يك ايراني دوستدار طبيعت خانه ای از شن و زباله ساخت :
طرحي كه دوباره مسئولان آن را به فراموشي سپردند/ شاید اگرده سال دیگر مدیرکل بودم اینقدر کارم مفید نمی‌بود.+عكس
یک فعال محیط زیست در كشور موفق شده است طی طرحی ابتکاری، خانه ای از زباله در شمال کشور بسازد که توانایی صرفه جویی در انرژی را تا حدبسياري به دنبال دارد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران در حالی که بسیاری از منابع و میراث طبیعی ایران در حال نابودی است و هر روز اخباری از انباشت زباله های شهری و عفونی در جنگل ها و در کنار شهرها منتشر میشود اما افراد زیادی نیز هستند که هر یک به گونه ای سعی میکنند با طرح های نوآورانه خود كمكي به اين طبيعت بيمار كرده ومرگش را به تاخير بياندازند.
طرحي كه قراربود برای ساخت خانه‌های روستایی استفاده شود ...
اين فعال محیط زیست در عرض یک سال توانسته است با جمع آوری بطری های یک بار مصرف آب که در طبیعت و یا محیط شهری رها شده بودند، خانه ای از آنها بسازد. طرحی که در صرفه جویی انرژی نیز تا حدی موفق بوده است و مقامات در ابتدا به او قول میدهند از طرح او برای ساخت خانه های روستایی در منطقه گرم و شرجی شمال ایران استفاده کنند، اما این قولها بعدها به فراموشی سپرده میشود.
فعال محیط زیست و مدیر کل سابق سازمان محیط زیست گیلان نحوه چگونگي ساخت خانه اش را اينطور بيان مي كند:
من همواره میدیدم که مصرف بطری های یک بارمصرف در ایران همواره بالا است اما آنها را تقریبا بازیافت نمیکنند و متاسفانه بسیاری از مردم نیز آنها را در دل طبیعت رها میکنند، در کنار رودخانه ها، ساحل، جنگل ها با انبوهی از زباله به خصوص بطری های یک بارمصرف روبه رو هستیم، این پدیده در شمال ایران بسیار بیشتر نیز هست.
زلفی نژاد ادامه داد:زمانی که برالی اولین بار خواستم برای خودم خانه بسازم ایده ای به ذهنم رسید که از این بطری ها استفاده کنم. در نتیجه من برای ساخت خانه ام از مصالح بومی مثل کاه گل، الوار چوبی روسی دست دوم به اضافۀ بطری های یک بار مصرف استفاده کردم. برای این کار، به کنار رودخانه ها، سواحل و مناطقی که زباله ها جمع آوری و در طبیعت رها شده بودند رفتم و در نهایت از 5200 بطری آبی که در طبیعت رها شده بود برای ساخت دیوار خانه استفاده کردم. ساخت این خانه در روستای پیر کلاچای رشت شهریور 90 شروع شد. و موفق شدم بهمن سال 91 ساخت این خانه را تمام کنم.
اين فعال محیط زیست در ادامه افزود:ملات خانه کاهگل بود. نصف بطری را شن ریختم و نصف دیگر را خالی گذاشتم و در آنها را کاملا فیکس کردم. نتیجه کار، دیواری سبک و محکم بود که هم عایق گرما و صدا است و هم به شدت انتقال رطوبت هوا را به داخل خانه -که در شمال کشور یکی از معضلات اصلی است- به شدت کنترل می‌کنداما .جالب اينجاست زمانی که ساخت خانه تمام شد، هنوز در منطقه ما برف روی زمین بود اما خانه با کمترین مصرف انرژی گرم می‌شد. سپس ما تابستان گرم و شرجی را تجربه کردیم اما برخلاف همسایه ها که همیشه مجبور بودند از کولر گازی استفاده کنند، به ندرت پیش آمد که ما در تابستان از کولر استفاده کنیم.
وي با اشاره به بازخورد اهالي منطقه از خانه زباله اي گفت:برای خیلی‌ها تعجب آور بود که من خانه ای با این مصالح ساخته ام که در آن زندگی کنم. فکر می‌کردند فقط یک ویلای تفریحی است. اما من مستاجر بودم، وام گرفتم و این خانه را برای زندگی ساختم.
زلفی نژاد با انتقاد از عدم همراهي مسولان در ادامه كاراذعان داشت: مدیر کل بنیاد مسکن نسبت به این پروژه و نتایج آن علاقه نشان داد و قرار شد آنها برای ساخت خانه های روستایی از این شیوه استفاده کنند. حتی به من گفتند این طرح را به عنوان اختراع یا ابتکار ثبت کنم. چرا که هم در مصرف انرژی صرفه جویی میشود، هم رطوبت خانه را کاهش میدهد و هم کمکی به پاکسازی طبیعت است. اما بعدها دیگر خبری نشد، علت هم این است که ساخت خانه با آجر و بلوک آسان است. یک استاد کار میتواند همه کارها را انجام دهد و تمام شود اما برای اینکار اول باید کمی زحت کشید و کار را یاد گرفت.
