بگذاريد توضيح بدهم در بردارنده يكي از اجراهاي كميك كوين هارت در شهر نيويورك در سال 2012 است. مدت زمان فيلم فقط هفتاد دقيه است و تازه از اين هفتاد دقيقه فقط چهل و هفت دقيقه اش مربوط به اجراي صحنه اي كوين هارت است. بسياري از كساني كه به تماشاي فيلم رفته اند از كم فروشي كوين هارت شاكي هستند. اين عده از تماشاگران پرداخت پانزده دلار براي تماشاي چهل و هفت دقيقه شوخي هاي كلامي نيم بند كوين هارت را نوعي اجحاف در حق خودشان مي دانند.

اين انتقاد به جايي است در تاريخ سينما، شايد بهترين فيلم در ژانر استند – آب كمدي، فيلم ريچارد پرايور: زنده در كنسرت باشد كه هفتاد و دو دقيقه خنده و شوخي ناب را به تماشاگرش عرضه كرد. در فيلم بگذاريد توضيح بدهم پانزده دقيقه آغازين فيلم به م هماني اي اختصاص دارد كه كوين هارت در آن شركت كرده است. در اين مهماني چند آدم غريبهاز كوين هارت در باره روابط متشنج او با پدرش و ديد منفي او نسبت به ازدواج با زنان سياهپوست مي پرسند و هارت هم به آن ها قول مي دهد كه در اولين برنامه صحنه اي خود در اين باره توضيح دهد. بخش اضافي ديگر فيلم در واقع يك جور تبليغ براي خود هارت و برنامه هايش است كه طي آ‌ن چگونگي اوج گيري شهرت وي در اينترنت و اجراهاي موفق وي در آمريكا، كانادا و حتي اسكانديناوي توضيح داده شده است.

اين صحنه هاي اضافي تحمل اش دشوار است. تماشاگر توقع دارد كه هر چه سريع تر به اصل مطلب برسد و تازه موقعي هم كه به اصل مطلب (اجراي صحنه اي هارت) مي رسد چيز دندان گيري نصيب اش نمي شود. حتي هارت در باره پرسش هاي مطرح شده در پانزده بيست دقيقه آغازين فيلم نيز توضيح چنداني بر روي صحنه ارائه نمي كند، كه خود اين امر نيز بي ربط بودن صحنه هاي اوليه فيلم را بيشتر نمايان مي كند.

كمدين هاي سياهپوست به بد زباني، سريع حرف زدن و پرداختن به موضوعات ممنوعه مشهور هستند. كوين هارت هم از جنس و تبار كمدين هاي نامداري همچون ريچارد پرايور و ادي مورفي است، اما ظاهرا در اينجا مواد كميك خوبي در اختيارش نبوده تا بتواند تماشاگران را راضي كند. فيلم تنها براي قشر خاصي از تماشاگران آمريكايي قابل استفاده است، هر چند كه همين تعداد تماشاگران هم مي توانند ادامه حيات كوين هارت در عرصه استند- آپ كمدي را تضمين كنند./ص

منبع: ماهنامه دنياي تصوير