به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ؛ غار کهک تعدای سکوی عظیم متوالی دارد که با دره های 10 تا 20 متری از هم جدا می شوند . تمامی این سکوهای بزرگ زیر تاقدیسی مرتفع و بزرگ قرار دارد .

نزدیک دهانه غار که میشوی ، تری تمام وجودت را فرا میگیرد ، زیرا دهانه غار ارتفاعی حدود شت متر دارد و فقط با طناب و سایل فنی میتوان وارد غار شد .

چیزی که در ابتدای تالار ورودی غار به چشم می آید ، ردیفی بنج تایی چکیده غول بیکر است و در بشت آن دره ای است عمیق . سطح غار بسیار لغزنده است ، وقتی که با دقت برای علت لغزندگی کف غار را نگاه میکنی ، بی به وجود خاک رس می بری .

عاملی که باعث شده غار کهک به صورت منحصر به فرد در نظر جلوه کند ، ردیفی از ستونها به رنگ سرخ که شبیه لوله بهم چسبیده است و ارفاعی حدود شش متر و عرضی نزدیک چار متر دارد و مانند برده چین دار زرگی ، بخش سطح جلو را از دره بشت آن جدا می کنند .

وقتی از شیب تند غار عبور میکنی ؛ در همان ابتدای غار در چاه به چشم میخورد که اگر کوچکترین احمالی شود ؛ امکان افتادن درون چاه حتمی است .

کهک ، نام کوهی کم ارتقاع

کهک نام کوهی منفرد و کم ارتفاع است که قلعه قدیمی روستا در قله آن بنا شده است . این کوه کم ارتفاع ، کوه کوچک یا کوهک نامیده میشود و به اختصار کهک گفته میشود . کاف تصغیر در گویش مردم منطقه رایج است . ایت توضیحی است که در بدو ورود به غار از مردم این نواحی شنیدم .

رفته رفته شیب تندتر میشود و بعد این باید از تالاری گذشت ، تالاری به طول 250 متر . در انتهاای تالار دخمه ای است یا گودالی بر از آب . گودالی با هشتادمتر بایین تر از دهانه غار که عمیق ترین نقطه غار به نظر می رسد .

سرانجام غار 350 متری کهک به بایان می رسد و در انتهای غار و کف آن ، ستونهای غول بیکری با قطر حدود سه متر وجود دارد که احتمالا به علت زلزله مهیبی است که این ستونها را به وجود آورده است .

این غار به دلیل غار سنهای طویل ، به نظر میرسد از کهن ترین عارهی زایش یافته در ایرا ن است./ب