به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 24 بهمن 1392 خورشیدی برابر با 13 ربیع الثانی 1435 هجری و 13 فوریه 2014 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
درگذشت "عباس اقبال آشتیانی" استاد دانشگاه، مورخ و ادیب معاصر (1334 ش)
عباس اقبال آشتیانی یکی از استادان بزرگ و چهرههای علمی دانشگاه تهران بود که در سال 1277 شمسی در آشتیان بدنیا آمد. پس از تحصیل علوم ابتدایی به تهران آمد و دروس جدید را در دارالفنون آموخت و به مقام استادی رسید. وی همچنین به دعوت وزارت فرهنگ، در تألیف کتابهای درسی تاریخ و جغرافیای اقتصادی ایران برای دبیرستانها و رشتههای علوم انسانی مدارس عالی شرکت کرد و بعدها به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت.
از مهمترین کارهای این نویسنده ایرانی میتوان به انتشار مجله یادگار و درج مقالاتی انتقادی در مورد اوضاع نابسامان مردم ایران در دوره رژیم شاه اشاره نمود. همچنین تصحیح مجمع التواریخ و تصحیح بیانالادیان و تاریخ کامل ایران نیز از جمله فعالیتهای علمی ایشان به شمار میرود. عباس اقبال آشتیانی سالها کرسی تدریس دانشگاه تهران را در اختیار داشت و شاگردانی بزرگ در علوم مختلف به ویژه ادبیات و تاریخ تربیت نمود. این استاد برجسته سرانجام در 24 بهمن 1334 ش در 57 سالگی درگذشت و در شهر ری به خاک سپرده شد.
ارتحال عالم مجاهد آیت اللَّه "شیخ سلمان خاقانی" (1366 ش)
آیت اللَّه شیخ سلمان خاقانی در سال 1293 ش به دنیا آمد. پس از طی دوران کودکی، در 13 سالگی جهت تحصیل به نجف اشرف هجرت نمود و از محضر آیات عظام: محمدجواد بلاغی، محمدعلی کاظمینی، میرزا باقر زنجانی و سیدابوالقاسم خویی استفاده کرد. ایشان در همان حال از شرکت در فعالیتهای جنبی غافل نماند و در انجمنهای اجتماعی، سیاسی و ادبی شرکت میجست. آیتاللَّه خاقانی در 43 سالگی پس از درگذشت پدرش که از علمای خرمشهر بود در این شهر سکونت گزید و در طی سه دهه اقامت در خرمشهر، منشأ هدایت مردم و خدمات ارزندهای واقع شد. پس از شروع جنگ تحمیلی، خانه ایشان پناهگاه آوارگان بود تا این که منزل وی، مورد اصابت توپ و خمپاره قرار گرفت و مجبور به ترک دیار گردید. در جریان جنگ، خانه و مسجد و کتابخانه نفیس آیتاللَّه خاقانی تخریب و غارت شد و او به قم هجرت کرد. سرانجام این اسوه مقاومت و الگوی پارسایی در بیست و چهارم بهمن 1366 ش در هفتاد و شش سالگی در قم جان به جان آفرین تسلیم کرد و در یکی از حجرههای حرم حضرت معصومه (س) آرمید.
رحلت عالم بزرگ و فقیه جلیل آیت اللَّه "میرزا عبدالرحیم سامت قزوینی" (1378 ش)
آیتاللَّه میرزا عبدالرحیم سامت در سال 1381 ش در قزوین به دنیا آمد. از آن پس به نجف رفت و خوشهچین معارف اسلامی آیات عظام شیخ محمد کاظم شیرازی، شیخ موسی خوانساری، میرزا ابوالحسن مشکینی، شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، سیدابوالحسن اصفهانی، آقاضیاء عراقی و میرزای نایینی شد. آیتاللَّه سامت قزوینی در جریان مبارزات اسلامی مردم به رهبری امام خمینی حضوری فعال داشت. در تیرماه 1378 ش، همایش بزرگداشت ایشان در دانشگاه علوم پزشکی قزوین برگزار شد و کتابی با نام رهپوی هدایت، در تجلیل از مقام علمیاش منتشر گردید. از این فقیه فرزانه تالیفاتی برجای مانده که تقریرات درس فقه آیات عظام: سید ابوالحسن اصفهانی، آقاضیا عراقی، میرزای نایینی و میرزا ابوالحسن مشکینی و... از آن جملهاند. سرانجام این عالم خدمتگزار دین در 25 بهمن 1378 ش در سن 97 سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی با شکوه، در صحن امامزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد.
