هر قدم قافله سوی خزان میرود / مشک به مهمانی تیر و کمان میرود . . .

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد

دل را حرم و بارگه خون خدا کرد

منم نواده ی هاجر که پیش چشم ترم / به مذبح آمده این بار هر دو تا پسرم . . .

دو تا کبوتر من قابل ضریح تو نیست / اگر به خاک می افتند هم فدای حرم . . .

بر من لباس نوکری‌ام را کفن کنید / نوکر بهشت هم برود باز نوکر است . . .

به یاد داغ بانو، دلشکسته / محرم می روم دنبال دسته . . .

علم بر دوش مردان جوان است / علی اصغر امیر کودکان . . .

چشمی که در بهشت تو گریان نمی شود / باید حواله داد به دست جهنمش . . .

هر که غمت را خرید، عشرت عالم فروخت / با خبران غمت بی خبر از عالمند . . .

گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند / خیل ملک در رکوع پیش لوایت خمند . . .

به روی گونه ی گل رد پای شبنم ها / غمت به خاک رسانده است گُرده های غم ها . . .

ولحظه لحظه های این روزها عزادارند / دویده در رگشان خونی از محرم ها . . .

رسوائی امیه، قتل رقیه شد / این طفل به جمله عشاق رهبر است

دلم میخواد که توی هر دو عالم / سینه زن محرم تو باشم . . .

یه دختری گوشه ویروونه نشسته / رفته تو فکر باباشو و چشاشو بسته

مهمانم و بسترم زمین است / عطشانم و قلبم آتشین است

دشمن همه سوی در کمین است / من عاشقم و گناهم این است

دلم گردیده در بحر غمت غرق / مَنِه بین منو فرزند خود فرق

اگر عیبم بود کم سن و سالی / چرا پس گاهواره گشته خالی؟!

خنده کنان می رود روز جزا در بهشت / هر که به دنیا کند گریه برای حسین

فرموده است حضرت صادق هر آنکسی / گریان جدّ ما شده با من برادر است

در حج و در عبادت و در سجده‌های شب / گریه کن حسین شریک پیمبر است . . .

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است ، بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است

از مردم گمراه جهان راه مجویید ، نزدیکترین راه به الله حسین است . . .

علی یک دسته گل از یاس آورد / زطوبی شاخه ی احساس آورد

میان باغی از گل های زهرا / خوشا ام البنین عباس آورد . . .