هر شب با قرآن/ آیا پاکی و پلیدی یکسانند!؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، از کتاب «در محضر قرآن» اثر ارزشمند استاد الهی قمشه‌ای پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
آیه ١٩ - ٢٢ سوره
وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ [٣٥:١٩] وَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ [٣٥:٢٠] وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ [٣٥:٢١] وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ
مَن يَشَاءُ ۖ وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي الْقُبُورِ [٣٥:٢٢]
و نابینا و بینا هرگز برابر نیستند، ﴿١٩﴾ و نه ظلمتها و روشنایی، ﴿٢٠﴾ و نه سایه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان! ﴿٢١﴾ و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد می‌رساند، و تو نمی‌توانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‌اند برسانی! ﴿٢٢﴾
و نابینا و بینا هرگز برابر نیستند، ﴿١٩﴾ و نه ظلمتها و روشنایی، ﴿٢٠﴾ و نه سایه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان! ﴿٢١﴾ و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد می‌رساند، و تو نمی‌توانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‌اند برسانی! ﴿٢٢﴾
این بدیهیات پاسخ روشنی است به همه کسانی که نظام عالم را نادیده می گیرند یا نظامی در عالم نمی بینند و به سبب غلبهٔ هواهای نفسانی به خود می قبولانند که دروغ و راست یکی است و زشتی و زیبایی یکی است.
بدین معنی که تفاوتی ندارد در بازتابها و نتایج کارها که شما راست و یا دروغ بگویید و این اندیشه مبدأ هر گونه شرارات و فساد و تباهی در جهان بوده و هست و خواهد بود و یکی از مهمترین درونمایه های ادبیات جهانی انکار همین اندیشه بوده است.
پاسخ ادبیات این است که هرگز چنین نیست که پاکی و پلیدی باهم برابر باشند و هرگز چنین نیست که پاکی و پلیدی امری اعتباری و نسبی باشند بلکه باید گفت اگر جایی هست که اصالت ماهیت کاربرد دارد و عین حقیقت است همینجا است که هر ماهیتی دقیقاً همان چیزی است که هست و قابل اشیاء با ماهیت دیگر و یکسان با ماهیت دیگر نیست و آثار و فرزندان او با ماهیت دیگر متفاوت است.
شکسپیر در دیباچهٔ نمایشنامهٔ مکبث از قول جادوگران سیاهکار که می خواهند مردمان را به کارهای زشت وسوسه کنند می گوید:
این سخنان ترجیع بندی است سرودی است که جادوگران می خوانند و درآمدی است بر همهٔ پلیدیها و زشتی ها که می خواهند مکبث را بدان وسوسه کنند.
این جادوگران اهریمنی در نفس هر انسانی هستند و در حقیقت تبلور نفسانیت و خودخواهی کسانی هستند که برای رسیدن به هواهای خود دائماً دلیل و برهان می آورند تا حجابی بر روی وجدان خویش که فرشته درونی اوست بشکند و لذا نغمه سر می دهند که پاکی همان پلیدی و پلیدی همان پاکی است.
جواب این ترجیع بند یک ترجیع بند الهی است که پاکی پاکی است و پلیدی پلیدی است و هرگز مرده و زنده یکسان نیستند و نور و ظلمت برابر نیستند و این ترجیع بند بارها در قرآن تکرار شده است.
بدین معنی که تفاوتی ندارد در بازتابها و نتایج کارها که شما راست و یا دروغ بگویید و این اندیشه مبدأ هر گونه شرارات و فساد و تباهی در جهان بوده و هست و خواهد بود و یکی از مهمترین درونمایه های ادبیات جهانی انکار همین اندیشه بوده است.
پاسخ ادبیات این است که هرگز چنین نیست که پاکی و پلیدی باهم برابر باشند و هرگز چنین نیست که پاکی و پلیدی امری اعتباری و نسبی باشند بلکه باید گفت اگر جایی هست که اصالت ماهیت کاربرد دارد و عین حقیقت است همینجا است که هر ماهیتی دقیقاً همان چیزی است که هست و قابل اشیاء با ماهیت دیگر و یکسان با ماهیت دیگر نیست و آثار و فرزندان او با ماهیت دیگر متفاوت است.
شکسپیر در دیباچهٔ نمایشنامهٔ مکبث از قول جادوگران سیاهکار که می خواهند مردمان را به کارهای زشت وسوسه کنند می گوید:
پاکی پلیدی است و پلیدی پاکی است. در هوای تیره و مه آلود پرواز کنید.
این سخنان ترجیع بندی است سرودی است که جادوگران می خوانند و درآمدی است بر همهٔ پلیدیها و زشتی ها که می خواهند مکبث را بدان وسوسه کنند.
جواب این ترجیع بند یک ترجیع بند الهی است که پاکی پاکی است و پلیدی پلیدی است و هرگز مرده و زنده یکسان نیستند و نور و ظلمت برابر نیستند و این ترجیع بند بارها در قرآن تکرار شده است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