روزنامه
اردو زبان «جسارت» چاپ کراچی، تحلیلی از حوادث سیاسی اخیر ایران و قیام 19
دی که حمام خونی در قم به راه انداخت، منتشر کرد و نوشت:(1356 ش)
«در
ایران هم از مدت ها پیش جنبشی علیه سیاست های حکومت به وجود آمده است. اما
تشکیلات سیاسی ایران به نحوی است که اجازه اظهار عقیده به مخالف را نمی
دهد.» همچنین در ادامه این مقاله می نویسد: «این مسأله را نمی توان انکار
کرد که جنبش کنونی شدیدا انقلابی است و به آسانی نه می توان آن را سرکوب
کرد ونه نادیده گرفت.»
نامه ای از سوی امام در پاسخ به اتحادیه های انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا نوشته و منتشرگردید. (1356 ش)
امام
در این پیام که در دوازده بند نوشته شده بود، دانشجویان را به آگاهی،
التزام به مبانی اسلام، تلاش برای سرنگونی رژیم شاه و برپایی حکومت اسلامی،
هوشیاری، پرهیز از اختلاف، تحصیل علم و وحدت روحانی و دانشجو دعوت کردند.
وفات "ابن هِشام" مورخ شهیر عرب (218 ق)
ابومحمد
عبدالملک بن هِشام معروف به ابن هِشام، مورّخ نامی عرب در بصره در جنوب
عراق به دنیا آمد و بیشتر ایام عمر خود را به مطالعه دربارهی زندگی پیامبر
بزرگ اسلام حضرت محمد (ص) سپری کرد. او در علم نحو نیز عالمی برجسته بود و
با شعر و ادب آشنایی داشت. اما شهرت اصلی ابنهشام به جهت تالیف کتاب
السیرَةُ النَّبویّه است که به نام وی سیرهی ابن هِشام خوانده میشود. این
کتاب از منابع مهم دربارهی زندگی حضرت محمد (ص) به شمار میرود.
درگذشت "مُعِزُّالدّوله دیلَمی" فرمانروای آل بویه (356 ق)
ابوالحسن
احمد بن بویه، معروف به مُعزُّالدوله دیلمی یکی از سه برادر آلبویه بود
که در سال 334 ق بغداد را فتح کرد و "المُستَکفی" خلیفهی عباسی را به
اطاعت خود درآورد. مردم در دورهی این خلیفه، وضع ناگواری داشتند و از طرف
دستگاهِ حکومت، مورد تعدی و ستم قرار میگرفتند. ولی در زمان فرمانروایی
بیست و دو سالهی معزالدوله، این وضعیت بهبود یافت، زیرا او به امور فرهنگی
و ادبی اهتمام داشت و زمینه را برای پرورش دانشمندان فراهم میساخت. علاوه
بر این، معارف و علوم اهل بیت پیامبر - علیهم السلام - در عصر معزالدوله،
رواج یافت.
