به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شوراي آتلانتيک ؛ برنز در اين مقاله با اذعان به نتيجه شگفت انگيز انتخابات رياست جمهوري کشورمان مي افزايد "انتخاب "حسن روحاني" بعنوان رييس جمهور منتخب ايران رويدادي شگفت انگيز بود که هفته پيش رقم خورد.
تقريبا هيچ يک از تحليلگران غربي موفق نشده بودند تا پيش بيني اي صحيح از نتيجه انتخابات ايران ارايه دهند. روحاني چهره اي است که در زمينه مسائل اقتصادي، سياسي و فرهنگي و همچنين موضوعات بين المللي ديدگاهي ميانه روانه دارد. انتخاب او سبب شد تا بسياري از مردمي که به وي راي داده بودند در خيابان ها به شادي بپردازند. انتخاب وي فرصتي مناسب را در اختيار دولت "باراک اوباما" رييس جمهور آمريکا قرار داده است. رييس جمهور منتخب ايران اظهار داشته که آن کشور در مذاکره با قدرتهاي غربي را باز گذاشته است."
برنز در ادامه با اشاره به تداوم روند ديپلماتيک نمايندگان هسته اي کشورمان با نمايندگان قدرتهاي غربي مي افزايد "ادامه مذاکرات ايران با قدرتهاي غربي اقدامي مثبت است . "
معاون پيشين وزير امور خارجه آمريکا در ادامه مقاله با ذکر دلايلي اذعان مي کند که جمهوري اسلامي ايران از ادامه پيشرفت هاي خود در زمينه برنامه هسته اي دست نخواهد کشيد و در اين باره مي افزايد "نخستين موضوعي که باید به آن توجه کرد آنست که روحاني قويا از ادامه برنامه هسته اي ايران حمايت مي کند."
نيکلاس برنز در بخش پاياني مقاله خود با اذعان به اين موضوع که مذاکرات هسته اي ايران و قدرتهاي غربي عمده ترين چالش پيش روي دولت آمريکاست مي افزايد "قطعا برنامه هسته اي جمهوري اسلامي ايران بزرگترين چالش دولت "باراک اوباما" رييس جمهور آمريکا در سال 2013 ميلادي خواهد بود.
وي بايد پاسخي درخور به انتخاب "حسن روحاني" بعنوان رييس جمهور منتخب ملت ايران بدهد و خواسته هاي خود را بر روي ميز بگذارد. دولت اوباما در نهايت مي بايستي "ايران هسته اي" و ظرفيت هاي آن کشور در اين زمينه را تحت کنترل نهادهاي بين المللي برسميت بشناسد. اوباما در اين زمينه نيازمند کمک کشورهاي غربي نيز مي باشد.
همچنين اوباما باید روسيه و چين را نيز اقناع نمايد تا با ايران رايزني هاي بيشتري انجام دهند و در صورتي که مذاکرات هسته اي ايران و نمايندگان قدرتهاي غربي پيشرفتي نشان داد نمايندگان کنگره مي بايستي از خواسته هاي غير منطقي خود که باعث آسيب رساندن به روند توافق باشد خودداري ورزند. آنچه مشخص است اینست که مسير مذاکره با ايران "پيش بيني ناپذير" و "مخاطره آميز" است."