ژوزف وانگ و همکارانش می‌گویند :که این نانوموتور دارای پتانسیل‌های کاربردی متعددی است به طوری که می‌توان از آن در رهاسازی دارویی تا ساخت حسگر زیستی استفاده کرد .

برای ساخت این موتور محققان از میکروارگانیسم‌های موجود در طبیعت الهام گرفتند؛ میکرواورگانیسم‌هایی که ابعاد کوچکی داشته و ساختاری شبیه به مو دارند که با استفاده از آن می‌توانند حرکت کنند. اما کپی کردن این ساختار نیاز به ابزارهای پیچیده داشته و هزینه بسیار بالایی در پی دارد؛ بنابراین نمی‌توان با این روش این نانوموتورها را به تولید انبوه رساند. برای حل این مشکل وانگ و همکارانش از طبیعت الهام گرفتند اما این بار به سراغ یک گیاه رفتند .

آنها میکروساختاری را از گیاه استخراج کردند که میلیون‌ها عدد از آن درون ساقه وجود دارد. محققان این ساختار را با استفاده از نیکل و تیتانیوم پوشش دادند. از آنجایی که این ساختار از گیاه استخراج شده و زیست تخریب‌پذیر است احتمال پس‌زده شدن آن توسط بدن بسیار ضعیف است.

زمانی که دانشمندان این ساختار فنر مانند را درون آب یا سرم خون انسان قرار دادند، به آن میدان مغناطیسی اعمال کردند که در اثر این کار این موتور شروع به چرخش کرد و درون سیال حرکت نمود. پژوهشگران از این رفتار به این نتیجه رسیدند که می‌توان از این موتور در حوزه‌های مختلفی نظیر پزشکی استفاده کرد .


انتهای پیام/