به گزارش
خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، چند روزي به ديدار دانشجويان با مقام معظم رهبري در ماه مبارك رمضان باقيمانده است، چندسالي بود در اين مراسم حضور داشتم، اما در ديدار سال گذشته كه تقريبا چنين روزهايي بود، حال و هواي ديگري با سالهاي گذشته داشت و آن اينكه قرار شد بنده با راي اكثريت شوراي مركزي دفتر تحكيم به عنوان نماينده اين اتحاديه دانشجويي در محضر رهبر انقلاب صحبت كنم؛ اتفاقي كه به صورت نادر براي هر فعال دانشجويي پيش ميآيد و بيشتر از آنكه براي او امتياز باشد افتخار است؛ با وجود آن كه بارها در حضور مسئولان مختلف در طي سالهاي فعاليت دانشجويي صحبت كرده بودم، اما طبيعي بود كه سنخيت اين مراسم و شخصيت حقيقي و جايگاه حقوقي ميزبان اصلي آن، متمايزتر از مراسمها و مسئولان ديگر باشد و شور، هيجان و نگراني از محتوا و چگونگي ارائه آن نيز بيشتر ميبود، اما دغدغه اصلي و مهم در تنظيم متن همراه شد؛ چراكه از سويي ميخواستيم انتقادهايي كه آن روزها كمتر در فضاي دانشجويي شنيده ميشد را بيان كنيم و در ضمن از به كار بردن ادبياتي كه بار تملقگويي داشت (چون اطلاع داشتيم كه رهبر انقلاب را آزرده خاطر ميكند) پرهيز نماييم و از سويي با توجه به بازتاب گسترده بين المللي صحبتهاي آن مراسم در سطح بينالمللي، نميخواستيم به اصطلاح پازل دشمن را كامل كنيم، دغدغهاي مقدس كه مجموعه دفتر تحكيم وحدت سالهاي اخير داشته و دارد؛ به ياد دارم بخاطر اين موضوع تا آخرين لحظات تكميل متن به طول انجاميد.
به عنوان نفر سوم براي سخنراني پشت تريبون قرار گرفتم با توجه به برخي مسائل، قدري با صداي بلندتر از معمول صحبت كردم، چون متن انتقادي و متفاوت ارائه ميشد، هرچند خط يكبار گوشه چشمي به رهبري داشتم تا متوجه شوم واكنش ايشان چگونه است و لااقل آيا از صداي بلندم ناراحت شدهاند يا خير؟
اما نه! تنها ايشان را دلگير نيافتم، بلكه كاملا مشخص بود ايشان توجه كامل دارند و حتي لبخند همراه با رضايت ايشان را هم با تمام وجود حس ميکردم، در مراسم چندسال پيش بود كه ايشان فرمودند: "بنده با تمام صحبتهاي مطرح شده موافق نيستم، اما از اين جسارت و صراحت كه در مطالب دانشجويان و نحوه ارائه آن وجود دارد خوشحالم و آن را تحسين مي كنم"، برداشت بنده نيز اين است كه رضايت خاطر ايشان دقيقا به همين خاطر بود كه يك فعال دانشجويي چگونه بدون لكنت زبان و با صداي بلند در حضور شخص اول مملكت اينچنين سخن ميگويد. اتفاقي كه حتي در كشورهايي كه مدعي آزادترين و دموكراتيكترين هستند، نيز رخ نميدهد، اما پس از ارائه متن، ماندگارترين لحظه برايم رقم خورد وقتي از نزديك خدمت رهبر انقلاب رسيدم و سوال نمودم كه مطالبي كه ارائه شد چگونه بود؟ و سلام اعضاي انجمنهاي اسلامي را به ايشان رساندم، ايشان با لبخند و روي باز فرمودند خيلي خوب بود و آرزوي توفيق كردند و متن كتبي را نيز درخواست کردند و فرمودند كه سلام ما را نيز به دوستان برسانيد.
به گواه حاضرين و همانطور كه در برخي سايتها منتشر شد رهبري بنده را مورد تفقد ويژه قرار دادند.
من نيز صحبت مختصري كه مجال بيانش نيست، با ايشان داشتم. آن سال گذشت و آن لحظات برايم ماندگار شد و البته انتظارم از ديگر مسئولان نظام بخصوص مسئولان تصميمساز و تصميمگير در حوزه دانشگاهي و دانشجويي هميشگي شد كه اين روش و منش رهبري را الگوي مديريتي خود قرار دهند و سعهصدر، نگاه فرصت محور و اعتماد محور به دانشجويان را از ايشان بياموزند و برخي اعمال نظرهاي شخصي، كج سليقگيها و تنگ نظريها را از سوي مسئولان مربوطه شاهد نباشيم تا شرايط بيش از پيش براي ظهور و بروز و نقش آفريني جنبش دانشجويي مسلمان براي پيشبرد اهداف متعالي انقلاب اسلامي ايران فراهم شود و در عين حال فعالان دانشجويي نيز به ياد داشته باشند كه بخش عمدهاي از مطالبات رهبري به ويژه در بحث آزادانديشي در حوزه دانشگاهيان از خود دانشجويان است تا مسئولان، اهتمام بيشتري ميبايست براي محقق شدن منويات ايشان داشته باشيم.
مهدي اميريان (دبير سابق تشكيلات دفتر تحكيم وحدت)
انتهاي پيام/