شبهه‌افکني مطبوعات زنجيره‌اي
روزنامه خرداد در متهم كردن رهبرى نظام در قتلهاى زنجيره‌اى و جهت‌دهى اذهان به ايشان،با جعل و انتشار دستنوشته‌اى منتسب به ايشان كه شبانه پخش می شد اين‌گونه اتهام را متوجه رهبرى كردند:«سردار رحيم صفوى،فرمانده محترم كل سپاه،اين دگرانديشان و نويسندگان روشنفكر،معاند و مرتد هستند،شما اينها را از بين ببريد.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، برخى مطبوعات با ايجاد شبهه در اين سخنان سعى در مخدوش كردن چنين مرزبندى كردند.روزنامه عصر آزادگان در مطالبى از عبدالكريم سروش منشأ چنين مرزبندى را داراي ريشه در جاهليت دانسته و عنوان داشت: «مرزبندى خودى و غيرخودى، نشأت گرفته از جاهليت است».137
روزنامه نشاط در مطلبى ديگر از سروش يك هفته پس از بيانات مقام معظّم رهبرى اين نوع مرزبندى را مغاير با جامعه مدنى دانست : «تصور ميان خودى و غيرخودى غلط است و با روح جامعه مدنى منافات دارد».138
روزنامه خرداد نيز در مقابل اين مرزبندى چنين موضع گرفت : «خداوند خودى و غيرخودى نمى‌شناسد. نعمتهايش را به همه داده است. چرا ما كاسه داغ‌تر از آش هستيم».139
روزنامه مشاركتى صبح امروز به قلم بهاءالدين خرمشاهى در يك تحليل غيراصولى نوشت: «كافر بى‌دين هم خودى است، قرآن فرمود : «لكم دينكم وَلِىَ دين، بنى‌آدم اعضاى يكديگرند».140
يكى ديگر از موضوعاتى كه مطبوعات دوم خردادى نظرات مقام معظّم رهبرى را مورد تعرض قرار دادند، موضوع تهاجم فرهنگى بود. در حالى كه رهبر انقلاب تهاجم فرهنگى دشمن را به شبيخون و قتل عام فرهنگى تشبيه كرده بودند، روزنامه عصر آزادگان اين‌گونه نسبت به نظريه تهاجم فرهنگى هجوم آورد: «نظريه تهاجم فرهنگى، چه‌ها كه بر سر فرهنگ و هنر و روشنفكران نياورد».141
آنان با كمال بى‌شرمى و وقاحت، وقوع قتلهاى زنجيره‌اى و فتنه كوى دانشگاه و ترور سعيد حجاريان كه توسط برخى جريانهاى سياسى موسوم به اصلاح‌طلبان به منظور متهم كردن نظام و تضعيف برخى ارکان انقلابى و نظامى و اطلاعاتى صورت گرفت را محملى براى تضعيف رهبرى معظّم انقلاب قرار دادند.
روزنامه خرداد در متهم كردن رهبرى نظام در قتلهاى زنجيره‌اى و جهت‌دهى اذهان به ايشان، با جعل و انتشار دستنوشته‌اى منتسب به ايشان - كه به صورت شبانه پخش شده بود - اين‌گونه اتهام را متوجه رهبرى كردند : «سردار رحيم صفوى، فرمانده محترم كل سپاه، اين دگرانديشان و نويسندگان روشنفكر، معاند و مرتد هستند، شما اينها را از بين ببريد ...».142
روزنامه صبح امروز متعلق به سعيد حجاريان عضو مركزى حزب مشاركت به نقل از محسن كديور، رهبرى نظام را اين‌گونه متهم به دست داشتن در قتلهاى زنجيره‌اى مى‌كند: «اگر والى در حفظ جان مردم كوتاهى كند و عمالش بدون اطلاع يا با همدستى او، دست به كشتن مخالفان بزنند، چنين والى‌يى از ديدگاه امام صادق (ع) نامشروع است».143
همين روزنامه با مديريت مشاركتى‌ها در متن وقيحانه حمله به كوى دانشگاه را به رهبرى منتسب كرده و ايشان را به عذرخواهى دعوت كرد: «حمله به كوى دانشگاه با دستور رهبرى صورت گرفته است، بايد فضا روى او به گونه‌اى سنگين شود تا ايشان وادار به عذرخواهى گردد»!144
تشكلهاى همسو با حزب مشاركت
بنيانگذاران حزب مشاركت از اعضاى فعال ستاد انتخاباتى سيدمحمد خاتمى در رقابتهاى هفتمين دوره انتخابات رياست‌جمهورى بودند كه پس از دوم خرداد 1376 به همراه 17 تشكل ديگر جبهه دوم خرداد را ساماندهى كردند.
