گورهاي دسته جمعي عراق؛نمونه بارزي از جنايات ضد بشري رژيم صدام
مردم بي گناه عراق به زور از روستاهاي خود اخراج مي شدند تا در گودالهايي که براي آنها حفر شده بود در تاريکي هاي شب قرار داده شوند و سپس روي آنها خروارها خاک ريخته شود.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه الصباح ؛ اين روزنامه امروز در پايگاه اينترنتي خود با انتشار مقاله اي به قلم حبيب محمد هادي الصدر با موضوع « جنايات گورهاي دسته جمعي رژيم سابق عراق» همچنين نوشت : بر کشور مظلوم عراق دهها سال مي گذرد و جنگهاي زيادي در آن رخ داده است و مشکلات زيادي ناشي از اين درگيريها به خود ديده است. به طوري که قلب ما به خونريزي عادت کرده است و دهان آن را ديکتاتورها بسته اند و تمام توان و انرژي و اميد و آرزوهاي اين کشور را به باد داده اند.
ناگزير بايد افراد آزاده اي باشند که عراق را از اين مشکلات رهايي بخشند ؛ زيرا تا به حال جلادان با روشهاي مختلف سرکوبگرانه ، مردم اين کشور را به خاک و خون کشانده اند والبته کشته شدن مردم اين کشور با سکوت مرگبار کشورهاي عربي و بين المللي در ان زمان همراه بوده است.
به طوري که جلادان رژيم صدام بدون هيچ مخالفتي از اين کشورها به کشتن ده ها هزار نفر از کودکان و زنان و پيرمردان و پيرزنان و جوانان اقدام نمودند و آنها را در گورهاي دسته جمعي مدفون ساختند که البته اين افراد بيگناه فقط بعد از انتفاضه شعبانيه به قتل نرسيده اند بلکه عمليات کشتن شيعيان و کردها همواره ادامه داشته و سپس آنها را در گورهاي دسته جمعي مي انداختند و خاک بر جسدهاي آنان مي ريختند. اين بي گناهان به زور از روستاهاي خود اخراج مي شدند تا در گودالهايي که براي آنها حفر شده است و در تاريکي هاي شب قرار داده شوند و سپس روي آنها خاک ريخته شود.
به يقين وجدان انسان در تمام نقاط جهان از اين جنايت بزرگ به درد آمده زيرا خداوند اراده کرده است که پرده از اين جنايات وحشيانه برداشته شود و شرم بر پيشاني عاملان اين جنايات تا ابد الدهر باقي بماند.
نويسنده اين مقاله افزود: ما نمي توانيم ميزان حزن و اندوه مادران سينه سوخته را درک کنيم . مادراني که دهها سال است در انتظار فرزندان و جگرگوشه هاي گم شده خود هستند اما بعد از چند دهه با جمجمه هاي سوراخ شده آنها با گلوله هاي نيروهاي بعثي و استخوانهايي پوسيده در گورهاي دسته جمعي روبرو مي شوند .
در اين مسئله فرقي بين عرب و کُرد و يا هر يک از طايفه هاي ديگر عراقي وجود ندارد . زيرا استخوانهاي آنها در گورهاي دسته جمعي طوري پيدا شده است که يکديگر را به آغوش گرفته اند و گويا مي خواستند به ملت عراق قبل از رفتن به ملکوت اعلي و شهادت اين پيام را بدهند که ما در هنگام مرگ نيز وحدت و يکپارچگي داشتيم پس شما که زنده ايد از هم متفرق نشويد و وحدت و يکپارچگي را حفظ کنيد.
اين در حالي است که جنايتکاران بعثي فکر مي کردند با ريختن تلي از خاک بر قربانيان بطور مخفيانيه مي توانند تا ابد الدهر اين گورها را مخفي باقي گذارند اما آنها نمي دانستند که اين جنايت آنها با اين کارهاي خود آتش به ريشه خود زدند و باعث شدند در زمان اشغال عراق در سال 2003 مردم از نظام صدام حمايت نکنند تا صدام و رژيم وي به سرنوشت سياه خود برسند.
از سوي ديگر تمام سازمانهاي حقوق بشر در جهان بر اين مطلب تاکيد کردند که گورهاي دسته جمعي بدو شک جنايتي ضد بشريت بوده است زيرا رژيم بعث عراق افرادي بي گناه را بدون هيچگونه محاکمه يا دادگاهي در زير خروارها خاک مدفون کردند. اما عجيب اينجاست که شدت اين جنايتها هنوز نتوانسته است وجدان برخي ها را بيدار کند. زيرا هر از چندگاهي سخن از عفو جنايتکاران مي کنند و مي خواهند اين جنايتکاران را از زندانها آزاد کنند . بنابراين يادآوري امروز ما از جنايات نظام ديکتاتوري سابق در عراق و به ويژه جنايت گورهاي دسته جمعي بسيار پسنديده است.
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
