دکتر امامیان، فوق تخصص ارتوپدی اطفال در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: باید حرکات کوچک و کوتاه از بدو تولد وجود داشته باشد، کودکانی که بیش از حد ساکن هستند و در ماههای بعدی نیز دچار اختلال در حرکت هستند دچار اختلال تأخیر حرکتی هستند.
وی با بیان اینکه اختلال میتواند منشاء تیروئید ،مشکلات غدد برون ریز یا مسائلی که مربوط به مغز داشته باشد، گفت: مشکلاتی مانند کمبود اکسیژن در زمان تولد نیز میتواند در ایجاد اختلالات حرکتی نوزادان بسیار تاثیر گذار باشد.
وی در ادامه گفت: در تاخیر حرکتی نوزادان مغز خوب کار نمیکند و چون تمام اندامها در اختیار مغز است این مشکل بوجود میآید.
گاهی ممکن است مشکل از غدد داخلی نوزاد باشد و این بیماری باید پیگیری دائمی داشته باشد.
وی خاطر نشان کرد: نشستن در نوزادان بدون تکیه دادن باید از ۶ ماهگی و راه رفتن از ۱۲ ماهگی شروع شود و تأخیر در شروع این دوره میتواند تا یکی دو ماه کمتر یا بیشتر باشد اما تأخیر بیش از ۲ ماه را باید حتماً پیگیری و درمان نمود.
وی در پایان افزود: طول دورۀ درمان معمولاً بیش از چند ماه نمیشود و بسته به نوع منشاء بیماری متفاوت میباشد گاهی درمان دارویی و گاهی فیزیوتراپی تجویز میشود.
انتهای پیام/