شهادت عماد مغنیه (1363 ش)
عماد حسن مغنیه سال ۱۳۴۱ش در جنوب لبنان، متولد شد. با تشکیل حزبالله لبنان در سال ۱۳۶۲ش، عماد مغنیه نیز همچون حجتالاسلام والمسلمین سیدعباس موسوی دبیر کل سابق حزبالله و سیدحسن نصرالله دبیر کلی فعلی حزبالله، از جنبش امل خارج شد. عماد مغنیه در پاییز ۱۳۶۲ش طی عملیاتی علیه آمریکا در کویت، به اسارت درآمد، اما فرار کرد. پس از آن بود که سازمان جاسوسی آمریکا C. I. A پی به شخصیت واقعی وی برد و دربدر بهدنبال دستگیری او لبنان و خاورمیانه را زیر پا گذاشت. آمریکا، عماد مغنیه را دشمن سرسخت و خطرناک خود میدانست. جایزه پنج میلیون دلاری پلیس F. B. I آمریکا برای زنده یا مرده، نشان از هراس جنایتکاران و تروریستهای دولتی از هرگونه مقاومت دارد. چند روز پیش از حادثه، «میشل عون» از منتقدین دولت آمریکایی لبنان، اظهار داشت که طرفداران دولت و گروه ۱۴ مارس آماده هستند تا زمینه را برای حمله اسرائیل آماده کنند.
در روزها، بین نیروهای شیعه امل با نیروهای گروه ۱۴ مارس در جنوب بیروت درگیریهای مسلحانه بهوجود آمد. تنها ساعاتی پیش از ترور مغنیه، معاون وزیر دفاع آمریکا بههمراه یک هیئت ۱۰ نفره امنیتی، سرزده و بدون هماهنگی قبلی، وارد بیروت شدند. سمیر جعجع از مخالفین سرسخت حزبالله و از مزدوران اسرائیل نیز سفر خود به آمریکا را به بهانه بودن اوضاع لبنان، به تعویق انداخت. مهمتر از همه، انتشار گزارش ۶۰۰ صفحهای کمیته بود که اعتراف به شکست فاحش ارتش اشغالگر صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه گذشته با حزبالله را شامل میشد. باز کردن گره ساله و از سر راه برداشتن کسی که سالها آمریکا و رژیم صهیونیستی را در خوف و هراس انداخته بود، شاید موفقیت عظیمی برای اولمرت محسوب میشد... اما بدون شک خون شهید عماد مغنیه، حرارت جهاد و مبارزه خالص مقاومت اسلامی لبنان و جهادگران فلسطین را دوچندان کرد و بر سرعت نابودی اشغالگران بیش از پیش افزود.
اعلامیه ای به امضای «جامعه روحانیت ایران» به مناسبت اربعین شهدای 19 دی قم انتشار یافت. (1356 ش)
دراین اعلامیه ضمن اظهار تأسف نسبت به این حادثه و بزرگداشت خون مقدس شهدای این روز، روز شنبه 56/11/29 را اعزای ملی اعلام نمود و از حوزه های علمیه، دانشگاه ها و مغازه ها دعوت کرد تا با تعطیل عمومی و حفظ آرامش که نشانه ای از قهر ملت می باشد، جواب دندان شکنی به رفتار و گفتار دستگاه منفور حاکمه ایران و استعمارگران جهانی بدهند.
درگذشت "ابوسعید بهادرخان" آخرین ایلخان مغول در ایران (736 ق)
ابوسعید بهادرخان فرزند و جانشین اُلجایتو و آخرین فرمانروای ایلخانان مغول در ایران بود. او سرانجام در سال 716 ق در پی مرگ پدرش اُلجایتو، در سلطانیه واقع در شمال غرب ایران بر تخت سلطنت نشست و غیاث الدین محمد را که در ادارهی امور از تدبیر و شایستگی برخوردار بود به وزارت منصوب کرد. ابوسعید بهادرخان به اسلام علاقه نشان میداد و به علمای دین احترام میگذاشت. از این رو این دوران را میتوان از دورههای رونق فرهنگ و ادب اسلام در ایران دانست. ابوسعید در اواخر سال 735 جهت جنگی به آذربایجان رفت که به علت بیماری، در آن منطقه جان سپرد. با مرگ ابوسعید بهادُرخان، دورهی سلسلهی ایلخانانِ بزرگ مغول به پایان رسید. از آن پس، تخت ایلخانی، بازیچهی دست امیرانی گردید که با یکدیگر در به دست آوردن قدرت، رقابت میکردند و هر کدام از ایشان، یکی از شاهزادگانِ مغول را برای اجرای مقاصد خویش، آلت دست خود کرده بود.
