طی سال‌های گذشته محققان به دنبال ارائه سیستم‌های دارورسانی با استفاده از نانوربات‌ها هستند. نانوروبات‌ها قادراند تا داروها را به محل مورد نظر برسانند بدون این که اثرات جانبی برای بیمار داشته باشد. نانوروبات‌هایی که تاکنون ساخته شده نیاز به کنترل توسط کاربر دارند. 

تلاش‌های زیادی برای ساخت نانوروبات‌های بی‌سیم صورت گرفته است. برای مثال محققان از میدان مغناطیسی برای کنترل رفتار نانو و میکرو روبات‌ها استفاده کرده‌اند .

پژوهشگران سوئیسی مرکز ETH با استفاده از کپسول‌های هیدروژلی و میکروژل‌های مغناطیسی زیست‌سازگار سیستم دارورسانی جدیدی را ارائه کردند. این حامل دارویی از دو بخش تشکیل شده‌است :

بخش اول شامل دولایه‌ نانوکامپوزیت از جنس اکسید گرافن و هیدروژل که ساختاری شبیه عروس دریایی دارد. این ساختار نسبت به محرک‌های خارجی نظیر دما، pH و قدرت یونی پاسخ می‌دهد. افزایش دما به 40 درجه سانتیگراد می‌تواند پیکربندی این ساختار را از حالت بسته به حالت باز در آورد. بنابراین با اعمال پرتوهای مادون قرمز می‌توان این ساختار را باز کرد یا آن را بست. از آنجایی که پرتو مادون قرمز به راحتی از بافت‌های بدن عبور می‌کند، ابزار مناسبی برای دستکاری این ربات است .

بخش دوم میکرو کره‌های مغناطیسی از جنس آلژینات است که این میکروذرات را می‌توان با مواد زیستی پر کرد و درون بخش اول، دولایه هیدروژلی، قرار داد. آلژینات یک پلی‌ساکارید زیست‌سازگار طبیعی است. این بخش می‌تواند در برابر میدان مغناطیسی پاسخ دهد. تعداد کره‌های موجود در این سیستم دارویی بستگی به ابعاد و ساختار روبات دارد. محققان دو نوع مختلف روبات با ساختارهایی شبیه عروس دریایی و گیاه مگس‌خوار ونوس را (Venus flytraps) تولید کردند. روبات با ساختار شبیه گیاه مگس‌خوار ونوس تعداد بیشتری میکرو کره در خود جای می‌دهد در حالی که ساختار شبیه عروس دریایی ذرات کروی با ابعاد یکسان را در خود جای می‌دهد .

درجه آزادی این میکرو روبات 5 بوده و می‌توان با استفاده از امواج الکترومغناطیس آنها را دستکاری کرد، بنابراین می‌توان آن را با دستگاه MRI جفت کرد. محققان نمونه اولیه این سیستم دارویی را ساخته‌ و مورد آزمایش قرار داده‌اند. محققان موفق شدند تا با استفاده از پرتو مادون قرمز و میدان مغناطیسی این میکرو روبات داوریی را کنترل کنند .

انتهای پیام/