افزايش اثر ضايعات پلاستيك‌هاي غيرقابل جمعيت در راستاي رشد جمعيت انساني پديده‌اي قابل تأمل است و در اين عرصه بايد پليمرهاي مصنوعي را در چرخه طبيعت بكار گرفت.

الهه اسدالهي، دانش آموخته مقطع كارشناسي ارشد بيوتكنولوژي كشاورزي دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار علمي باشگاه خبرنگاران، افزود: پلي هيدروكسي آلكا نوات ها كه به طور طبيعي توسط بسياري از ميكروارگانيسم‌ها توليد مي‌شوند را مي‌توان بعنوان جايگزيني براي پلاستيك‌هاي معمولي در نظر گرفت.

وي در ادامه عنوان كرد: پلاستيك‌هاي متعارف به دلايلي نظير فرآيند طولاني تجربه، توليد سموم در طي تجزيه، عدم تجزيه بيولوژيكي در طبيعت محل دفن نامناسب و... در چرخه طبيعت پذيرفته نيستند و در پاسخ به مشكلات مربوطه به پليمرهاي مصنوعي توجه دولت و دانشمندان به توليد نسل‌هاي جديدي از پلاستيك‌ها معطوف شده است.

اسداللهي خاطر نشان كرد: بهره‌گيري از پليمرهاي بيوسنتتيك ممكن است از طريق ميكروبي يا گياهي توليد شوند و از حيث محيط نيز با شناسايي محيط ارزان قيمت مي‌توان از منابع ارزان محيط شامل ملاس، آب پنير، سبوس برنج و گندم، نشاسته، پساب آسياب زيتون، لجن فعال، فاضلاب خوك، و... استفاده كرد.

وي گفت: اين مطالعه به دست منصور اميدي استاد دانشگاه تهران و بابك جهانگيري دانش آموخته مقطع كارشناسي ارشد بيوتكنولوژي كشاورزي دانشگاه تهران انجام نشد.

وي گفت: از آنجايي كه هزينه استخراج و برداشت اين پليمر از تولد سلولي بالاست و به دليل تخريب پلمير در مقياس وسيع استفاده نمي‌شود مي‌توان استفاده از گياهان تراريخت را كه حدود 20 تا 40 درصد وزن خشك خود را به تجمع بيوپلاستيك‌ها اختصاص مي‌دهند را بعنوان يك راهكار مناسب عنوان كرد./ح

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار