پروساپوسين پروتئيني است که قابليت جلوگيري از رشد ، انتشار و جا به جايي سلول‌هاي سرطاني را دارد.

به گفته واتنيک، عامل اصلي مرگ و مير ناشي از سرطان خود تومور نيست، بلکه بيشتر به جابجايي و يا پيشرفت بيماري و انتشار سلول‌هاي سرطاني در ديگر اعضاي بدن و در پي آن از کار افتادگي عضو مربوط مي‌شود.

طبق تحقيقات پيشين واتنيک، تومورهايي که قابليت جا به جايي دارند، پروتئيني آزاد مي‌کنند که به آماده سازي بستري مناسب براي بيماري در عضوي ديگر از بدن، کمک مي‌کند.

از سوي ديگر، تومورهايي که قابليت جا به جايي ندارند پروساپوسين آزاد مي‌کنند. اين پروتئين انتشار پروتئين ديگري به نام «ترومبوسپاندين 1/ thrombospondin-1» را در بافت‌هايي که سلول‌هاي سرطاني قابل متاستاز مي‌توانند در آنها خانه کنند، در پي دارد.

ترومبوسپاندين 1 اين بافت‌ها را در برابر انتقال سلول‌هاي سرطان جا به جا شونده مقاوم مي‌کند.

واتنيک و همکارانش در پي تحقيق روي نمونه‌هاي سرطان‌هاي سينه، پروستات و ريه در موش‌ها اعلام کردند از طريق پيوند مغز استخوان و آزمايش اصلاح ژن، مي توان از مغز استخوان بر سلول‌هاي هر دو نمونه سرطان‌هاي جا به جا شونده و غير قابل انتقال، غلبه کرد.

به گزارش يونايتدپرس از بوستون، نتيجه اين تحقيقات در نشريه «اکتشاف در زمينه سرطان» منتشر شد.