به گزارش حوزه دولت باشگاه خبرنگاران، آیین‌نامه احداث، توسعه، بهره‌برداری و مدیریت فرودگاه‌های غیر نظامی بنا به پیشنهاد وزارت راه و شهـرسازی و به استناد ماده (۲۲) قانون هواپیمایی کشوری ـ مصوب ۱۳۲۸ ـ پس از تصویب در هیئت وزیران از سوی معاون اول رئیس جمهور برای اجرا ابلاغ شد.

بر اساس این مصوبه احداث و بهره‌برداری از هر فرودگاه در کشور با رعایت قوانین و مقررات مربوط، مستلزم اخذ مجوز از سازمان هواپیمایی کشوری است.

بر این اساس، ضوابط مربوط به تعیین حریم، انواع طبقه‌بندی، طراحی، احداث، تجهیز، توسعه و بهره‌برداری فرودگاه‌ها، توسط سازمان تدوین و ابلاغ می‌شود.

بر اساس آیین‌نامه مذکور، سازمان هواپیمایی کشوری در طول مدت احداث و یا توسعه فرودگاه نسبت به رعایت ضوابط و استاندارهای فرودگاهی نظارت می‌کند و متقاضی نیز مکلف است همکاری لازم را در این خصوص با سازمان به عمل آورد.

بر اساس این مصوبه، ارایه طرح امکان‌سنجی و مکان‌یابی توسط متقاضی به سازمان، بررسی طرح موضوع توسط سازمان هواپیمایی کشوری و اعلام نتیجه به متقاضی ظرف شش ماه از تاریخ وصول طرح مذکور و تهیه طرح جامع و اخذ تأییدیه دستگاه‌های مربوط و ارایه آن به سازمان در زمان اعتبار موافقت اصولی و بررسی اسناد توسط سازمان هواپیمایی کشوری و اعلام نتیجه (صدور مجوز احداث یا عدم تأیید درخواست متقاضی) به متقاضی ظرف سه ماه از تاریخ وصول اسناد مذکور از مراحل اخذ مجوز احداث فرودگاه ذکر شده است.

بر این اساس، فرودگاه‌های بین‌المللی و مرز هوایی با رعایت قوانین و مقررات مربوط، با پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و تصویب هیئت وزیران تعیین می‌شود.

بر اساس این آیین نامه، هر فرودگاه باید متناسب با نوع کاربری و طبقه‌بندی آن دارای تجهیزات هوانوردی و فرودگاهی، سامانه‌ها و تسهیلات لازم باشد:

الف ـ تجهیزات هوانوردی شامل تجهیزات ارتباطی، کمک ناوبری، نظارتی و هواشناسی.

ب ـ تجهیزات فرودگاهی شامل تجهیزات پشتیبانی زمینی فرودگاهی (هندلینگ)، اطلاعات پرواز، روشنایی و علایم کمک بصری محوطه جابجایی، برف‌روبی و یخ زدایی، بازرسی بار و مسافر، سوخت رسانی، دفع پرندگان و حیات وحش، پشتیبانی نجات و آتش‌نشانی فرودگاهی، چراغ‌ها و حصارهای حفاظتی و علایم راهنمایی حمل و نقل هوایی بار و مسافر.

ج ـ سامانه‌ها شامل سامانه مدیریت ایمنی، تعمیر و نگهداری پیشگیرانه فرودگاهی و مدیریت تنظیم جریان ترافیک هوایی.

د ـ تسهیلات فرودگاهی شامل خدمات مراقبت پرواز، پشتیبانی زمینی (هندلینگ)، خدمات نجات و آتش‌نشانی، هواشناسی، گمرک، گذرنامه، قرنطینه، مسیر دسترسی در محوطه حرکت و ترمینالی مسافران.

همچنین سیاست‌گذاری و نظارت در خصوص نحوه ارایه خدمات پشتیبانی زمینی در فرودگاه‌های کشور، به عهده سازمان هواپیمایی کشوری است و تهیه و انتشار دستورالعمل‌های مربوط به فعالیت‌های فرودگاه‌ها با رعایت ضوابط و مقررات ابلاغی سازمان هواپیمایی کشوری انجام می‌شود.

بر این اساس اعمال هرگونه محدودیت در یک فرودگاه توسط بهره‌برداران فرودگاه که موجب تعطیلی دایم یا موقت یا کاهش حداقل پنجاه درصد ظرفیت پذیرش مسافر فرودگاه شود، مستلزم کسب مجوز از سازمان هواپیمایی کشوری است.

بر اساس مصوبه هیئت وزیران، الزامات مربوط به ساختار و وظایف، نیروی انسانی، تجهیزات و سایر موارد مربوط به فرودگاه‌ها توسط سازمان هواپیمایی کشوری و با رعایت سایر قوانین و مقررات مربوط تدوین، ابلاغ و بر اجرای آن نظارت می‌شود.

همچنین سازمان هواپیمایی کشوری مکلف است ظرف یک سال پس از ابلاغ این آیین‌نامه نسبت به ایجاد سامانه جمع‌آوری اطلاعات مربوط به فرودگاه‌ها اقدام کند و مدیر فرودگاه که توسط بهره‌بردار تعیین می‌شود باید علاوه بر صلاحیت‌های عمومی مندرج در قوانین و مقررات مربوط، دارای شرایط تخصصی ابلاغی از طرف سازمان نیز باشد.

بر اساس مصوبه دولت، مرجع صدور مجوز فعالیت و ابلاغ ضوابط ارائه خدمات پشتیبانی زمینی فرودگاه، سازمان هواپیمایی کشوری است و سازمان موظف است بر تمامی فعالیت‌هایی که در فرودگاه انجام می‌شود نظارت کند.

بر اساس این آیین‌نامه، پرواز هرگونه وسایل پرنده کنترلی، مدل، بدون سرنشین، تفریحی و موارد مشابه در حریم فرودگاه، بر اساس ضوابط سازمان هواپیمایی کشوری انجام می‌شود و هماهنگی بین بخش‌های هوانوردی نظامی و غیرنظامی در فرودگاه‌ها، بر اساس ضوابط تخصصی بهره‌برداری پروازی غیرنظامی از فرودگاه‌های نظامی و بالعکس، موضوع ماده (۷) مصوبات چهارصد و شصت و ششمین جلسه شورای عالی امنیت ملی مورخ ۱۳/۵/۱۳۸۶ است.

بر این اساس، رزمایش‌ها و نمایش‌های هوایی با مجوز سازمان و هماهنگی فرودگاه مربوط انجام می‌شود و برنامه حفاظتی و امنیتی فرودگاه باید توسط بهره‌بردار فرودگاه تدوین و به تصویب سازمان هواپیمایی کشوری برسد.

در مصوبه هیئت وزیران آمده است سازمان هواپیمایی کشوری موظف است نسبت به بازرسی مستمر در خصوص تجهیزات هوانوردی و فرودگاهی، سامانه‌ها، تسهیلات در فرودگاه‌ها و سطوح بی‌خطری پرواز اقدام و در صورت احراز شرایط ناایمن در تمام یا بخشی از فرودگاه‌ها، نسبت به محدود کردن عملیات فرودگاه و یا غیرعملیاتی نمودن آن، حسب مورد اقدام کند.

انتهای پیام/ش