 مورد در کودک ديده شود که اضطراب
جدايي گويند.
روانشناس خاطرنشان کرد: طول مدت اين اختلال حداقل بايد
4 هفته باشد و شروع آن قبل از 18 سالگي است و در سن 18 ماهگي تا 3 سالگي
اگر کودک واکنش به جدايي نشان دهد طبيعي است./ز
گزارش از: ريحانه جمشيدي