به گزارش دريچه فناوري اطلاعات باشگاه خبرنگاران؛ داستان از آنجا آغاز شد که بالاخره بعد از کلي فکر و اين که چه بخرم بهتر است، تصميم خود را براي خريد تبلت قطعي کردم.
تا نهايت با مشورت دوستان کارشناس خود در تحريريه دريچه فناوري، تبلت هفت اينچ شرکت بووووق را خريداري کردم.
با اطمينان از اين که يک وسيله ي کاملا کاربردي خريده ام و قرار است تا در کار ها بيشتر به کارم بيايد، تازه تبلت من يک ويژگي متمايز کننده هم داشت آن هم اينکه سيم  کارت مي خورد. اما سوال اين جاست کدام آدم عاقلي يک کاغذ تقريباA4 را دم صورت مي گيرد و با آن شروع مي کند به صحبت کردن(!؟)
بگذريم..چند روزي که گذشت، ياد اولين روز هايي افتادم که تازه دستگاه تردميل خريده بودم و بعد از يک مدت تبديل به چوب لباسي براي حوله ها و لباس هايمان شد و رفت پي کارش؛ دقيقا همين طور است.
تبلت به هيچ دردم که نخورد هيچ، آرامش زمان پياده روي در خيابان را هم از من گرفت( به علت همراه داشتن دليلي محکم براي برادران سارق)
نا اميد از اينکه رسما پولم را دور ريخته ام و اگر هم بخواهم از شرش خلاص شوم بايدطبق استاندارد من دراوردي فروشندگان محترم بازار هاي موبايل از 30 در صد آن بگذرم؛ تازه اگر بي خط خش باشد.

 علت را توضيح نمي دهم؛ برايتان عکس هاي اين کيف جالب را گرفتم، کيفي که من را با تبلتم آشتي داد و همين الان هم اين خبر را با لپ تاپ جديدم( منظورم تبلت هفت اينچ بوووووق) برايتان دارم تايپ مي کنم: