باشگاه خبرنگاران- "مریم شیرزاد"، دوبلور و گوینده پیشکسوت رادیو متولد سال 1338 در تهران است و او تحصیلات خود را در رشته جهانگردی ادامه داده است.

"شیرزاد" فعالیت هنری خود را با گویندگی در برنامه کودک رادیو شروع کرد و سردبیر کارگردان و مجری-بازیگر برنامه های زنده رادیویی چون "شهر مهربانی" و "رنگین کمان" در رادیو تهران و اجراهای زنده در شبکه تلویزیونی تهران با خواندن غزلیات حافظ و اشعار دیگر شعرا را بر عهده داشته است.

وی از دوبلورهای برجسته کشور است که صدایش در اذهان باقی مانده است. ایشان دوبله صداهای به یادماندنی چون "آنه شرلی"، "اوشین"، ‌"شازده کوچولو"،‌ "آلیس"،‌ "سرندیپیتی"، "نیک و نیکو" و ... را انجام داده است.

به بهانه پخش سریال "اوشین" پای گپ و گفتی با او نشستیم که بخشی از آن را در زیر می خوانید.

-در آن زمان به دلیل کار در واحد نمایش رادیو من با خانم "ژاله علو" هنرمند پیشکسوت رادیو و تلویزیون آشنا شدم و وی از نوجوانی من را می شناختند و با وجود اینکه در آن دوران دوبلورهای باتجربه به نوعی از من مجرب تر در واحد دوبلاژ سیما فعال بودند ولی خانم "علو" برای نقش "اوشین" من را انتخاب کردند.

-خب این نگرانی در من بود ولی با اصرار و حمایتهای خانم "علو" گفتم چشم و کودکی "اوشین" را می گویم ولی وی اصرار داشت که من دوران جوانی "اوشین" را هم بگویم و به طبع با کمکهای وی، من هم این نقش را گفتم و خوشبختانه مورد استقبال قرار گرفت.

-بله، من حدودا 18 ساله بودم که دوبله را شروع کردم و سال 58-1357 وارد این حرفه شدم ولی در ابتدا با رادیو و با گروه کودک سازمان همکاری هایی داشتم. آن زمان با گروهی کار می کردم که خیلی اتفاقی از رادیو وارد کار دوبله شدند و من هم به همراه آنها اولین کار دوبله ام را انجام دادم و دقیقا در همین سن و سال بودم که در "مسافر کوچولو" با مدیریت آقای "ناصر ممدوح" صحبت کردم.

-بله، قبل از صداپیشگی در سریال "سالهای دور از خانه" بنا به دلایلی که گفتن آن را خیلی جایز نمی دانم از کار ناامید شده بودم و دیگر نمی خواستم کار گویندگی را ادامه بدهم، اما خانم "علو" با اصرار من را به کار برگرداند.

هنوز هم که زمان بسیاری می گذرد این تجربه برایم شیرین تر شده است، چون از خانم "ژاله علو" که مدیر دوبلاژ مجموعه بود، چیزهای زیادی یاد گرفتم.

-در کار ما همیشه رقابت وجود دارد و همه دوست دارند کارشان خوب باشد، واقعیت من بیشتر از طرف خانم "ژاله علو" حمایت می شدم و شاید چون من تازه وارد بودم خیلی پذیرای کمک از سوی دیگران نبودم و باید بگویم که من آدم خجالتی بودم که با همه این حرفها، از سوی خانم "ژاله علو" بسیار حمایت شدم و از وی بسیار ممنون و سپاسگذارم.

-پذیرش صدای من یک اقبال بود ولی به عقیده من آنچه که "اوشین" را ماندگار کرد، خط داستانی آن هم بود و "اوشین" فردی اخلاق مدار و سرشار از صبر و مقاومت بود.

-شما در این مجموعه سکانسهایی را می بینید که تؤام با صبر و شکیبایی است که در نهایت به موفقیت می رسد.

-حتی اگر چندین شبکه تلویزیونی هم داشتیم، باید مدنظر بگیریم که "اوشین" در نهایت به دلیل خط داستانی و جور بودن آن با ذائقه مخاطبان ایرانی، به عنوان یکی از رمزهای ماندگاری می شد و فکر می کنم اگر در کنار آن کارهای دیگری هم پخش می شد باز هم "اوشین" مورد استقبال قرار می گرفت.

-درحقیقت، فقط توانستم دو قسمت از این سریال را ببینم و اکنون که در سفر هستم شبکه "تماشا" را نمی توان نگاه کنم.

دیدن این سریال به رغم تجدید خاطرات خوش کاری، گذشته تلخی نیز به همراه داشت و آن نبود همکاران هنرمند دوبله چون "مرحوم حسین باغی" گوینده تیتراژ، "مرحوم آقالو"، "مرحومه مهین بزرگی" و مرحوم "امیر هوشنگ قطعه ای"، و مرحومه "نیکو خردمند"، مرحومه "فهیمه راستکار" که میانسالی "اوشین" را می گفتند، مرحومه آذر دانشی"، مرحوم "خسرو شایگان"، مرحوم "حسین معمارزاده"، مرحوم "احمد مندوب هاشمی" و ... اما یاد و هنرشان نزد ما باقی است و برای من تماشای این سریال بعد از بیست و اندی سال به نوعی هم شیرین و هم تلخ است. در واقع هر کسی سهم خودش را از لحظات دارد.

نان که به داخل تنور می رود، پخته می شود، برشته می شود، من در آن ایام همچون نانی نیم پخت بودم و در حال حاضر تردید ندارم که به رغم پخته شدن می توان هنوز هم آموخت و تجربه کرد.

-تقسیم مدیریت هر فیلم تا حد زیادی می تواند به اقتضای روحی شخص نیز مربوط باشد، ولی الزامی نیست. به این معنی که اکثر خانمهای مدیر دوبلاژ به ندرت فیلمهای خشن برای دوبله به آنها سپرده می شود، اما خود من خیلی دوست دارم فیلمهایی که طعم جدیدی ندارند و به عبارتی کمدی هستند کار کنم و مجموعا فیلمهای دراماتیک و پراحساس به من سپرده می شود.

-دوبله این فیلم مربوط به چند سال قبل است و من هم کم حافظه، اما آنچه که به خاطر می آورم این است که با وی صحبت کردم و به درستی هم خانم "مینو غزنوی" این رل را ایفا کردند.

-همین مسئله که صدای من از طرف مردم پذیرفته شده است لطف بزرگی است که نصیب من شده است. بسیار از مهر و محبت مردم تشکر می کنم و از سر شادی بغض می کنم. امیدوارم لیاقت این همه لطف را داشته باشم./ي2