به
گزارش
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ صحبت با ديگران و در ميان گذاشتن
افکار، جزء نيازهاي اساسي انسان است و زبان به انسان اين امکان را مي دهد
که احتياجات و نگراني هاي خود را بيان و شادي هايش را در ميان و با انسان
هاي ديگر ارتباط برقرار کند، اما گاه انسان در جريان زندگي به دلايل ژنتيکي
و يا سوانح دچار نقص در سيستم تکلم مي شود که موجب بروز اشکال در فرآيند
برقراري ارتباط او با ديگران و بيان خواسته اش مي شود که از جمله اين
اختلالات گفتاري لکنت زبان است.
ابراهيمي مقدم روانشناس در اين باره گفت: لکنت زبان از سنين 2 تا 4 سالگي شروع و از مهمترين و متداول ترين اختلالات تکلمي است.
وي
با اشاره به اينکه سن، شرايط و ويژگي هاي بلوغ احتمالا در تغيير شکل يا
تشديد لکنت است، افزود: لکنت زبان برحسب تظاهر باليني آن به تکرار، کشيده
گويي، گير و مکث تقسيم مي شود که اين مکث ممکن است يک يا چند ثانيه طول
بکشد.
ابراهيمي مقدم دوزبانه بودن محيط زندگي کودک، ضربه شديد به سر،
تنبيه بدني در مدرسه و خانه، اصرار والدين کودک چپ دست به استفاده از دست
راست را از عوامل موثر در بروز لکنت در کودکان دانست و افزود: لکنت شديد در
کودکان منجر به نمايان شدن علائم بارز در چهره مانند فشردگي لب و پلک ها،
پرش ابرو، تيک گردن و چشم در موقع ادا کلمات مي شود.
وي ناخوشايندي،
اجتناب از صحبت و گرايش به تنهائي را از ويژگي هاي افراد داري لکنت دانست و
افزود: کودک دچار لکنت در صحبت با ديگران دچار اضطراب شده و به دليل احساس
شکست در تکلم تمايل به بيان خواسته هايش از جانب ديگران دارد.
ابراهيمي
مقدم بهترين زمان جهت درمان لکنت را قبل از 7 سالگي دانست و افزود: تاخير
در شروع درمان و شدت يافتن فشارهاي محيطي منجر به بروز صدمات روحي و جسمي
در آينده به کودک مي شود.
وي با اشاره به اينکه فرد دچار لکنت به مرور
زمان دچار مشکلاتي مانند عصبانيت، پرخاشگري، انزوا، اضطراب و عدم اعتماد به
نفس مي شود، افزود: ابتدا بايد مشکلات رفتاري و روحي حاصل از اين عارضه را
برطرف و سپس با تمريناتي مانند تشويق به آرام و شمرده صحبت کردن، تکرار
صحيح کلمات و شنيدن صداي ضبط شده فرد با يک ثانيه تاخير، در جهت درمان
اقدام نمود.
وي در پايان خانواده ها را از دادن تذکر و فشار به کودک جهت
صحيح حرف زدن بازداشت و خاطرنشان کرد: خانواده ها بايد از اجبار فرزند
داراي لکنت خودداري و با تشويق کودک به صحبت در جمع سبب افزايش اعتماد به
نفس او شوند.
گفتني است؛ درست است که زبان يکي از مهمترين عوامل برقراري
ارتباط است و هرگونه نقص در آن منجر به بروز مشکلاتي در دستيابي به اهداف
مي شود، اما تاريخ يادآور مردان بزرگي مانند حضرت موسي (ع) پيامبر
اولوالعزم، ارسطو، داروين، لوئي کارول و ... بوده که علي رغم نقص در تکلم
از هدف باز نمانده و الگويي براي جهاني شده اند./ز
گزارش از بابارشاني