سهم پزشکان در تأخیر تشخیص بیماری سل بیشتر از سهم بیماران است
سهم پزشکان در تأخیر تشخیص بیماری سل به‌مراتب بیشتر از سهم بیماران بوده است بنابراین برنامه‌های کنترل سل در کشور باید به‌طور عمده بر کاهش تأخیر در تشخیص متمرکز شود.
به گزارش گروه علمي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا؛ پزشک اپیدمیولوژی گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های معاونت بهداشتی دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی نیشابور گفت: مصرف داروهای ضد سل راه اصلی درمان بیماری سل است و دوره درمان و مقدار داروی مورد مصرف، بسته به شدت بیماری و قسمت‌های درگیر شده بدن متفاوت است.
دکتر زهرا خیری افزود: آلودگی هم‌زمان به بیماری ایدز می‌تواند درمان بیماری را بسیار مشکل کند، درمان انواع باکتری‌های مقاوم به درمان میکروب سل از چالش‌های پزشکی است.
این پزشک اپیدمیولوژی در ادامه گفت: در گذشته تنها راه‌های درمان این بیماری، استراحت در جاهای خوش آب و هوا و در زیر نور خورشید، نیروبخشی جسمانی، دوری از کارهای سخت و رنج‌آور، ورزش سبک، گردش و شادی و دوری از غم و اندوه، خوردن غذاهای سودمند و نیروبخش بود.
دکتر خیری اظهار داشت: گسترش اپیدمی HIV در جهان، موجب گسترش بیماری سل، افزایش مرگ و میر در طی درمان، افزایش میزان عود سل، کاهش موفقیت درمان و افزایش بروز موارد مقاوم به چند دارو(MDR) شده است.
وی عنوان کرد: ابتلا به سل ممکن است نخستین علامت آلودگی به ایدز باشد و این دو بیماری اپیدمی‌های دوقلو محسوب می‌شوند و برای کنترل هر کدام باید جنبه‌های گوناگون بیماری دیگر را هم در نظر گرفت.
براساس این گزارش، کارشناس برنامه سل گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های معاونت بهداشتی دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی نیشابور نیز گفت: با وجود شناخت داروهای مؤثر بر سل، این بیماری هنوز یکی از بزرگترین معضلات بهداشتی جهان است.
تهمینه آگاه با بیان اینکه از هر سه نفر جمعیت جهان یک نفر به باسیل سل آلوده بوده و در هر ثانیه یک نفر به باسیل سل آلوده می‌شود، بیان داشت: بیش از ۸۰ درصد از موارد سل در ۲۲ کشور جهان زندگی می‌کنند که افغانستان و پاکستان در همسایگی ایران جزء این کشورها هستند.
وی خاطرنشان کرد: بیماریابی پایین سل اغلب به‌دلیل تشخیص ندادن موارد بیماری است که چرخه انتقال بیماری را در جامعه حفظ می‌کند.
