ابراهیمی مقدم در گفتگو با  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: در درجه اول،  تربیت کودکان به عوامل متعددی بستگی دارد یکی از این عوامل نحوه تربیت شدن خود والدین است.
 
 وی در توضیح بیشتر گفت: بسیاری از مواقع شاهد هستیم که وقتی والدین به یک نوع دوش خاص،  مثل روش تربیتی تنبیهی تربیت شده اند، بیشتر احتمال دارد که برای تربیت فرزندانشان از همین روش  استفاده کنند.
 
 از طرف دیگر از آنجایی که بعضی از مواقع ،‌تنبیه کردن منجر به کاهش سریع رفتار فرد می شود، به عنوان مثال دانش آموزان سر کلاس آرام و قرار ندارد با تنبیه شدن بلافاصله آرام می شود بنابر این احتمال دارد که فرد تربیت کننده این روش را روش خوبی بداند،  در حالی که تنبیه به صورت موقتی روی رفتار فرد تاثیر دارد نه به صورت دائمی.
 
 علاوه بر این معمولا در تنبیه به فرد می گویند که چه بکند و چه نکندوی همچنین ادامه داد: از طرف دیگر، معمولاً کودکی که تنبیه می شود در حین تنبیه وجود دارد دریافت می کند حتی دیدن یک عکس، که این موارد می توانند برای کودک تداعی کننده حالت های ناخوشایند تنبیه باشد.
از این دو، دفعات بعد، صرفاً با دیدن آن موارد، رفتار تنبیهی در ذهن تداعی خواهد شد که منجر به ایجاد دوباره احساس ناخوشایند در وی می شود.
وی تصریح کرد: با این حال، عمدتاً والدینی که از رفتارهای تنبیهی استفاده می کنند تضور می کنند که تنبیه به عنوان یک روش تربیتی تأثیرات خوبی دارد در صورتی که در حقیقت این طور نیست.
وی در خاتمه از عوامل دیگر اعمال تنبیه از سوی والدین گفت  
 
و افزود: عمدتاً والدینی که از این روش استفاده می کنند به بیمازی های شدید روانی گرفتار نیستند و فقط درباری از موارد می توان نشانه هایی از اختلال های شدید روانی را در آنان یافت./ف