به گزارش خبرنگار گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، عملکرد چند ماهه دولت تدبیر و امید دستمایه انتقادات تند برخی از اصلاح طلبان متوقع از ایشان شده است . احمد پورنجاتی نماینده اصلاح طلب مجلس ششم در یکی از اخرین پست های فیس بوکش در این خصوص می نویسد :” با همه ی بی بنیه گی و شلم شوربایی فعالیت حزبی در عرصه ی كنش سیاسی جامعه ایران و با وجود كژتابی های آشكار و پنهان برخی از بخش های حاكمیت در برابر رواج و رونق فعالیت حزبی و حتی هر فعالیت سازمان یافته ی مدنی،خواه صنفی یا اجتماعی ، اما واقعیت غیر قابل انكار این است كه هریك از كسانی كه در این یازده دوره رییس جمهور شده اند،ازپشتیبانی نوعی پایگاه اجتماعی و بدنه ی تشكیلاتی و سیاسی برخوردار بوده اند.

عضو اصلی جبهه منحله مشارکت با ادعای نقش اصلی اصلاح طلبان در به روی کار امدن دکتر روحانی اظهار می دارد : " یك ویژگی مهم در انتخابات دوره ی یازدهم كه آن را از دوره های پیش ممتاز می كند شكل گیری نوعی پایگاه اجتماعی و سازمان سیاسی موسمی برای پشتیبانی حسن روحانی به گونه ای محاسبه گرانه و آینده نگرانه بود.
درست است كه او با تابلوی "اعتدال " و شعار دولت" تدبیر و امید" با نوعی دولت فراجناحی به میدان رقابت ها آمد، اما بی هیچ تردیدی او به عنوان شخص خودش از هیچ پایگاه اجتماعی و بدنه ی سیاسی اختصاصی برخوردار نبود. حتی در جامعه ی روحانیت مبارز تهران كه در زمره ی اعضای شورای مركزی اش بود!
گرانیگاه اصلی پایگاه اجتماعی حسن روحانی را دو جریان مهم "اصلاح طلبان وفادار به خاتمی" و " عمل گرایان وفادار به هاشمی"فراهم كردند.موج اجتماعی و سازمان رای او نیز از این گرانیگاه برخاست.

احمد پورنجاتی که به نظر می رسد از نحوه حمایت رییس جمهور منتخب مردم نسبت به جریان متبوعش بسیار ناراضی است در ادامه می افزاید:” مهم نیست كه پس از انتخابات و پیروزی حسن روحانی چه تغییر تاكتیكی در رویكرد بخش های واقع نگر جریان اصولگرا به سوی همگرایی با رییس جمهوری رخ داده است. حتی مهم نیست كه برای نمایش وفاداری حسن روحانی به شعار اعتدال و دولت فراجناحی در بسیاری موارد،چه در تركیب كابینه و دیگر كارگزاران دولت و چه در سیاست ها و برنامه ها و اولویت های دولت كفه ی كارنامه ی حسن روحانی در همین چند ماه به كدام سو متمایل تراست.
آنچه به باور من بسیار اهمیت دارد پاسخ به این پرسش است كه:
آیا نوزاد دوره ی یازدهم ریاست جمهوری، صرفا در حد و اندازه ی یك "زهدان اجاره ای" خودرا وام دار آن گرانیگاه و پایگاه اجتماعی و بدنه ی سیاسی پیش گفته که در انتخابات پشتیبان وی بود ، می داند و بس!
اگر چنین است به ناچار باید به پرسش مهم تری پاسخ دهد كه:
"از این پس پایگاه اجتماعی و بدنه ی سیاسی پشتیبان وی كجاست؟"
آیا چیزی خلق كرده است كه كسی از آن خبر ندارد؟
.
برداشت من این است كه آقای رییس جمهوری دچار نوعی اشتباه محاسبه است اگر به دو پرسش یادشده بی اعتنا باشد و یا برای آنها پاسخ سنجیده ای نداشته باشد.
!
به باور من، تا دیر نشده و پیش از نشت و نفوذ ویروس تردید و نومیدی و بی انگیزگی در عرصه ی عمومی جامعه ، می بایست برای پایش و گسترش و بازآفرینی همان پایگاه و بدنه ی اجتماعی پشتیبان، افق هایی امیدبخش و تحكیم كننده ترسیم كرد. باید به گونه ای ملموس برای تحقق مطالبات گوناگون این گرانیگاه سیاسی از خودش یاری گرفت.
این رویكردی ست كه متاسفانه از سوی حسن روحانی و حلقه ی یاران وی كمتر مورد توجه قرار گرفته است .

اظهارات این عضو ارشد اصلاح طلبان در حالی بیان می شود که اصلاح طلبان در انتخابات یازدهم به دلیل عدم اقبال مردمی نسبت به دکتر عارف کاندیدای معرفی شده این جریان ناگزیر به انصراف به نفع دکتر روحانی بودند و در حالی بر توقعات نابجایشان اصرار دارند که اکنون رییس جمهور به منتخب همه مردم در حال انجام وظیفه است و این تشکل  سیاسی که قانون گریزی هم سرلوحه برخی از اقداماتش بوده ، محلی از اعراب برای حمایت  بیشتر باقی نگذاشته است.