وي در پايان خاطرنشان كرد: کاری که من کردم کمی هم حالت فرهنگ سازی داشت و میتواند توجه مردم منطقه را جلب کند. به طور مثال ما در سفری که به مشهد داشتیم از چند بطری آب معدنی استفاده کردیم. دختر پنج ساله ام بطری ها را در چمدان گذاشت و آورد و گفت اگر اینجا بگذاریم می‌ریزند در طبیعت ولی شاید بعدا با آنها خانه بسازیم. به نظر خودم اگر شاید ده سال دیگر مدیرکل محیط زیست بودم اینقدر کارم مفید نمی‌بود.
فعالان محیط زیست ایران در حال جمع آوری بطری های یکبار مصرف از جنگل های شمال ایران :
طرحي كه قراربود برای ساخت خانه‌های روستایی استفاده شود ...
اين فعال محیط زیست در عرض یک سال توانسته است با جمع آوری بطری های یک بار مصرف آب که در طبیعت و یا محیط شهری رها شده بودند، خانه ای از آنها بسازد. طرحی که در صرفه جویی انرژی نیز تا حدی موفق بوده است و مقامات در ابتدا به او قول میدهند از طرح او برای ساخت خانه های روستایی در منطقه گرم و شرجی شمال ایران استفاده کنند، اما این قولها بعدها به فراموشی سپرده میشود.
فعال محیط زیست و مدیر کل سابق سازمان محیط زیست گیلان نحوه چگونگي ساخت خانه اش را اينطور بيان مي كند:
من همواره میدیدم که مصرف بطری های یک بارمصرف در ایران همواره بالا است اما آنها را تقریبا بازیافت نمیکنند و متاسفانه بسیاری از مردم نیز آنها را در دل طبیعت رها میکنند، در کنار رودخانه ها، ساحل، جنگل ها با انبوهی از زباله به خصوص بطری های یک بارمصرف روبه رو هستیم، این پدیده در شمال ایران بسیار بیشتر نیز هست.
زلفی نژاد ادامه داد:زمانی که برالی اولین بار خواستم برای خودم خانه بسازم ایده ای به ذهنم رسید که از این بطری ها استفاده کنم. در نتیجه من برای ساخت خانه ام از مصالح بومی مثل کاه گل، الوار چوبی روسی دست دوم به اضافۀ بطری های یک بار مصرف استفاده کردم. برای این کار، به کنار رودخانه ها، سواحل و مناطقی که زباله ها جمع آوری و در طبیعت رها شده بودند رفتم و در نهایت از 5200 بطری آبی که در طبیعت رها شده بود برای ساخت دیوار خانه استفاده کردم. ساخت این خانه در روستای پیر کلاچای رشت شهریور 90 شروع شد. و موفق شدم بهمن سال 91 ساخت این خانه را تمام کنم.
اين فعال محیط زیست در ادامه افزود:ملات خانه کاهگل بود. نصف بطری را شن ریختم و نصف دیگر را خالی گذاشتم و در آنها را کاملا فیکس کردم. نتیجه کار، دیواری سبک و محکم بود که هم عایق گرما و صدا است و هم به شدت انتقال رطوبت هوا را به داخل خانه -که در شمال کشور یکی از معضلات اصلی است- به شدت کنترل می‌کنداما .جالب اينجاست زمانی که ساخت خانه تمام شد، هنوز در منطقه ما برف روی زمین بود اما خانه با کمترین مصرف انرژی گرم می‌شد. سپس ما تابستان گرم و شرجی را تجربه کردیم اما برخلاف همسایه ها که همیشه مجبور بودند از کولر گازی استفاده کنند، به ندرت پیش آمد که ما در تابستان از کولر استفاده کنیم.
وي با اشاره به بازخورد اهالي منطقه از خانه زباله اي گفت:برای خیلی‌ها تعجب آور بود که من خانه ای با این مصالح ساخته ام که در آن زندگی کنم. فکر می‌کردند فقط یک ویلای تفریحی است. اما من مستاجر بودم، وام گرفتم و این خانه را برای زندگی ساختم.
زلفی نژاد با انتقاد از عدم همراهي مسولان در ادامه كاراذعان داشت: مدیر کل بنیاد مسکن نسبت به این پروژه و نتایج آن علاقه نشان داد و قرار شد آنها برای ساخت خانه های روستایی از این شیوه استفاده کنند. حتی به من گفتند این طرح را به عنوان اختراع یا ابتکار ثبت کنم. چرا که هم در مصرف انرژی صرفه جویی میشود، هم رطوبت خانه را کاهش میدهد و هم کمکی به پاکسازی طبیعت است. اما بعدها دیگر خبری نشد، علت هم این است که ساخت خانه با آجر و بلوک آسان است. یک استاد کار میتواند همه کارها را انجام دهد و تمام شود اما برای اینکار اول باید کمی زحت کشید و کار را یاد گرفت.
وي در پايان خاطرنشان كرد: کاری که من کردم کمی هم حالت فرهنگ سازی داشت و میتواند توجه مردم منطقه را جلب کند. به طور مثال ما در سفری که به مشهد داشتیم از چند بطری آب معدنی استفاده کردیم. دختر پنج ساله ام بطری ها را در چمدان گذاشت و آورد و گفت اگر اینجا بگذاریم می‌ریزند در طبیعت ولی شاید بعدا با آنها خانه بسازیم. به نظر خودم اگر شاید ده سال دیگر مدیرکل محیط زیست بودم اینقدر کارم مفید نمی‌بود.
فعالان محیط زیست ایران در حال جمع آوری بطری های یکبار مصرف از جنگل های شمال ایران :
