شهر توت فرنگی ایران
رونق کشت و پرورش توت فرنگی در صومعه سرا، عاملی جهت جذب گردشگر به این منطقه شده است.
به گزارش خبرنگار حوزه گردشگری باشگاه خبرنگاران، اگر صبح یک روز بهاری در کوهپایه های سرسبز "صومعه سرا" باشی، در لا به لا و زیر بوته های کوتاه درختان جنگل دانه های ریز و درشت آبدار قرمز رنگی را می بینید که گوشه گوشه های دشت و چمن شیب دار آن را احاطه کرده اند.
این ریزدانه های خال خالی آنقدر خوشمزه است که بسیاری از اهالی این منطقه را صبح هر روز به دامن دشت پرطراوت می کشاند!
آنها فقط به چیدن توت فرنگی از دشتها و جنگل های سرسبز بسنده نکرده و اخیرا تولید توت فرنگی را در داخل شهر و روستا و حتی منازل خود گسترش داده اند و به همین مناسبت اوایل بهار هر سال جشنواره ای هم به همین نام در شهر خود برگزار می کنند تا جایی که لقب "شهر توت فرنگی ایران" را به خود اختصاص داده اند.
اردیبهشت و خرداد هر سال فرصت مناسبی برای گردشگران جهت بازدید از شهر توت فرنگی ایران است. هر چند جشنواره در مکانی مشخص و با حضور تعداد زیادی از مردم منطقه برگزار می شود اما جشنواره واقعی را در کوهپایه های "صومعه سرا" بهتر می توان دید.
آنجا که سرخی این دانه های خوشمزه فضای دشت را رنگین و خوشمزه می کند.
گردشگرانی که برای دیدن و چیدن توت فرنگی های وحشی به این منطقه می آیند با حضور در کوهپایه های "صومعه سرا" به راحتی می توانند به این میوه های خوشمزه و خودرو در جنگل دست یابند.
یکی از تولیدکنندگان توت فرنگی که هر سال در جشنواره شرکت می کند می گوید: تا پیش از این رکورد تولید توت فرنگی در اختیار "کرمانشاه" بود اما در چند سال اخیر، کشت و تولید این محصول در "صومعه سرا" باعث پیشی گرفتن این منطقه از سایر مراکز کاشت و تولید توت فرنگی کشور شده است.
وی رونق کشت توت فرنگی را عاملی جهت جذب گردشگر به این منطقه می داند، چرا که هر سال به سبب برگزاری جشنواره توت فرنگی، گردشگران زیادی از داخل و خارج از کشور در آن حضور می یابند و حتی به گفته وی امسال خبرنگاران خارج از کشور برای پوشش خبری آن شرکت کرده بودند.
توت فرنگی تنها دلیل جذب گردشگران نیست، بلکه وجود قلعه ای تاریخی متعلق به دوره سلجوقیان در 28 کیلومتری این شهر، بر فراز ارتفاعات جنگلی روستای "رودخان" که از بزرگترین و با عظمت ترین دژهای نظامی حکومتی منطقه گیلان و حتی ایران به شمار می رود، جاذبه گردشگری "فومن" و "صومعه سرا" را جهانی کرده است.
برای معرفی قلعه "رودخان" همین بس که استحکامات قلعه چنان عظیم است که در طول تاریخ، هیچ گاه دشمنی به آن نفوذ نکرده و نتوانسته آنجا را فتح کند.
"صومعه سرا" تنها 8 کیلومتر از "فومن" فاصله دارد که گفته می شود زادگاه اصلی "میرزا کوچک خان جنگلی" بوده است.
این شهر از جنوب به "فومن" و از شمال به "انزلی" و از شرق به "رشت" و "شفت"، از غرب به "رضوانشهر" و "پونل" محدوده شده است.
برای رفتن به شهر توت فرنگی ایران کافی است خود را به "رشت" برسانید. اما اگر نمی خواهید وارد شهر "رشت" شوید، باید قبل از رسیدن به "رشت"، تغییر مسیر داده و از کمربندی یا کنار گذر جاده "فومن" استفاده کنید تا پس از عبور از "فومن" و جاده ای که درختان بلند چنار در اطراف آن صف کشیده اند به "صومعه سرا" برسید. این تمام مسیر نیست، بلکه تازه ابتدای راه است؛ چون اگر با ماشین شخصی باشید باید آن را پای کوهپایه ها در مسیر ییلاق پارک کرده و برای چیدن توت فرنگی های وحشی خود را به دشت های سرسبز و شیبدار جنگل بسپارید.
البته خود اهالی منطقه این زحمت را برای آنهایی که توانایی یا حوصله پیاده روی از سربالایی های کوهپایه ها را ندارند، کم کرده اند. چرا که توت فرنگی های تازه و آماده را این روزها در هر فروشگاه کوچک و بزرگ محلی و حتی جلو در خانه ها می توان پیدا کرد.
مخصوصا در روستای "صفاده" پسر بچه های کم سن و سالی را می توان دید که در سطل های کوچک توت فرنگی جمع کرده و کنار جاده و یا در منزلشان برای فروش ایستاده اند.
"صومعه سرا" از 152 روستا تشکیل شده که حدود دو سوم جمعیت این شهرستان را تشکیل می دهند.
بیشترین قسمت "صومعه سرا" در ناحیه جلگه ای واقع شده و در بخش "میرزا کوچک خان جنگلی"، ارتفاعاتی با حداکثر 1200 متر که پوشیده از جنگل است دیده می شود، و دو منطقه ییلاقی "گندرجی" و "خونپارجی" در همین ارتفاعات واقع شده که تابستان ها بهترین مکان آب و هوایی برای طبیعت گران و گردشگران می شود.
هر چند پرورش کرم ابریشم، برنج، توتون و چای از محصولات اصلی مردمان "صومعه سرا" است اما اخیرا پرورش توت فرنگی و برگزاری جشنواره های رنگارنگ این محصول باعث جلب نظر گردشگران داخلی و خارجی به این شهر شده است.
لازم به ذکر است که، در سفر به "صومعه سرا" آثار تاریخی آن را نباید از دست داد؛ چرا که قدمت تاریخی برخی از آنها به دوران صدر اسلام و حتی قبل از آن بر می گردد.
"مناره گسکر" در "طاهر گوراب"، آثار به جا مانده از "پل خشتی" در روستای "بردسر"، پل خشتی "گازرودبار" و "سید خروسه" در روستای "هفت دغنان ضیابو"، نمونه آثار باارزشی هستند که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اند. عمارت جنگلی که مقرر اصلی "میرزا کوچک خان" و همراهان وی بوده با زیبایی خاص خود در دل جنگل و در بخش "کسماجان" قرار دارد.
همچنین منطقه زیبا و کوهستانی "تنیان" واقع در بخش "میرزاکوچک" یا "گوراب زرمیخ" "صومعه سرا" از نقاط زیبای طبیعی گیلان به شمار می رود که به دلیل طبیعت فرح انگیز و نشاط آور منحصر به فرد از جاذبه های طبیعی و بکر ایران به شمار می رود./ي2
گزارش از: علیرضا شوکتی
