به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شهرکرد:

بقعه متبرکه حضرت امامزاده سید محمد ابن حمزه ( مکنی به ابوالقاسم ) بن علی ابن حسین بن احمد بن محمد بن اسماعیل بن ابراهیم الاصغر ( ملقب به مرتضی ) بن حضرت باب الحوائج؛ امام موسی این جعفر الکاظم ( علیه السلام ) در ضلع شرقی روستای بارده از توابع شهرستان بن در استان چهارمحال و بختیاری ( در 48 کیلومتری جنوب غربی شهرکرد؛ مرکز استان ) میان دو کوه نساه و برآفتاب، واقع گردیده و با توجه به مناظر بسیار زیبا و دلنواز کوهستانی و چشمه های خنک اطراف و آب و هوای مطلوب منطقه، سالانه پذیرای هزاران زائر و گردشگر از نقاط مختلف می باشد.

در شرح احوالات و علت حضور و شهادت آن بزرگوار (ع) در این منطقه، آمده است :

 چون خلفای عباسی ( علیهم اللعنه ) با اولاد و اعقاب ائمه هدی ( علیهم السلام ) خصومت و دشمنی علنی داشتند، بعد از شهادت حضرت ثامن الائمه امام علی ابن موسی الرضا ( علیه السلام )، کلیه امامزاده ها بمعیت محبان و مشتاقان اولیاء الله و یاران و انصار خاندان امامت (ع) برای مقابله با دشمنان اسلام و توسعه و گسترش مذهب تشیع و ریشه کن کردن ظلم و بیدادگری عباسیان، با کاروان های متعدد و در زمان های مختلف رو به ولایت عجم نهادند و در مدت پانصد سال و اندی خلافت و زمامداری خلفای منفور عباسی و جنگ و جدال با آل ابوتراب (ع)، آخر الامر از فشار و ظلم و ستم آن قوم غدار خود و یاران و انصارشان، هر یک در محل و مکانی در خاک عجم بدست دژخیمان عباسی و ابلق سواران کوفی گرفتار و شهید شدند.

در زمان خلافت شقاوت پیشه یوسف ( سی و دومین خلیفه عباسی ) که از سنه 555 لغایت 566 هجری قمری به مدت یازده سال در مسند خلافت متکی بوده، به والیان و حاکمان خود در عجم، بنامان؛ ملک جمشید و ملک یوسف، دستور تعاقب و دستگیری و قتل آل ابوتراب(ع) را صادر کرد و آن حاکمان سفاک، عساکر مسلح خود را به فوجها و دسته‌ های مختلف تقسیم و هر دسته ای را به فرماندهی شخصی لایق و کارآزموده جهت امنیت طرق و شوارع در دژها و قلاع جنگی چهارمحال اربعه بختیاری مستقر و متمرکز داشته که در این موقع حضرت امامزاده سید محمد ( علیه السلام ) به اتفاق جمعی از برادران و بنی اعمام خود، یاران و انصار خاندان امامت (ع) از طریق شط العرب بخاک عجم وارد و قصد عزیمت به بلاد قم را داشتند و از حاکمان عباسی حاکم در منطقه در بیم و هراس بودند، بنابراین همواره از خود محافظت می کردند که غافلگیرانه گرفتار چنگال بی رحمانه دشمن واقع نشوند. ناچار بودند تا شبانه حرکت کنند یا از بیراهه به مسیر خود ادامه دهند. پس از طی مسافت و عبور از شهرها و قراء و قصبات و رودخانه ها و جبال و ناهمواری های در بین راه، در ناحیه چهارمحال اربعه در صحرای بارده وارد گردیده و در آن موقع چون سکنه ناحیه چهارمحال اربعه به مذاهب مختلف منعقد بودند، یکی از دشمنان آل ابوتراب، ورود آن کاروان را به حاکمان عباسی حاکم بر منطقه اطلاع داده و حاکم عباسی پس از دریافت خبر و تعیین اقامتگاه آنها، با جیوش مجهز خود به آن کاروان بی اطلاع حمله ور گردیده، در صحرای بارده نبرد سختی فیما بین هر دو جناح حق و باطل به وقوع پیوست که پس از محار به و مجادله بسیار، چون عده کاروان قلیل بود، در مقابل هجوم خصم بی امان تاب و توان مقابله را نداشته هر چند نفری به جهتی روی نهاده، به سمت قراء و کوهپایه های اطراف متواری و خصم بی امان در تعاقب ایشان در حرکت، هر یکی را در محل و مکانی در نقاط مختلف چهارمحال اربعه به شهادت رسانیدند که هم اکنون مرقد بعضی از آنها معلوم و زیارتگاه است و مرقد برخی نامعلوم و در زیر خاک پنهان است.

در این حمله و نبرد ناگهانی پس از متواری شدن کاروان، حضرت امامزاده سید محمد (ع) با دو نفر شجاع و دلاور خود به نامهای شیخ قاسم و شیخ طاهر که هر دو برادر و از انصار اولیاء الله و از ذراری و اعقاب جابرانصاری بودند، در مقابل خصم بی امان به جدال پرداخته، « به هر سو که مرکب برانگیختی، چو برگ خزان سر فرو ریختی. » از شجاعت و دلاوری آن حضرت دشمن به ستوه آمده، آخرالامر از هر جهت به آن حضرت حمله ور گردیده و در حلقه محاصره چند جانبه، آن حضرت بدست ملک یوسف فرزند ملک خورشید به درجه رفیع شهادت اجدادی خود نائل گردید و دو نفر شجاع و دلاور آن حضرت بر اثر جراحات و زخم های وارده بر پیکر مطهرشان، به کوههای مجاور متواری گشته، پس از خروج از محل جدال، شیخ قاسم و شیخ طاهر به معیت و همیاری مومنین و مسلمان منطقه، پیکر مطهر حضرت امامزاده سید محمد (ع) را در محل شهادتش در ضلع شرقی روستای کنونی بارده به خاک سپرده و بقعه و بارگاهی به مرور زمان برگرد مزار کثیرالانوار آن حضرت توسط آن دو انصار جلیل القدر ساخته شده که هم اکنون زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان در آن سامان است.

امکانات و تسهيلات تفريحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان و ... این بقعه متبرکه، شامل؛ جاده آسفالت، زائرسرا و سکوهای نشیمن و استراحت زائران و گردشگران، سرویس بهداشتی، چشمه های خنک، آب آشامیدنی لوله کشی شده و ... می باشد./س