او در شهر پرث در غرب استرالیا به دنیا آمد. مادر او "سلی لجر بل مشاور و معلم زبان فرانسه و پدرش "کیم لجر" رانندهٔ اتومبیلهای مسابقهای و مهندس معدن بود. مادر او منسوب به کلن کمپبل است و پدرش نیز از خانواده ای می آید که در شهر پرث برای کارخانهٔ مهندسی شان معروف اند نام هیث و خواهرش کیت، از روی نام شخصیت های اصلی کتاب بلندی های بادگیر -هیثکلیف و کاترین- اثر امیلی برونته برداشته شده است هیث اولین تجربه های بازیگری اش را در ۱۰ سالگی در مدرسهٔ گیلدفورد در نقش پیتر پن تجربه کرد. 

"لجر" در شانزده سالگی، امتحانات دیپلم دبیرستان را گذراند و از مدرسه بیرون آمد تا به دنبال بازیگری برود و به همراه دوستش ترهور دیکارلو، تا سیدنی با اتوموبیل رفتند. او حدود یکسال بعد به شهر خودش پرث برگشت تا در یک مجموعهٔ تلویزیونی به نام شیرین (۱۹۹۶) نقش یک دوچرخه سوار همجنسگرا را بازی کند.  

او در سال ۱۹۹۶، پیش از اولین فیلم بلند استرالیایی اش به نام سنگ سیاه، در یکی از محصولات کمپانی فاکس به نام غرش بازی کرد. در ۱۹۹۹، "لجر" بازیگر نقش اول فیلم کمدی" ۱۰ چیز تو که من ازشون بدم میاد" شد و همچنین نقش اول فیلم استرالیایی تحسین شدهٔ "دو دست" بود. 

در فاصلهٔ سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵، لجر در فیلم های میهن پرست، ضیافت هیولا، قصهٔ یک شوالیه، چهار پر، ند کلی، فرمان، و برادران گریم نقشآفرینی کرد. در سال ۲۰۰۱، جایزهٔ ستارهٔ آیندهٔ شو وست را برای بازی در میهن پرست و به مناسبت اکران جهانی قصهٔ یک شوالیه به دست آورد و در سال ۲۰۰۳، یکی از مردان بازیگر سال استرالیا به انتخاب فصلنامهٔ آقایان استرالیایی (GQ Australia) شد. 

بازی لجر در سال ۲۰۰۵ در نقش انیس دلمار در یکی از مهمترین فیلم های آن سال، کوهستان بروکبک، جوایز و نامزدی های زیادی برای او به ارمغان آورد. جایزهٔ حلقهٔ منتقدان نیویورک، حلقهٔ منتقدان سنفرنسیسکو، و نامزدی اسکار در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش اول مرد و جایزه گلدن گلاب از آن جمله اند. 

سال ۲۰۰۵، لجر در یک نسخهٔ داستانی از شخصیت جووانی کازانوا در مقابل سیه نا میلر بازی کرد. این فیلم یک کمدی رومانتیک بود که با برخوردهای متناقضی از جانب منتقدان رو به رو شد. در ۲۰۰۶ او از سوی آکادمی هنرهای تصویری اسکار برای عضویت دعوت شد و در ۲۰۰۷ نیز یکی از شش بازیگری بود که در فیلمی که با نام «من آنجا نیستم» از زندگی باب دیلن ساخته شد، نقش دیلن را ایفا کرد.

  

در سال ۲۰۰۸، لجر نقش هیولای معروف داستان های کمیک، "جوکر" در فیلم شوالیهٔ تاریک (دنباله ای بر فیلم بتمن شروع می کند( را بازی کرد. در این فیلم او در مقابل کریستین بل، همبازیاش در فیلم من آنجا نیستم نقش آفرینی کرده است.  

او قرار بود در فیلم تصورات دکتر پارناسوس در نقش تونی در مقابل تام ویتس و کریستوفر پلامر بازی کند. این فیلم در زمان مرگ لجر در مرحلهٔ پیش تولید بود.  

همچنین هیث به همراهی الن اسکات، نویسنده و تهیه کنندهٔ سوئدی، در حال کار بر روی اقتباسی از روی پیش مرگ ملکه اثر والتر تویس بود. این فیلم قرار بود اولین اثر سینمایی هیث در مقام کارگردان باشد. 

۲۰۰۸ - بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - شوالیه تاریک (برنده)

۲۰۰۶ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، کوهستان بروکبک (نامزد)

۱۹۹۹ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، دو دست (نامزد)

۲۰۰۳ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، ند کلی (نامزد)

۲۰۰۶ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، کندی (نامزد)

۲۰۰۶ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، کوهستان بروکبک (نامزد)

۲۰۰۹ - بهترین بازیگر نقش مکمل مرد - شوالیه تاریک (برنده)

۲۰۰۶ - بهترین بازیگر نقش اول مرد - کوهستان بروکبک (نامزد)  

 

۲۰۰۸ - جایزهٔ ویژهٔ رابرت آلتمن، من آنجا نیستم. (برنده)

۲۰۰۶ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، کوهستان بروکبک (نامزد)

۲۰۰۶ - بهترین بوسهٔ سال، کوهستان بروکبک (برنده)*به همراهی جیک گیلنهال  

۲۰۰۲ - بهترین بوسهٔ سال، قصهٔ یک شوالیه (نامزد)*به همراهی شنین سوسامون  

۲۰۰۲ - بهترین صحنهٔ موزیکال، قصهٔ یک شوالیه (نامزد) *به همراهی شنین سوسامون  

۲۰۰۰ - بهترین صحنهٔ موزیکال، ۱۰ چیز تو که من ازشون بدم میاد (نامزد)

۲۰۰۶ - بهترین گروه بازیگران، کوهستان بروکبک (نامزد) 

۲۰۰۶ - بهترین بازیگر نقش اول مرد، کوهستان