دفتر تحكيم وحدت، حزب كارگزاران سازندگى، مجمع روحانيون مبارز، مجمع مدرّسين و محقّقين حوزه علميه قم، مجمع نمايندگان ادوار مجلس، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى، خانه كارگر و . . . از جمله اين تشكلها بودند. در ميان اين تشكلهاى اصلاح‌طلب به لحاظ ارتباط سازمانى، هم‌انديشى و فكرى، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى نزديك ترين تشكل به حزب مشاركت به حساب مى‌آيد.
سعيد حجاريان، مصطفى تاج‌زاده و محسن ميردامادى از اعضاى اصلى و مؤثر سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى بودند كه به طور همزمان در شوراى مركزى حزب مشاركت نيز عضو بودند، از اين‌رو ارتباط تنگاتنگى بين مشاركت و مجاهدين برقرار بود و اين افراد به مثابه پل ارتباطى اين دو تشكل سياسى محسوب مى‌شدند.
در كنار سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى به عنوان يك تشكل سياسى درون حاكميت، نهضت آزادى نيز به همراه نيروهاى ملى ـ مذهبى از حزب مشاركت حمايت مى‌كردند. به عنوان نمونه نهضت آزادى در پيامى به كنگره سوم جبهه مشاركت با تأكيد بر رسالت روشنفكران و پيشگامان جامعه در تشكيل احزاب اعلام كرد: «در شرايط كنونى كه جنبش اصلاح‌طلبى در آستانه يك چرخش سرنوشت‌ساز تاريخى قرار دارد، برگزارى سومين كنگره جبهه مشاركت ايران اسلامى گامى مثبت در راستاى تحقق پيش‌نيازهاى توسعه سياسى محسوب مى‌شود».145
اين ارتباط يك‌طرفه نبود و اعضاى حزب مشاركت نيز در بسيارى از مواقع على‌رغم ادعاى تبعيت از امام خمينى(ره) بدون توجه به بيانات و ديدگاههاى ايشان در باره با نهضت آزادى كه در نامه‌اى در تاريخ 30 بهمن 1366 خطاب به على‌اكبر محتشمى‌پور وزير وقت كشور اعلام شده بود146 ، به تطهير نهضت آزادى پرداخته و از آنان دفاع نمودند./کیهان
________________________________
137- روزنامه عصر آزادگان، به تاريخ 23/1/1379.
138- روزنامه نشاط، به تاريخ 17/5/1378.
139- روزنامه خرداد، به تاريخ 12/7/1378.
140- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 25/6/1378.
141- روزنامه عصر آزادگان، به تاريخ 16/8/1378.
142- روزنامه خرداد، 14/10/1377.
143- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 11/11/1378.
144- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 20/4/1378.
145- هفته‌نامه صبح صادق، احزاب سياسى ايران، قسمت 77.
146- نامه على‌اكبر محتشمى‌پور به حضرت امام (ره) :بسمه تعالىمحضر مقدّس رهبر عظيم‌الشأن انقلاب اسلامى آيت‌الله العظمىامام خمينى(دام‌ظله‌العالى) با عرض سلام و تحيات.نهضت آزادى پس از استعفا و بركنارى دولت موقت پيوسته در جهت اعلام مخالفت بادولت جمهورى اسلامى، مجلس شوراى اسلامى، و حتى قوّه قضائيه و مغشوش كردن اذهان بوده است.
مسئولين نهضت با سمپاشي هاى خود نسبت به سياست هاى دولت،دفاع مقدس و جنگ، مسئله برائت از مشركين و فاجعه خونين مكه مكرمه، جهاد مالىو تصميمات شوراى عالى جنگ و بالاخره فرمايشات اخير حضرت امام ـ روحى‌فداه ـراجع به حكومت و ولايت مطلقه، در جهت مبارزه و تضعيف نظام جمهورى اسلامىگام برداشته‌اند. با توجه به اهميت و نقش سرنوشت‌ساز مجلس شوراى اسلامى نهضت آزادى در ماههاى اخير فعاليت گسترده‌اى را جهت به اجرا درآمدن قانون احزاب وآزادى فعاليت سياسى آنان و نيز حركت تبليغاتى گسترده‌اى راجع به انتخابات و راه يافتن به مجلس را آغاز كرده است.
