حکایت بخشش بی‌انتها، اتصال با بهشت و کرامت امام جعفر صادق(ع)
در این گزارش با حکایت بخشش بی‌انتها، اتصال با بهشت و کرامت امام جعفر صادق(ع) آشنا می‌شویم.
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، امام جعفر صادق(ع) در طلوع فجر روز جمعه 17 ربیع‌الاول سال 83 هجری قمری در زمان خلافت عبدالملک بن مروان اموی در مدینه به دنیا آمد.
پدر بزرگوار ایشان حضرت امام محمد باقر(ع) و مادر گرامی‌شان حضرت ام فروه(س) دختر قاسم‌بن‌محمد بن‌ابی‌بکر است.
حضرت صادق جعفربن‌محمد(ع) از میان برادران خویش جانشین پدر بزرگوارشان امام محمدباقر(ع) شد و پس از ایشان به امر امامت قیام نمود.
امام صادق(ع) در فضل و دانش سرآمد همه برادران خود بود و از همه آنان نام‌آورتر، در قدر و منزلت بالاتر، در میان شیعه و سنی مقامش ارجمندتر بود.
امام صادق(ع) با تربیت 4 هزار نفر عامل گسترش اسلام در جهان بود.
جعفر، صادق، فاضل، صابر و طاهر از القاب آن حضرت (ع) است.
براساس روایت امام‌زین‌العابدین، پیامبر اکرم(ص) فرمود: وقتی که فرزند من جعفربن‌محمدبن‌علی‌بن‌حسین‌بن‌علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) متولد شد، او را صادق نام‌گذارید، زیرا در اولاد او کسی به نام او خواهد بود که به‌ناحق ادعای امامت می‌کند و او را کذاب خواهند گفت.
** حکایت بخشش بی‌انتها و کرامت امام جعفر صادق(ع)
مسمع بن‌عبدالملک در خصوص کرامت و بخشش بی‌انتهای امام جعفر صادق(ع) میگوید: روزی نزد امام صادق (ع) نشسته بودم در حالی که ظرف انگوری در مجلس بود که از آن می‌خوردیم.
سائلی آمد و چیزی خواست، امام صادق(ع) خوشه انگوری به او داد.
سائل گفت: به انگور نیازی ندارم، اگر پول بود!
آن حضرت(ع) فرمود: خدا کار تو را بگشاید و چیزی به او نداد.
سپس شخص دیگری آمد، امام(ع) سه دانه انگور به او داد.
آن شخص سائل گرفت و گفت: سپاس خداوند دو جهان را که مرا روزی داد.
امام صادق(ع) به او فرمود: بایست سپس دو دست خود را از انگور پر کرد و به او داد.
آن مرد گرفت و مثل دفعه قبل حمد خدای را به جای آورد.
امام(ع) دوباره او را امر به ایستادن کرد و به خادم فرمود: چقدر پول همراه داری، نزد خادم 20درهم یا نزدیک به این مبلغ بود، آن بزرگوار آن پول را به شخص سائل دادند.
او گرفت و گفت: سپاس خدای را، این نعمت از توست به تنهایی و شریکی برای تو نیست.
امام(ع) او را امر به توقف فرمود: سپس پیراهنی که دربرداشت بیرون آورد و به او داد و فرمود: این لباس را بپوش، او هم پوشید و گفت: سپاس خداوندی را که مرا پوشانید و مستور نموده‌ای ای اباعبدالله خداوند تو را جزای خیر دهد و سپس رفت.
مسمع‌بن عبدالملک میگوید: این شخص جز این دعایی برای امام صادق(ع) نکرد، ما گمان می‌کردیم که اگر برای خود آن حضرت(ع) دعا نکرده بود، بلکه فقط خدا را سپاس می‌گفت، حضرت مرتب به او بخشش و احسان می‌کردند، زیرا هر وقت حمد خداوند را به جای آورد، آن حضرت(ع) چیزی به او می‌دادند.
در این بخش از گزارش به عبادات و اعمال امام صادق(ع) اشاره می‌کنیم.
امام صادق(ع) در نماز قرآن تلاوت می‌کرد تا آن که غش کرد، وقتی که به حال عادی برگشت، از ایشان پرسیدند چه چیزی باعث این حالت برای شما شد؟ ایشان فرمود: من مرتب آیات قرآن را تکرار می‌کردم تا آنکه حالی برای من پیدا شد که گویا قرآن را رو در رو از کسی که آن را فرستاده می‌شنیدم.
امام جعفر صادق(ع) در جاآوردن اعمال حج در خانه خدا، هنگام احرام، هرچه آن حضرت سعی می‌کرد که تلبیه «لبیک اللهم البیک» بگوید: صدا در گلوی آن حضرت(ع) قطع می‌شد و نزدیک بود که از بالای مرکب به زمین بیافتد.
به آن حضرت(ع) گفتند: ای فرزند پیامبر(ص)، بگو لبیک، زیرا باید محرم شوی و چاره‌ای از گفتن نیست.
آن حضرت(ع) فرمود: چگونه جسارت کنم و بگویم، «لبیک اللهم لبیک» در حالی که می‌ترسم از آن که خداوند عزوجل به من بگوید: «لالبیک و لاسعدیک»؟
هشام‌بن‌سالم یکی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) میگوید: امام جعفر صادق(ع) هنگام شب کیسه‌ای برمی‌داشتند که در آن نان، گوشت و پول گذاشته بودند، آن را به دوش می‌گرفتند و برای فقرا و نیازمندان مدینه می‌بردند و بین آنها تقسیم می‌کردند.
کسی امام جعفر صادق(ع) را نمی‌شناخت، تا آن که ایشان از دنیا رفتند و فقرا دریافتند که آن کسی که دست کرم او بر سر آنان بود، امام صادق(ع) است.
