وی در ادامه گفت: مغز با یک سری فرمان‌ها انسان را وادار می‌کند که در جستجوی پیدا کردن غذا و فراهم کردن غذای مورد نیاز خود باشد.

گاهی مواقع گرسنگی ما به دلیل طبیعی و فیزیولوژیکی آن نیست بلکه بیشتر جنبه لذت جویی آن است، بدین صورت که فرد با بوییدن چیزهای شیرین مثل شکلات یا هر خوراکی دیگر و حتی دیدن خوراکی‌های رنگارنگ و خوش‌عطر یک سری شیره‌های گوارشی در معده و بزاق فرد ترشح می‌شود و یک فعل و انفعالاتی در مغز ایجاد می‌شود و فرد به خوردن خوراکی جذاب تمایل پیدا می‌کند و با اینکه گرسنه نیست از خوردن آن لذت می‌برد.

وی اظهار داشت: برای اینکه بتوانیم به زیاده روی درخوردن غذا در خودمان غالب شویم و جلوی گرسنگی بایستیم اراده‌ی قوی لازم است تا بتوانیم گرسنگی را در خودمان کنترل کنیم.

وی ذکر کرد: افراد با گرفتن رژیم‌های سخت و یا رعایت فریضه‌ی روزه‌داری سعی می کنند در برابر گرسنگی مقاومت کنند و آن را مهار کنند در حالی که این روش سختگیرانه باعث می‌شود که برای فرد یک خلأ روانی ایجاد شود به این صورت با رژیم عذایی‌اش در خود لذت بردن از غذا و حتی خوردن را سرکوب می‌کند که این باعث می‌شود به لذتی که به مغز می‌رسد به آن صادر نشود و فرد حالت خمود و افسردگی پیدا کند.

به گفته‌ی این متخصص بهترین راه برای غلبه بر پر اشتهایی این تمرین است که وقتی ما خواه‌ ناخواه با دیدن خوراکی‌های خوش منظره وسوسه می‌شویم بهتر است از محیط‌هایی که در آن مواد غذایی تلنبار شده دوری کنیم یا این مواد را از اطرافمان خالی کنیم که کمتر تحریک کننده باشد.

راست منش در ادامه افزود: تسلط پیدا کردن به گرسنگی از نوع لذت‌جویی تنها نیاز به تمرین واراده دارد. وقتی فرد رژیم می‌گیرد وجود محرک‌های خارجی روی اراده تاثیر می‌گذارد به این ترتیب که وقتی رژیم می‌گیریم یا تلاش می‌کنیم خوراکی‌هایی را کمتر بخوریم باید محیط زندگی و محیط کاری و حتی اطرافیانمان با ما همکاری کنند.

وی تاکید کرد: فردی که بی‌اشتهاست اصولا غذای بی رنگ و لعاب بدون طعم و رنگ و بو نمی‌تواند او را به غذا خوردن ترغیب کند باید تمام عوامل بیرونی وروانی با فرد سازگار باشد و عوامل روانی از قبیل رنگ سفره، میز و چیدمان محیط آرام‌بخش و پخش موسیقی را به استخدام بگیریم که باعث برانگیختن اشتها و لذت‌جویی در غذا خوردن در فرد شود.

انتهای پیام/