آقاى دكتر يزدى در جلسه مورخ 5/10/1366 نهضت آزادى، راجع به شركت درانتخابات و نقش نهضت آزادى چنين مى‌گويد: «. . . برگزارى انتخابات مستلزم وجودجامعه باز است. اگر رفتيم واقعا مفيد خواهيم بود و نخواهيم گذاشت اين فناورى را به زور بر مردم تحميل كنند. شخصى كه از طرف نهضت به مجلس برود مسلما از اين توپ و تشرها جا نخواهد زد، اگر قرار باشد مملكت را با فتوا اداره كنند، بنده پيشنهادمى‌كنم كه مجلس را ببندند و خوابگاه دانشجويان كنند».
ديدگاه نهضت آزادى راجع به جنگ و دفاع مقدّس در بيانيه‌اى تحت عنوان جنگ بى‌پايان چنين است :«.. . آنچه فعلا ديده مى‌شود جنگى است بى‌پايان كه مى‌تواند پايان دنيا باشد، پايان ايران و مردم ايران باشد . . . ، گفته‌اند حتى اگر يك خانه هم در ايران سر پا بماند، باز به جنگ ادامه خواهيم داد و اگر يك نفر باقى بماند، آن يك نفر هم جنگ خواهد كرد.
آيااين مترادف با چيزى جز «جنگ جنگ تا نابودى» هست؟»نهضت آزادى راجع به «حكومت و ولايت مطلقه» اطلاعيه‌اى منتشر كرده كه در آن آمده است :«اين چه فرمانى است و چه انقلابى در ايران و اسلام كه حكومت را در موضع بالاتر ازفرستاده خدا قرار داده به او اختيار مى‌دهد برخلاف نصّ صريح «و شاورهم فى‌الامر» وبدون مشورت با امت تصميم‌گيرى در مصالح دولت و امور ملت نمايد ...».با عنايت به مراتب فوق خواهشمند است، ارشاد فرماييد كه :1
ـ آيا نهضت آزادى با چنين عقايد و تفكراتى مى‌تواند به عنوان يك سازمان، حزب وتشكيلات سياسى در جمهورى اسلامى به رسميت شناخته شود؟2ـ در حالي كه ماده سى، قانون انتخابات از جمله شرايط تأييد صلاحيت و داوطلبان نمايندگى مجلس شوراى اسلامى را با الف - اعتقاد و التزام عملى به اسلام. ب -اعتقاد و التزام عملى به نظام جمهورى اسلامى ايران مى‌داند؛ آيا نهضت آزادىصلاحيت دارد كه در انتخابات مجلس شوراى اسلامى شركت نموده و نماينده‌اى درمجلس داشته باشد؟در پايان از درگاه خداوند متعال طول عمر آن وجود شريف و مقدّس و پيروزى عاجل رزمندگان اسلام را مسألت دارم...
روزنامه نشاط در مطلبى ديگر از سروش يك هفته پس از بيانات مقام معظّم رهبرى اين نوع مرزبندى را مغاير با جامعه مدنى دانست : «تصور ميان خودى و غيرخودى غلط است و با روح جامعه مدنى منافات دارد».138
روزنامه خرداد نيز در مقابل اين مرزبندى چنين موضع گرفت : «خداوند خودى و غيرخودى نمى‌شناسد. نعمتهايش را به همه داده است. چرا ما كاسه داغ‌تر از آش هستيم».139
روزنامه مشاركتى صبح امروز به قلم بهاءالدين خرمشاهى در يك تحليل غيراصولى نوشت: «كافر بى‌دين هم خودى است، قرآن فرمود : «لكم دينكم وَلِىَ دين، بنى‌آدم اعضاى يكديگرند».140
يكى ديگر از موضوعاتى كه مطبوعات دوم خردادى نظرات مقام معظّم رهبرى را مورد تعرض قرار دادند، موضوع تهاجم فرهنگى بود. در حالى كه رهبر انقلاب تهاجم فرهنگى دشمن را به شبيخون و قتل عام فرهنگى تشبيه كرده بودند، روزنامه عصر آزادگان اين‌گونه نسبت به نظريه تهاجم فرهنگى هجوم آورد: «نظريه تهاجم فرهنگى، چه‌ها كه بر سر فرهنگ و هنر و روشنفكران نياورد».141
آنان با كمال بى‌شرمى و وقاحت، وقوع قتلهاى زنجيره‌اى و فتنه كوى دانشگاه و ترور سعيد حجاريان كه توسط برخى جريانهاى سياسى موسوم به اصلاح‌طلبان به منظور متهم كردن نظام و تضعيف برخى ارکان انقلابى و نظامى و اطلاعاتى صورت گرفت را محملى براى تضعيف رهبرى معظّم انقلاب قرار دادند.
