سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران گزارش مي‌دهد؛

استعفاي پاپ 85 ساله، اتفاقي بود که در طول 2000 سال تاريخ مسيحيت تنها يکبار و آن هم در قرن پانزدهم رخ داده بود. اما پاپ يوزف راتزينگر آلماني (Joseph Ratzinger) در 11 فوريه 2013 (23 بهمن) به طور ناگهاني از سمت خود استعفا داد و درنامه‌اي، علت استعفاي خود را کهولت سن و تحليل قواي بدني عنوان کرد. اما آيا باور کنيم که اين کناره‌گيري ناگهاني، اتفاقي و بخاطر پيري وي بوده يا علل پنهاني ديگري نيز وجود دارد؟

در سال 2012 خبري مبني بر اولتيماتوم 12 ماهه به پاپ، يعني رأس سران مذهبي واتيکان در محافل غيررسمي آلمان منتشر گرديد. رويکرد اغلب رسانه‌ها، فساد مالي، پولشويي و درگيري‌هاي مذهبي در واتيکان بود اما يک اسقف آمريکايي در فوريه 2012 با ابراز تأسف شديد، اظهار داشت: پدران معنوي ما را مستقيماً تهديد به قتل کرده‌اند!

بنا به عقيده يک سايت تحليلي آلماني، ادعاي منتشرشده پاپ مبني بر استعفاي داوطلبانه به خاطر کهولت سن، امري بي‌معني است چراکه پاپ‌ها در اصل، مادام‌العمر به سمت خود گماشته مي‌شوند. اين واقعه، کليساي سنت‌پيتر (Petersdom ) را رنجانده است.

پس از اينکه اوضاع مالي کليساي واتيکان، در قرن بيستم با بحران مواجه شد، دولت ايتاليا معافيت مالياتي کليسا را تصويب نمود. پاپ جديد پاول ششم، تلاش کرد تا هرچه بيشتر پول‌هايي را از خزانه‌داري شهر رم، به خارج از اين کشور قاچاق کند و لذا يکي از دو فرد مورد اعتماد وي، "پاول کاسيمير مارسينکس" آمريکايي (Paul Casimir Marcinkus) بود که در سال 1971 رياست بانک واتيکان را به عهده گرفت. پس از وي نيز افرادي مسئوليت عزل و نصب‌هاي اين خانه معنوي مسيحيان جهان را به عهده گرفتند که در عين حال، مديريت عمليات‌هاي محرمانه CIA در واتيکان را بر عهده داشتند. آنان همچنين سران عالي‌رتبه‌اي از مأمورين ناتو، رؤساي سرويس‌هاي اطلاعاتي، فرماندهان ارتش، رؤساي پليس و بانک‌ها را استخدام و به خدمت کليساي واتيکان گرفتند. اين بازار سياه در درون کليسا همچنان ادامه يافت تا اينکه در سال 2009 بنديکت شانزدهم با انتصاب کايولا (Caiola) توسط "گوتي تدسکي" (Gotti Tedeschi) توانست تنفسي پاک در هواي آلوده واتيکان، ايجاد کند.

در بحبوحه سوءظن‌هاي موجود درون واتيکان، در گزارش راهبردي وزارت خارجه آمريکا در مارس 2012، کرسي مقدس واتيکان، نسبت به جنگ عليه بانک سرمايه‌گذار آمريکايي مورگان ( J.P. Morgan) اعلام مبارزه کرد. اين مبارزه، جنايات مواد مخدر و کشورهايي که اتهام پولشويي نسبت به آن‌ها مطرح است، را دربرمي‌گرفت.

تدسکي در نهايت تسليم شد و کناره‌گيري کرد. به گزارش روزنامه فرانکفورترآلگماينه (FAZ)، ناظران، عواقب اين کناره‌گيري را ويرانگر توصيف کرده‌ و از دادستانان ايتاليا خواستند تا آخرين يادداشت محرمانه تدسکي درباره بانک‌هاي واتيکان را منتشر کند و در شرايط پيش‌بيني نشده در اختيار پاپ قرار گيرد. اما نخست‌وزير ايتاليا ماريو مونتي (Mario Monti) که عضو هدايت‌کننده کميسيون سه جانبه و مشاور بانک آمريکايي گلدمن‌ساکس (Goldman Sachs) است، تاکنون از انتشار اين نامه سرّي خودداري کرده است.

مروري بر ارتباط شبکه محرمانه CIA با بانک‌هاي واتيکان رم و همچنين پيوستگي مخالفت‌هاي پاپ بنديکت شانزدهم با استعفاي اخير وي نشان‌دهنده نفوذ CIA حتي در ميان بانک‌هاي واتيکان رم است. اين در حالي است که رهبران ابرقدرت‌هاي سياسي در دنيا، همواره با تأکيد بر جدايي دين از سياست، امور داخلي کليساي مسيحيت را خارج از حيطه‌هاي مديريتي خود و شخص پاپ را پدر مسيحيان، از نسل مسيح و روح‌القدس، معرفي مي‌نمايند. اما در عمل ديده مي‌شود که نه تنها محرمانه‌ترين شبکه‌هاي جاسوسي و مالي خود را در آن دخالت مي‌دهند، بلکه حتي بر چينش ظاهراً ديني اما در عمل سياسي رأس آن نيز اعمال قدرت مي‌نمايند. هرچند رويکرد رسانه‌اي غرب به اين پديده، از بعد از استعفاي وي، معطوف گزينه بعدي براي تصدي مقام پاپ، شده است اما صاحبنظران همچنان در پي شاخص‌ها و قرائني براي حادثه غيرعادي استعفاي يک پاپ هستند.

گفتني است، آخرين پاپي که مخالفت خود با دستگاه‌هاي مالي محرمانه در واتيکان را مطرح کرد، يوهانس پل اول (Johannes Paul I.) در سال 1978 بود که تلاش کرد تا تجارت سازمان ‍CIA در بانک واتيکان را محدود کند. وي که تنها 33 روز در پست خود باقي بود، پس از برکناري، به طرز مشکوکي درگذشت و علت مرگ وي،‌ سکته قلبي عنوان شد. اما در پي کالبدشکافي‌ها، اولين راهبه‌اي که وي را پس از مرگش ديدار کرد، بلافاصله مأمور به سکوت شد. وب‌سايت آلماني مذکور نوشت: يوزف راتزينگر، يار نزديک و محرم پل بود و اميدواريم چنين سرنوشتي در انتظار پاپ تازه‌استعفاداده ما نباشد!