به گزارش خبرنگار
باشگاه خبرنگاران،سايه تخريب و از آن بدتر بيتوجهي به آثار تاريخي همزمان با بالا رفتن سن اين آثار نگراني و دغدغه جديدي نيست كه ذهن فرهنگ و هنر دوستان پير و جوان را به خود مشغول كرده باشد چرا كه آرزوي بازر سازي آثار تاريخي از تخريب تخت جمشيد توسط اسكندر مقدوني در دل خيلي از ايرانيها بوده است اما اگر تخت جمشيد آتش خشم اسكندر بگونهاي ويران كرد كه آرزوي بازسازي آن برايمان رويايي دستنيافتني شده، اما براي جلوگيري از تخريب تدريجي آثار فاخر ملي كه هنوز پا برجسته هستند چه كردهايم؟ به جز كنفرانسهاي متعدد و آسيب شناسي و طرح مسئله و در نهايت با فرصتهاي غيراصولي كه بيشتر اثر را در زير سوال بردهايم، چه اقدام اساسي براي حفظ اين آثار انجام دادهايم.
تركها و آثار تخريب برج آزادي، تئاتر شهر، سنگلاج، مدرسه دارالفنون و ... دردي است كه دل هر دو دوستدار ميراثفرهنگي را به درد ميآورد. نگراني و دردي كه همه به آن اذعان ميكنند.
اما در عمل تمام وعده وعيدها به اما و اگر ختم ميشود و در نهايت كمبود بودجه و گريبان دولت!! و اينگونه است كه آثار ملي نيز بدون حضور اسكندر، رفته رفته به سرنوشت تخت جمشيد دچار ميشوند، اما اين بار نه آتش خشم دشمن بلكه با بيتوجهي و بيمسئوليتي خود ماها ... و در اين ميانهاي و هوي رسانهها تنها مرهمي ميشود. براي تركها بجا مانده در پيكر اين آثار و افسوس دردناك دوستدارش!
مرمت غيراصولي برج آزادي نه تنها باعث رفع موارد نگرانكننده شد بلكه سلامت برج را از قبل هم بدتر كرد كه داستان ناتمام مرمت آن اكنون تبديل به تراژدي دردناكي شده كه حرف و حديثهاي زيادي بدنبال دارد اما نه فقط آزادي كه بسياري ديگر از آثار ملي ما سرنوشتي بهتر از آن ندارند.
به عنوان نمونه وقتي گودبرداريهاي غيراصولي در اوايل سال 88 سرو صداي خانواده تئاتر شهر را در آورد مسئولان مربوطه بلافاصله خبر از توقف گودبرداري و حتي توقف ساخت و ساز در حريم تئاتر شهر را دادند.
اين در حالي بود كه در جريان اين گودبرداريها بخشي از ديوار داخلي مجموعه، از جمله تالار قشقايي ترك خورد كه آن هم در لابلاي سرو صداي اهالي هنر و قول و مساعدتهاي مسئولان به فراموشي سپرده شد.
هر چند مسئولان وزارت ارشاد و سازمان ميراث فرهنگي درابتدا با جديت خبر از مرمت و رفع موارد نگراني آن را دارند، اما با گذشت زمان اين قولها رنگ باخت و حتي بعد بعد از اختصاص بودجه 2 ميليارد توماني مرمت و بازسازي آن كماكان ناتمام ماند.
مديركل سابق ميراثفرهنگي استان تهران در گفتگويي اختصاص با باشگاه خبرنگاران گفته بود:"نه تنها ساختمان تئاتر شهر بلكه بازسازي و رفع تواقص تمامي اماكن تاريخي و هنري تهران دغدغه اصلي ماست و ما براي حفظ و نگهداري از اين آثار اهميت ويژهاي قائل هستيم، بنابراين از هر گونه تحركاتي در حريم اين آثار كه باعث تخريب يا آسيبديدگي بنا شود، جلوگيري ميكنيم. "
اما ساخت و ساز در حريم اين هويت فرهنگي و تاريخي نه تنها متوقف نشده بلكه بازسازي آن نيز با وجود وعدههاي فراوان تاكنون ادامه داشته و هر بار خبرهايي از تزريق بودجه براي مرمت و تكميل آن به گوش ميرسد اما معلوم نيست مرمت اين مجموعه چه زماني به پايان خواهد رسيد.
بطوريكه 25 اسفند سال 90 خبرهايي از اجراي طرح جديد بازسازي تكميلي مجموعه تئلاتر شهر بر روي خبرگذاريها رفت كه توسط دفتر طرحهاي عمراني وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به مجموعه تئاتر شهر ابلاغ شد و شركت "پيكر نهاد" به عنوان پيمانكار اين طرح معرفي شد.
دراواين دوره بازسازي مجموعه كه تا به امروز نزديك به سه سال طول كشيده قرار بود تاسيسات زيربنايي و روبنايي آن از جمله تعويض سيستمهاي برق و تاسيسات، جايگزيني تابلوهاي برق بجاي تابلوهاي فرسوده قبلي و همچنين خريد و نصب دستگاههاي تهويه هوا و ديزل ژنراتور برق اضطراري به جرا در بيايد و بقيه موارد در دور دوم و در صورت تامين اعتبار پيگيري و انجام شود.
و حالا طبق شنيدهها دور دوم بازسازي مجموعه تئاتر شهر نيز با بودجه يك ميليارد و سيصد ميليون توماني از تير ماه امسال شروع شده اما ايا اين بار سريال ناتمام مرمت اين مجموعه به پايان خواهد رسيد يا سرنوشتي بمانند ديگر آثار تاريخي پيدا خواهد كرد؟!
مجموعهايي كه گفته ميشود 45 سال پيش در مدت 6 سال ساخته شد اما انگار به نظر ميرسد بازسازي آن به بيش از 60 سال زمان نياز دارد./ص