روزنامه خرداد در متهم كردن رهبرى نظام در قتلهاى زنجيره‌اى و جهت‌دهى اذهان به ايشان، با جعل و انتشار دستنوشته‌اى منتسب به ايشان - كه به صورت شبانه پخش شده بود - اين‌گونه اتهام را متوجه رهبرى كردند : «سردار رحيم صفوى، فرمانده محترم كل سپاه، اين دگرانديشان و نويسندگان روشنفكر، معاند و مرتد هستند، شما اينها را از بين ببريد ...».142
روزنامه صبح امروز متعلق به سعيد حجاريان عضو مركزى حزب مشاركت به نقل از محسن كديور، رهبرى نظام را اين‌گونه متهم به دست داشتن در قتلهاى زنجيره‌اى مى‌كند: «اگر والى در حفظ جان مردم كوتاهى كند و عمالش بدون اطلاع يا با همدستى او، دست به كشتن مخالفان بزنند، چنين والى‌يى از ديدگاه امام صادق (ع) نامشروع است».143
همين روزنامه با مديريت مشاركتى‌ها در متن وقيحانه حمله به كوى دانشگاه را به رهبرى منتسب كرده و ايشان را به عذرخواهى دعوت كرد: «حمله به كوى دانشگاه با دستور رهبرى صورت گرفته است، بايد فضا روى او به گونه‌اى سنگين شود تا ايشان وادار به عذرخواهى گردد»!144
تشكلهاى همسو با حزب مشاركت
بنيانگذاران حزب مشاركت از اعضاى فعال ستاد انتخاباتى سيدمحمد خاتمى در رقابتهاى هفتمين دوره انتخابات رياست‌جمهورى بودند كه پس از دوم خرداد 1376 به همراه 17 تشكل ديگر جبهه دوم خرداد را ساماندهى كردند.
دفتر تحكيم وحدت، حزب كارگزاران سازندگى، مجمع روحانيون مبارز، مجمع مدرّسين و محقّقين حوزه علميه قم، مجمع نمايندگان ادوار مجلس، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى، خانه كارگر و . . . از جمله اين تشكلها بودند. در ميان اين تشكلهاى اصلاح‌طلب به لحاظ ارتباط سازمانى، هم‌انديشى و فكرى، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى نزديك ترين تشكل به حزب مشاركت به حساب مى‌آيد.
سعيد حجاريان، مصطفى تاج‌زاده و محسن ميردامادى از اعضاى اصلى و مؤثر سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى بودند كه به طور همزمان در شوراى مركزى حزب مشاركت نيز عضو بودند، از اين‌رو ارتباط تنگاتنگى بين مشاركت و مجاهدين برقرار بود و اين افراد به مثابه پل ارتباطى اين دو تشكل سياسى محسوب مى‌شدند.
در كنار سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى به عنوان يك تشكل سياسى درون حاكميت، نهضت آزادى نيز به همراه نيروهاى ملى ـ مذهبى از حزب مشاركت حمايت مى‌كردند. به عنوان نمونه نهضت آزادى در پيامى به كنگره سوم جبهه مشاركت با تأكيد بر رسالت روشنفكران و پيشگامان جامعه در تشكيل احزاب اعلام كرد: «در شرايط كنونى كه جنبش اصلاح‌طلبى در آستانه يك چرخش سرنوشت‌ساز تاريخى قرار دارد، برگزارى سومين كنگره جبهه مشاركت ايران اسلامى گامى مثبت در راستاى تحقق پيش‌نيازهاى توسعه سياسى محسوب مى‌شود».145
اين ارتباط يك‌طرفه نبود و اعضاى حزب مشاركت نيز در بسيارى از مواقع على‌رغم ادعاى تبعيت از امام خمينى(ره) بدون توجه به بيانات و ديدگاههاى ايشان در باره با نهضت آزادى كه در نامه‌اى در تاريخ 30 بهمن 1366 خطاب به على‌اكبر محتشمى‌پور وزير وقت كشور اعلام شده بود146 ، به تطهير نهضت آزادى پرداخته و از آنان دفاع نمودند./کیهان
________________________________
137- روزنامه عصر آزادگان، به تاريخ 23/1/1379.
138- روزنامه نشاط، به تاريخ 17/5/1378.
139- روزنامه خرداد، به تاريخ 12/7/1378.
140- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 25/6/1378.
