به گزارش حوزه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران به نقل از ایران هسته‌ای- «ایران هسته‌ای» اطلاعاتی دریافت کرده است که نشان می‌دهد طرف غربی طراحی بسیار خطرناکی برای مذکرات ژنو انجام داده و در این مذاکرات خطر بی‌سابقه‌ای «حقوق ملت ایران» را تهدید می‌کند.
 
بر اساس این اطلاعات، طرف غربی در این مذاکرات تاکید خواهد کرد که مفهوم «حق غنی‌سازی ایران طبق ان پی تی» را نمی‌پذیرد.

نپذیرفتن حق غنی‌سازی ایران مطابق ان پی تی، به این معناست که طرف غربی می‌خواهد این حق را به انواعی از شروط مانند تجمیع در یک مکان خاص، محدودیت سرعت، محدودیت حجم، محددیت حجم انباشت، محدودیت مصرف و محدودیت درصد مشروط کند و حال آنکه هیچ کدام از این شروط در ان پی تی وجود ندارد و حق غنی‌سازی ایران در ان پی تی کاملا بدون قید و شرط است؛ بنابراین پذیرش این شروط در چارچوب یک توافق رسمی عملا به معنای محروم شدن ایران از حقوق خود طبق ان پی تی است.
 
ماده 4 ان پی تی که مطابق آن ایران حق انجام تمامی فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای از جمله غنی‌سازی را دارد می‌گوید:
 
4-1- هیچ‌ یک از این معاهده به نحوی تفسیر نخواهد شد که به حقوق غیرقابل انکار هر یک از اعضای آن به منظور توسعه تحقیقات، تولید و بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای جهت اهداف صلح‌جویانه بدون هر نوع تبعیض و منطبق با مواد 1 و 2 این معاهده، خللی وارد کند.
 
 4-2- همه اعضاء این معاهده متعهد می‌شوند که تبادل هر چه وسیع‌تر تجهیزات، مواد دانش و اطلاعات فنی را جهت مصارف صلح جویانه انرژی هسته‌ای تسهیل کرده و حق شرکت در این مبادلات را دارند.

اعضا این معاهده در صورت توانایی باید انفرادی یا به اتفاق سایر اعضاء یا سازمان‌های بین‌المللی در توسعه بیشتر استفاده از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌جویانه مخصوصا در قلمرو اعضایی که فاقد سلاح هسته‌ای است و با توجه به نیازهای مناطق در حال توسعه جهان، مشارکت کنند.
 
دکتر روحانی و دکتر ظریف در هفته‌های گذشته یه طور مکرر گفته‌اند که به هیچ وجه از حقوق ملت ایران کوتاه نخواهند آمد.
 
کارشناسان در تهران می‌گویند وقتی از حق ایران صحبت می‌شود مقصود «حق سیکل سوخت و غنی‌سازی طبق ان پی تی» است و این حق نباید به هیچ شرطی از جمله شروط مربوط به زمان، حجم، سرعت، درصد و مکان محدود شود.
 
برخی منابع به «ایران هسته‌ای» گفتند که طرف غربی در پی آن است که انواعی از محدودیت‌ها را به برنامه غنی‌سازی ایران تحمیل کرده و آن را مادام‌العمر کند؛ مطابق توافقی که 1+5 در ژنو پیشنهاد خواهد کرد ایران باید الی‌الابد بپذیرد که هرگز از حقوق کامل خود در ان پی تی بهره‌مند نخواهد بود.
 
بر اساس آنچه منابع غربی گفته‌اند، شروطی که غرب در پی تحمیل آن به برنامه غنی‌سازی ایران است، چنین است:
 
1- همه فعالیت غنی‌سازی ایران به یک تاسیسات –ترجیحا نطنز - محدود شود.
 
2- ایران به دورانی برگردد که تعداد محدودی سانتریفیوژ داشته باشد، تعداد ماشین‌های ایران نباید به اندازه‌ای باشد که اجازه تولید سریع مواد هسته‌ای زودتر از آن که بازرسان فورا بفهمند را به ایران بدهد.
 
3- پروتکل الحاقی به طور کامل در تاسیسات ایران اجرا شود.
 
4- تاسیسات فردو تعطیل شود.
 
5- تاسیسات آب سنگین اراک تعطیل شود.
 
6- ایران بپذیرد که زمانی در گذشته برنامه هسته‌ای نظامی داشته و اثبات کند که این برنامه را متوقف کرده است.
 
7- ایران فعلا صرفا در حد 5 درصد در نطنز غنی‌سازی کند.
 
8- حجم مواد 5 درصد در ایران از حد معینی فراتر نرود.
 
9- مواد 20 درصد یا به طور کامل از ایران خارج شود یا به تمامی اکسید شود.
 
10- بخش عمده مواد 5 درصد از ایران خارج شود.
 
11- تعداد ماشین‌های فعال در نطنز محدود شود.
 
12- تعدا کل ماشین‌های نطنز نیز با برچیده شدن برخی ماشین‌ها محدود شود.
 
13- ایران ساخت قطعات و مونتاژ ماشین‌های سانتریفیوژ را تحت نظارت قرار دهد و به تدریج متوقف کند.
 
14- ایران در برنامه خود برای تکمیل واحد A بخش زیر زمینی نطنز تجدید نظر کند.
 
15- ایران فورا مدالیته مورد نظر آژانس را امضا کرده و دسترسی به پارچین و دانشمندان دخیل در برنامه هسته‌ای ایران را فراهم کند.
 
16- ایران راهی برای احزار پای بندی‌اش به قطعنامه‌های شورای امنیت پیشنهاد کند.
 
به این ترتیب به نظر می‌رسد که برنامه غنی‌سازی ایران به یک برنامه سمبلیک و بسیار محدود تبدیل خواهد شد که به لحاظ راهبردی واجد ارزش چندانی نیست.
 
کارشناسان می‌گویند اعمال این محدودیت‌ها بر غنی‌سازی در ایران آن هم به طور مادام‌العمر و دائمی و در قالب یک توافق رسمی، به معنای از بین رفتن زیر ساخت غنی‌سازی صنعتی در ایران، تبدیل شدن برنامه غنی‌سازی به یک برنامه سمبلیک و فاقد اثر راهبردی و محروم‌سازی ملت ایران از حق خود طبق ان پی تی است.
 
علاوه بر این، یک نکته بسیار مهم دیگر این است که برخی اطلاعات نشان می‌دهد که طرف غربی قصد دارد پس از محدود و مشروط کردن حق غنی‌سازی در ایران، اعمال آن را به «اثبات نیاز واقعی ایران» مشروط کند، مطابق این اطلاعات، آمریکایی‌ها حتی اگر یک غنی‌سازی به شدت محدود را در ایران بپذیرند، اجرای آن را مشروط به این خواهند کرد که ایران ثابت کند به اورانیوم غنی شده نیاز دارد.
 
این حدس به طور جدی مطرح است که طرف آمریکایی استدلال خواهد کرد ایران به دلیل نداشتن راکتوری به جز راکتور تهران و بوشهر –که سوخت آنها تامین شده است، نیازی به اورانویم غنی شده ندارد و به همین دلیل عملا باز هم مانع جدیدی پیش پای غنی‌سازی حتی سمبلیک در ایران گذاشته می‌شود.  

انتهای پیام/