چرا ابن سینا عنوان دو اثر مهم خودرا یکی قانون و دیگری شفا نامیده است ؟ پاسخ کوتاه و مختصر :
کانون یا قانون نام شریعت و یوغ سنگین موسا می باشد که دارای ده اصل ( ده فرمان یا ده امر به معروف و نهی از منکر است ).
شفا و نجات هردو نام شریعت و یوغ سبک ایسا می باشند که دارای سه اصل است ؛ باور و عشق و امید به خداوند متعال که از دیدگاه شفا بخش ایسا مسیح عشق در راس دو اصل دیگر یعنی باور و امید قرار دارد. در عوض من معتقدم که برای انسان در ارتباط متقابل با خداوند متعال فقط امید کافیست و آنهم امید باطنی و بدون هیچگونه انتظاری از خداوند. به عنوان مثال انتظار دریافت امداد های غیبی یا استجاب دعاها و یا پیاده نمودن قوانین الاهی ( الهی ) و یا جهاد در راه خدا. عشق خداوند متعال به اعضای خویش بطور مطلق یکطرفه و بدون قید و شرط می باشد و به پاسخگویی از طرف اجزاء هیچگونه نیازی ندارد. پدیده های باور داشتن و نداشتن به خدا در پیشگاه بیکران خداوند متعال هر دو بطور مطلق هم سطح و هم ارزش اند و هیچکدام بر دیگری از هیچگونه ارجحیت و برتری برخوردار نبوده و نیست و نخواهد بود. همچنین دو عمل؛ یکی بت پرستی و دیگری یکتا پرستی هردو در درگاه بیکران و بینهایت خداوند متعال هم سطح و هردو به یک اندازه و سهم مساوی بی ارزش و پست و پیش پا افتاده اند. حکیمان مسلمان ایرانی و نیمه عربی و نیمه فارسی زبان و بنیانگذاران حکمت های چهارگانه ( اربعه ) یعنی مشائی و اشراقی و متعالیه و بدایه و نهایه از فارابی و ابن سینا و سهروردی گرفته تا میرداماد و ملاصدرا و سبزه واری و طباطبایی حتا نتوانسته اند در طول خواب های شبانه روئیای حقایق بالا را ببینند چه رسد در طول بیداری روزانه.