به گزارش حوزه سینمای جهان باشگاه خبرنگاران؛ "دین دهان" وقتی نامزد مرده‌اش را می‌بیند شوکه می‌شود. اگر "کویتز" در جشنواره‌ی ساندنس 2014 یک فیلم زامبیایی کمدی بسیار خوش‌ساخت است، فیلم جف بائنا، "زندگی بعد از بت" یادآور این است که شروع فیلم با درهم برهم بسیار کسل کننده است.  

یکی از فواید این ژانر این است که هرچه را می‌خواهد نشان می‌دهد، بعد داستان‌اش را سرهم می‌کند و واکنش تماشاگر هم مهم نیس. فیلمی که مفهوم جدیدی برای زامبی‌ها ساخته است.  

دی هان نقش زاکار را بازی می‌کند، نامزد زاک، بت اسکوکام به خاطرنقش مار مرده است. زاک جنون زده تصمیم می‌گیرد به پدر و مادر نامزدش زیاد سربزند و با آنها وقت بگذارند و آنها هم با زاک مثل پسرشان برخورد می‌کنند.  

اما ناگهان دیگر جواب او را نمی‌دهند و وانمود می‌کنند خانه نیستند وقی زاک به دیدنشان می‌رود. اما زاک متوجه حضور آنها درخانه می‌شود وقسم می‌خورد که نامزدش را دیده که در خانه شان راه می‌رفته است.  

دست آخر به زاک اجازه‌ی ورود می‌دهند، یک شب بت خودش را نشان می‌دهد مثل قبل فقط از فراموشی رنج می‌برد. چاله‌ای در کنار قبر او است، اما او یادش نمی‌‌‌‌‌آید از آنجا بیرون آمده است یا اینکه نمی‌داند مرده است.  

پدر و مادر بت خوشحالند که زاک هنوز هم با دخترشان خوب است.
  
زاک به کسی نمی‌گوید بت زنده است، اما به خود بت می‌گوید و بت را جایی که مرده است می‌برد.  

صحنه‌هایی از فیلم بیننده را یاد" من ها کابیز را دوست دارم" می اندازد، فیلمی که با ئناب دیوید او. راسل نویسندگی کرده است.  

دی هان بار داستان را به دوش می‌کشد، با احساسات درهم‌اش شعبده بازی می‌کند: وقتی عشق زندگیتان می‌میرد وبوی تعفن یک جسد را می‌دهد و ماشینتان را می‌خورد، شما چه کار می‌کنید؟ وقتی فیلم به انسجام خود می‌رسد در صحنه‌ای است که دل‌شکستگی را با خنده و شوخی همراه می‌کند.   
 
انتهای پیام/ اس