به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران ؛ يكي از مشكلات روحي و رواني كه گاهي انسانها به آن دچار مي شوند افسردگي است. افسردگي (depressive) نوعي اختلال رواني است كه در آن خلق شخص آشفته مي شود.

اصطلاح افسردگي اغلب براي بيان اندوه عميق به كار مي رود. اين بيماري با نااميدي، بدبيني و بي انگيزگي نسبت به زندگي ظاهر مي شود.اين عارضه رواني هم زمينه ارثي دارد و هم عوامل محيطي در ايجاد آن موثرند.

مكانيسم ايجاد آن به طور كامل روشن نشده است، اما احتمالا به افزايش يا كاهش مواد شيميايي خاصي به نام "نو رو ترانستيرها" درسيستم اعصاب و به طور خاص در مغز مربوط مي شود. افسردگي توانايي فرد را در عملكرد، تفكر و احساس تحت تاثير قرار مي دهد.

افسردگي اغلب توسط احساس عدم كنترل وقايع و پيامدهاي مهم در زندگي شخص، به وجود مي آيد و سوگيري خود فرد نيز در آن نقش مهمي ايفا مي كند.

انواع بيماري افسردگي

بيماري افسردگي هم مانند ساير بيما ري ها، انواع مختلف دارد، رايج ترين آنها عبارتند از:

1-افسردگي شيدايي يا اختلال دو قطبي: دراين بيماري افسردگي افراد گاهي جاي خود را به خوشحالي شديد و كژكاري رفتاري موسوم به "ماني" مي دهد. اين بيماري مي تواند به بيش فعالي، تحريك پذيري و خود اعتمادي افراطي در بيمار منجر شود .

2-افسردگي ادواري خويي: نوعي افسردگي دو قطبي خفيف، اما طولاني مدت تر از افسردگي دو قطبي است. شخص مبتلا در بعضي از فصل ها احساس افسردگي مي كند.

3-افسرد گي يك قطبي: رايج ترين نوع افسردگي است و با غمگيني بسيار شديد، احساس گناه، بي خوابي، فقدان تمر كز و...مشخص مي شود.

4-افسرده خويي يا روان رنجوري: نوعي افسردگي جزيي است كه آن را اختلال افسردگي خفيف نيز مي نامند. اين افراد اغلب خود را به عنوان افرادي كه از بدو تولد غمگين بوده اند توصيف مي كنند، ضعف و بي حالي، عزت نفس پايين، احساس نااميدي از نشانه هاي عمده آن است.

علايم افسردگي

كساني كه بيماري افسردگي دارند، دلسردي و نوميدي شديدي وجود آنان را احاطه مي كند.
مختل شدن فكر و رفتار بيمار، بيماري افسردگي به راحتي از ميان نمي رود و مي تواند به طور جدي فكر و رفتار بيمار را مختل  كند.
داشتن افكار خودكشي؛ افكار خودكشي جز جدايي ناپذير اين بيماري است.
تحريف خود، ديگران و دنيا و مختل شدن قضاوت كه سبب رفتارهاي نامعقول مي شود مثل نوميدي، بي ارزشي، درماندگي و احساس گناه.
عدم لذت بردن از فعاليت هايي كه قبلا از انجام آنها لذت مي بردند.
احساس مستمر غم ، اضطراب و اشتغال ذهني در باره مرگ يا خودكشي.
افراد افسرده موفقيت هاي خود را به شانس نسبت مي دهند و از آنها زياد خوشحال نمي شوند.
كاهش در ميل جنسي و كاهش علاقه در جهت حفظ بهداشت شخصي در افراد افسرده مشاهده مي شود.
علت افسردگي

•رويدادهاي سخت و ناخوشايند، مثل مرگ والدين، دوران ناشادي كودكي، جداشدن والدين از هم، بحران خانوادگي
•نوسان در ترشح هورمون هاي بدن مثل هرمون هاي فوق كليوي
•به هم خوردن ساعت زيستي بدن
•خشم سركوب شده
•عوامل محيطي مثل موقعيت هاي هيجان زا، كمبود محبت پدر يا مادر و آلودگي شديد آب و هوا
•مصرف مواد مخدر يا استفاده از الكل
•تضاد فكري و بينشي در مسايل عقيدتي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي
درمان افسردگي

افسردگي يكي از درمان پذيرترين بيماري هاي رواني است. تقريبا 80 درصد افراد افسرده در مدت چند هفته و يا چند ماه با اراده قوي و كمك متخصص بهبود مي يابند.

گذشته از دارو درماني و روان درماني، خانواده درماني و مذهب درماني هم مي تواند افسردگي را درمان كند. در خانواده درماني به اعضاي خانواده آموزش داده مي شود كه چگونه با هم رابطه برقرار كنند و چگونه به نيازها و حقوق يكديگر توجه كنند، چگونه همديگر را بپذيرند وچگونه به تفاهم برسند.

مذهب درماني يعني تقويت ايمان و توجه مذهبي فرد و توجه دادن او به خدا و قرآن و ادعيه كه بداند همه عوامل در اختيار ما نيست و بدين وسيله با اميد به زندگي نگاه كند.