سرانجام امام جعفر صادق(ع) در سن 65 سالگی در 25 شوال سال 148 هجری قمری به شهادت رسید.
پدر بزرگوار ایشان حضرت امام محمد باقر(ع) و مادر گرامی‌شان حضرت ام فروه(س) دختر قاسم‌بن‌محمد بن‌ابی‌بکر است.
حضرت صادق جعفربن‌محمد(ع) از میان برادران خویش جانشین پدر بزرگوارشان امام محمدباقر(ع) شد و پس از ایشان به امر امامت قیام نمود.
امام صادق(ع) در فضل و دانش سرآمد همه برادران خود بود و از همه آنان نام‌آورتر، در قدر و منزلت بالاتر، در میان شیعه و سنی مقامش ارجمندتر بود.
امام صادق(ع) با تربیت 4 هزار نفر عامل گسترش اسلام در جهان بود.
جعفر، صادق، فاضل، صابر و طاهر از القاب آن حضرت (ع) است.
براساس روایت امام‌زین‌العابدین، پیامبر اکرم(ص) فرمود: وقتی که فرزند من جعفربن‌محمدبن‌علی‌بن‌حسین‌بن‌علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) متولد شد، او را صادق نام‌گذارید، زیرا در اولاد او کسی به نام او خواهد بود که به‌ناحق ادعای امامت می‌کند و او را کذاب خواهند گفت.
** حکایت بخشش بی‌انتها و کرامت امام جعفر صادق(ع)
مسمع بن‌عبدالملک در خصوص کرامت و بخشش بی‌انتهای امام جعفر صادق(ع) میگوید: روزی نزد امام صادق (ع) نشسته بودم در حالی که ظرف انگوری در مجلس بود که از آن می‌خوردیم.
سائلی آمد و چیزی خواست، امام صادق(ع) خوشه انگوری به او داد.
سائل گفت: به انگور نیازی ندارم، اگر پول بود!
آن حضرت(ع) فرمود: خدا کار تو را بگشاید و چیزی به او نداد.
سپس شخص دیگری آمد، امام(ع) سه دانه انگور به او داد.
آن شخص سائل گرفت و گفت: سپاس خداوند دو جهان را که مرا روزی داد.
امام صادق(ع) به او فرمود: بایست سپس دو دست خود را از انگور پر کرد و به او داد.
آن مرد گرفت و مثل دفعه قبل حمد خدای را به جای آورد.
امام(ع) دوباره او را امر به ایستادن کرد و به خادم فرمود: چقدر پول همراه داری، نزد خادم 20درهم یا نزدیک به این مبلغ بود، آن بزرگوار آن پول را به شخص سائل دادند.
او گرفت و گفت: سپاس خدای را، این نعمت از توست به تنهایی و شریکی برای تو نیست.
امام(ع) او را امر به توقف فرمود: سپس پیراهنی که دربرداشت بیرون آورد و به او داد و فرمود: این لباس را بپوش، او هم پوشید و گفت: سپاس خداوندی را که مرا پوشانید و مستور نموده‌ای ای اباعبدالله خداوند تو را جزای خیر دهد و سپس رفت.
مسمع‌بن عبدالملک میگوید: این شخص جز این دعایی برای امام صادق(ع) نکرد، ما گمان می‌کردیم که اگر برای خود آن حضرت(ع) دعا نکرده بود، بلکه فقط خدا را سپاس می‌گفت، حضرت مرتب به او بخشش و احسان می‌کردند، زیرا هر وقت حمد خداوند را به جای آورد، آن حضرت(ع) چیزی به او می‌دادند.
در این بخش از گزارش به عبادات و اعمال امام صادق(ع) اشاره می‌کنیم.
امام صادق(ع) در نماز قرآن تلاوت می‌کرد تا آن که غش کرد، وقتی که به حال عادی برگشت، از ایشان پرسیدند چه چیزی باعث این حالت برای شما شد؟ ایشان فرمود: من مرتب آیات قرآن را تکرار می‌کردم تا آنکه حالی برای من پیدا شد که گویا قرآن را رو در رو از کسی که آن را فرستاده می‌شنیدم.
امام جعفر صادق(ع) در جاآوردن اعمال حج در خانه خدا، هنگام احرام، هرچه آن حضرت سعی می‌کرد که تلبیه «لبیک اللهم البیک» بگوید: صدا در گلوی آن حضرت(ع) قطع می‌شد و نزدیک بود که از بالای مرکب به زمین بیافتد.
به آن حضرت(ع) گفتند: ای فرزند پیامبر(ص)، بگو لبیک، زیرا باید محرم شوی و چاره‌ای از گفتن نیست.
آن حضرت(ع) فرمود: چگونه جسارت کنم و بگویم، «لبیک اللهم لبیک» در حالی که می‌ترسم از آن که خداوند عزوجل به من بگوید: «لالبیک و لاسعدیک»؟
هشام‌بن‌سالم یکی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) میگوید: امام جعفر صادق(ع) هنگام شب کیسه‌ای برمی‌داشتند که در آن نان، گوشت و پول گذاشته بودند، آن را به دوش می‌گرفتند و برای فقرا و نیازمندان مدینه می‌بردند و بین آنها تقسیم می‌کردند.
کسی امام جعفر صادق(ع) را نمی‌شناخت، تا آن که ایشان از دنیا رفتند و فقرا دریافتند که آن کسی که دست کرم او بر سر آنان بود، امام صادق(ع) است.
سرانجام امام جعفر صادق(ع) در سن 65 سالگی در 25 شوال سال 148 هجری قمری به شهادت رسید.