141- روزنامه عصر آزادگان، به تاريخ 16/8/1378.
142- روزنامه خرداد، 14/10/1377.
143- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 11/11/1378.
144- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 20/4/1378.
145- هفته‌نامه صبح صادق، احزاب سياسى ايران، قسمت 77.
146- نامه على‌اكبر محتشمى‌پور به حضرت امام (ره) :بسمه تعالىمحضر مقدّس رهبر عظيم‌الشأن انقلاب اسلامى آيت‌الله العظمىامام خمينى(دام‌ظله‌العالى) با عرض سلام و تحيات.نهضت آزادى پس از استعفا و بركنارى دولت موقت پيوسته در جهت اعلام مخالفت بادولت جمهورى اسلامى، مجلس شوراى اسلامى، و حتى قوّه قضائيه و مغشوش كردن اذهان بوده است.
مسئولين نهضت با سمپاشي هاى خود نسبت به سياست هاى دولت،دفاع مقدس و جنگ، مسئله برائت از مشركين و فاجعه خونين مكه مكرمه، جهاد مالىو تصميمات شوراى عالى جنگ و بالاخره فرمايشات اخير حضرت امام ـ روحى‌فداه ـراجع به حكومت و ولايت مطلقه، در جهت مبارزه و تضعيف نظام جمهورى اسلامىگام برداشته‌اند. با توجه به اهميت و نقش سرنوشت‌ساز مجلس شوراى اسلامى نهضت آزادى در ماههاى اخير فعاليت گسترده‌اى را جهت به اجرا درآمدن قانون احزاب وآزادى فعاليت سياسى آنان و نيز حركت تبليغاتى گسترده‌اى راجع به انتخابات و راه يافتن به مجلس را آغاز كرده است.
آقاى دكتر يزدى در جلسه مورخ 5/10/1366 نهضت آزادى، راجع به شركت درانتخابات و نقش نهضت آزادى چنين مى‌گويد: «. . . برگزارى انتخابات مستلزم وجودجامعه باز است. اگر رفتيم واقعا مفيد خواهيم بود و نخواهيم گذاشت اين فناورى را به زور بر مردم تحميل كنند. شخصى كه از طرف نهضت به مجلس برود مسلما از اين توپ و تشرها جا نخواهد زد، اگر قرار باشد مملكت را با فتوا اداره كنند، بنده پيشنهادمى‌كنم كه مجلس را ببندند و خوابگاه دانشجويان كنند».
ديدگاه نهضت آزادى راجع به جنگ و دفاع مقدّس در بيانيه‌اى تحت عنوان جنگ بى‌پايان چنين است :«.. . آنچه فعلا ديده مى‌شود جنگى است بى‌پايان كه مى‌تواند پايان دنيا باشد، پايان ايران و مردم ايران باشد . . . ، گفته‌اند حتى اگر يك خانه هم در ايران سر پا بماند، باز به جنگ ادامه خواهيم داد و اگر يك نفر باقى بماند، آن يك نفر هم جنگ خواهد كرد.
آيااين مترادف با چيزى جز «جنگ جنگ تا نابودى» هست؟»نهضت آزادى راجع به «حكومت و ولايت مطلقه» اطلاعيه‌اى منتشر كرده كه در آن آمده است :«اين چه فرمانى است و چه انقلابى در ايران و اسلام كه حكومت را در موضع بالاتر ازفرستاده خدا قرار داده به او اختيار مى‌دهد برخلاف نصّ صريح «و شاورهم فى‌الامر» وبدون مشورت با امت تصميم‌گيرى در مصالح دولت و امور ملت نمايد ...».با عنايت به مراتب فوق خواهشمند است، ارشاد فرماييد كه :1
ـ آيا نهضت آزادى با چنين عقايد و تفكراتى مى‌تواند به عنوان يك سازمان، حزب وتشكيلات سياسى در جمهورى اسلامى به رسميت شناخته شود؟2ـ در حالي كه ماده سى، قانون انتخابات از جمله شرايط تأييد صلاحيت و داوطلبان نمايندگى مجلس شوراى اسلامى را با الف - اعتقاد و التزام عملى به اسلام. ب -اعتقاد و التزام عملى به نظام جمهورى اسلامى ايران مى‌داند؛ آيا نهضت آزادىصلاحيت دارد كه در انتخابات مجلس شوراى اسلامى شركت نموده و نماينده‌اى درمجلس داشته باشد؟در پايان از درگاه خداوند متعال طول عمر آن وجود شريف و مقدّس و پيروزى عاجل رزمندگان اسلام را مسألت دارم...
