به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، تجربه بيخانماني اثرات جدي مخربي بر سلامت جسمي و رواني افراد بيخانمان و كارتن خواب بر جا ميگذارد. گفته ميشود بطور متوسط در امريكا افراد بيخانمان در سن 47 سالگي ميميرند. همچنين تحقيقات انجام شده در دانشگاه سنت مايكل كانادا نشان ميدهد معمولاً زنان كارتن خواب در سن 43 سالگي ميميرند.
نداشتن سلامت جسمي و رواني همراه با وابستگي به اعتياد مشكلاتي را براي اين گروه بوجود ميآورد. به عبارتي بيماري جسمي و رواني و وابستگي به مواد مخدر كارتن خوابي را بيش از هر چيزي به فاجعهاي تلخ و دردناك تبديل ميكند.
نگرانيهاي بهداشتي و جسميبي خانماني و فقر هر دو دست به دست هم ميدهند تا كارتن خوابها سلامت بدني خود را از دست بدهند آنها در خانههاي ناامن،بيثبات و غير قابل تحمل زندگي ميكنند. بهداشت ضعيف سلامتي بيخانمانها يا كارتن خوابها را به خطر انداخته و دسترسي محدود به مراقبتهاي بهداشتي اوضاع آنان را بدتر ميكند به همين دليل وضعيت سلامت افراد كارتنخواب به مراتب وخيمتر از ديگران است.
بررسيهاي صورت گرفته از افراد بيخانمان نشان ميدهد، بيش از دو سوم مشكلات سلامت جسمي را بيماريهايي مانند برونشيت،پنوموني،پا سنگر،سرمازدگي و عفونت زخم و مشكلات تنفسي مانند آسم و ذات الريه و مشكلات قلبي عروقي مانند فشار خون، ديابت،انواع سرطان، صرع، تشنج، آسيب كليوي و كبدي تشكيل ميدهد. اين مشكلات تنها پس از تجربه فيزيكي از كارتن خوابي حاصل ميشود كه منجربه ضعف سلامت جسمي ميشود اين در حالي است كه اغلب بيخانمانها خدمات بهداشتي كافي هم دريافت نميكنند. مشكلات سلامتي ناشي از زندگي خارج از منزل، عفونت زخم و پوست است.
بيماريهاي روانيبيماريهاي رواني بخشي از علت و نتيجه بيخانماني است كه بطور گستردهاي در بين كارتن خوابها شايع است. در واقع ميزان بالايي از مشكلات رواني در مقايسه با جمعيت كل در بين كارتن خوابها وجود دارد. البته نا گفته نماند برخي از بيماريهاي رواني منجر به بيخانماني شده و اين تنشهاي رواني در ارتباط با بيخانماني تشديد ميشوند. كارتن خوابها معمولاً از اختلال شخصيت رنج ميبرند و اين اختلال حدود 15 برابر بيشتر از جمعيت معمولي در بين آنان وجود دارد.
گریزسوگ از دست دادن خانواده باعث افسردگي و بيماريهاي رواني در بيخانمانها شده و آنها را به استفاده از مواد مخدر و الكل ترغيب ميكند. اين يك مكانيسم مقابلهاي محسوب ميشود زيرا آنها با مصرف الكل و مواد نسبت به درد بيحس ميشوند.دو سوم از بيخانمانها براي نخستين بار بعد از اينكه بيخانمان ميشوند، از مواد مخدر يا الكل استفاده ميكنند. البته معتادان به الكل و مواد مخدر هفت برابر بيشتر از جمعيت عمومي بيخانمان ميشوند.
سطح بالايي از استرس و بيماريهاي رواني باعث ميشود تا كارتن خوابها براي يافتن آرامش به مواد مخدر يا الكل پناه ببرند.به همين خاطر است كه نرخ مصرف مواد مخدر در ميان جمعيت كارتن خواب بالا است.
دكتر استفان هوانگ پزشك و محقق كانادايي ميگويد: ناتوانی در پرداخت هزينههاي دارويي و استرس زندگي در خيابان همگي بستر انواع بيماريهاي مزمن را فراهم ميسازد اين در حالي است كه دردهاي مزمن بيخانمانها به خوبي مديريت نميشود. گزارشها حاكي از آن است كه تقريباً نيمي از بيخانمانها با استفاده از داروهاي خياباني ومواد مخدر براي كاهش درد خود اقدام ميكنند. از 152 كارتن خوابي كه مورد مطالعه قرار گرفتند بيش از يك سوم يعني 37درصدشان به شديدترين نوع دردهاي مزمن گرفتار بودند و تقريباً نيمي از شركتكنندگان از بيماريهاي روحي و رواني رنج ميبردند. اغلب مشكلات كارتن خوابها اعتياد، بيماريهاي رواني و قرار ملاقاتهاي از دست رفته بود.
«نورمن» كه نزديك به هفت سال كارتنخواب است به تيم تحقيق گفته است: زماني كه براي نخستين بار از خانه بيرون زدم و در خيابانهاي شهر نيويورك راه افتادم هيچ چيزي در مورد بيخانماني نميدانستم. آن اوايل نميدانستم، كجا بروم و حتي كجا بخوابم يا اينكه وعده غذايي بعدي خود را چگونه آماده كنم.
تصميم گرفتم برخلاف خواسته قلبم آن شب را در ايستگاه مترو بخوابم. در حال حاضر پس از چند سال خيابان گردي و كارتن خوابي هيچ دل خوشي از خيابان ناامن ندارم وتلاش ميكنم يك شب واقعاً استراحت كنم.نورمن گفت:در حالي كه دنبال پناهگاهي براي خود ميگشتم و اوضاع روحي و رواني نامناسبي داشتم يكي از كارتن خوابها استفاده از مواد مخدر را به من پيشنهاد داد. بعد از اينكه به دام اعتياد گرفتار شدم زندگيام روز به روز بدتر شد از آن به بعد ديگر فرقي نميكند، كجا بخوابم. وقتي از نورمن پرسيده شد سه آرزوي خودش را به تيم تحقيق بگويد، پاسخ داد: رهايي از بيخانماني، رهايي از بيخانماني و رهايي از بيخانماني.
عوامل كارتن خوابيهيچ پاسخ ساده و رواني براي پاسخ به اين سؤال وجود ندارد، مطمئناً طيف وسيعي از عوامل به ايجاد اين وضعيت كمك ميكند: خشونت خانوادگي، فروپاشي خانواده، بيكاري، مشكلات بهداشت و درمان، بيماريهاي رواني، اخراج از محل كار، اعتياد و الكليسم، از دست دادن شبكههاي حمايت اجتماعي همگي دلايلي هستند كه بيخانماني را براي اين گروه از افراد رقم ميزند.
بسياري از زنان بيخانمان در امريكا قربانيان خشونتهاي خانوادگي يا جنسي هستند. نرخ بالايي از مشكلات عاطفي و رفتاري در بين زنان كارتن خواب مشاهده ميشود. زنان بيخانمان اغلب قرباني خشونتهايي هستند كه از طرف جامعه به آنها اعمال ميشود. اين زنان معمولاً از خانوادههاي خود طرد شده واغلب از بستگان خود بياطلاع هستند.
به گفته دكتر هوانگ، بيشتر بيخانمانهايي كه سن شان به نسبت بالا است بخاطر مرگ همسر و فروپاشي ساختار ازدواج و خانواده مجبوربه كارتن خوابي شدهاند.