به گزارش
گروه بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران؛ فرهنگسازی اهداء خون و تلاش رسانه ملّی و همکاران مطبوعاتی و مراقبت ویژه پزشکان سازمان انتقال خون در جذب اهداءکنندگان مستمر آگاه و فرهیخته در سازمان انتقال خون میزان شیوع اچ.ای.وی در مراجعهکنندگان به اهداء خون از 4 تا 5 واحد در یکصد هزار واحد اهدایی به کمتر از 3 نفر در یکصد هزار واحد اهدایی رسیده است.
این مسئله علیرغم آن میباشد که شیوع اچ.ای.وی در جامعه بر اساس آمار مرکز مدیریت بیماریها طی 10 سال گذشته سیر صعودی در ایران داشته و آمار ثبت شده آن به 27000 نفر در سال 92 یعنی 35 نفر در هر یکصد هزار جمعیت رسیده است. سیر نزولی شیوع HIV در واحدهای اهدایی خون در ایران در برابر افزایش شیوع آن در جامعه بیانگر دست آورد بزرگ ملّی در زمینه سلامت خون و نزدیک شدن به خطر صفر انتقال اچ.ای.وی از طریق خون و فرآورده های آن میباشد.
این دستاورد بزرگ حاصل تلاش مشترک اهداءکنندگان خون و کارکنان شریف و زحمتکش سازمان انتقال خون میباشد که لازم میدانيم از این مجموعه ایثارگر و پرتلاش از طرف بیماران و نیازمندان به خون و فرآورده های خونی تشکر و قدردانی نمایيم.
دستاورد بزرگ ملّی دیگر در این عرصه نزدیک شدن حجم جمع آوری پلاسما در ایران به نزدیک 250000 لیتر میباشد که 150000 لیتر آن از طریق پلاسمای بازیافتی از خون های اهدائی و 100000 لیتر از طریق مراکز جمعآوری پلاسما به روش فرزیس است که حاصل آن تأمین بخش عمده داروهای مشتق از پلاسما با استفاده از پلاسمای ایرانی میباشد که امنیت روانی و سلامت را در برابر اچ.ای.وی و سایر بیماریهای نوظهور دیگری که ممکن است بوجود آیند را تضمین میکند.
در پایان لازم میداند که از سالهای سیاهی یاد کنم که واردکنندگان داروهای مشتق از پلاسما که اچ.ای.وی را به این کشور وارد نمودند ناجوانمردانه با تحریف حقایق و فضاسازی رسانه ای سازمان انتقال خون ایران را متهم نمودند در حالیکه در زمینه های داروهای مشتق از پلاسما تنها در یک مقطع کمتر از 18 ماهه و با حداقل ظرفیت پالایشگاه داروهای مشتق از پلاسمای انتقال خون فعال و سهم محصولات داروئی پلاسمائی انتقال خون در آن مقطع زمانی کمتر از حدود 10 درصد سهم بازار بود و 90 درصد آن از طریق واردات تأمین می شد و متأسفانه زمینه ای را به وجود آوردند که هیچوقت نام شرکت وارد کننده داروهای آلوده در رسانهها و پرونده مربوطه آورده نشد و بجای آن سازمان انتقال خون مورد بی لطفی قرار گرفت اینک که مطالعات ژنوتیپی و تعیین نوع ویروس و دهها مستند دیگر انگشت اتهام را به سوی داروهای وارداتی برده است امیدواريم در ادبیات رسانه ای و همکاران مطبوعاتی و خبرنگاران ارجمندی که همیشه حامی خون سالم و کافی بوده اند بجای استفاده از کلمه خونهای آلوده از داروهای پلاسمائی آلوده استفاده نمایند تا بستر تولید ملّی و حمایت از خدمات ملّی در مقابل واردات داروئی که هم از بعد اقتصادی و هم از لحاظ ارمغان آوردن بیماریهای نوظهور در کشور خطرناک می باشد فراهم گردد.
انتهای پیام/