قرائت اعلامیه موسوم به حقوق در انگلستان (1689 م)
13 فوریه 1689 م اعلامیه موسوم به حقوق انگلیس خوانده شد و حکومت این کشور به مشروطه سلطنتی تبدیل گردید. براساس این اعلامیه اختیارات مهمّی چون اجرای قوانین، اخذ مالیات و سربازگیری از پادشاه سلب شد و بعدها در اختیار مجلس قرار گرفت. حکومت انگلیس همچنان مشروطه سلطنتی است و پادشاه در آن جنبه تشریفاتی دارد و قدرت اصلی در دست نخست وزیر است.
درگذشت "ریچارد واگنر" موسیقیدانِ شهیر آلمانی (1883 م)
ریچارد واگْنِر آهنگساز شهیر آلمانی در 22 مه 1813 م در لایْپْزیک آلمان به دنیا آمد. واگنر بعدها مورد توجه قرار گرفت و به ریاست اُرکِسْتْر یکی از تئاترهای شهر انتخاب شد. وی در سال 1848 م قصد داشت تا یک اپرای بزرگ تهیه کند، اما در جریان انقلاب سال 1848 م آواره شد و سیزده سال از وطن دور افتاد. واگنر در سالهای پایانی عمر خود در شهر بایروت آلمان اقامت گزید و ساختمان یک تئاتر را ساخت که در آن شاهکارهای خود را اجرا کرد. واگنر با وجود نبوغ هنری و آثار جاویدانی که به وجود آورد، از نظر اخلاقی درسطح پایینی قرار داشت و نیمی از عمر خود را به علت بدهیهای ناشی از بیبندوباری و عیاشی، فراری و متواری بود. با این حال، موسیقی واگنر، هنری برگزیده و دارای جنبه جاودانگی بود و طرفداران فراوانی داشت. واگنر سرانجام در سیزدهم فوریه 1883 م در هفتاد سالگی درگذشت.
پایان کنفرانس محدود کردن تسلیحات بینالمللی در واشینگتن (1922 م)
کنفرانس "محدود کردن تسلیحات بینالمللی" از سیزدهم نوامبر 1921 م در واشینگتن، پایتخت امریکا آغاز به کار کرد. این کنفرانس در ششم فوریه 1922 م، با امضای قراردادی به نام قرارداد پنج جانبه توسط پنج کشور از کشورهای شرکت کننده به کار خود پایان داد. به موجب این قرارداد که به امضای امریکا، انگلیس، فرانسه، ایتالیا و ژاپن رسید، استفاده از هرگونه گاز سمّی و شیمیایی کشنده یا بیحسکننده در جنگها ممنوع شد. چند سال بعد در ژوئن 1925 م منع به کارگیری گازهای کشنده در جنگها از سوی تعداد بیشتری از کشورها مورد توجه قرار گرفت و طی پروتکلی در ژنو به امضای اکثر آن کشورها رسید. با این حال، همین کشورها در موارد متعدد از این سلاحهای ممنوعه استفاده کردهاند.
بمباران درسدن در جنگ جهانی دوم (1945 م)
بمباران شهر درسدن یکی از بحثبرانگیزترین عملیات نیروهای متفقین در جریان جنگ جهانی دوم است که از سیزدهم تا پانزدهم فوریه سال ۱۹۴۵ میلادی رخ داد. در این بمباران، شهر تاریخی درسدن که پایتخت ایالت زاکسن آلمان و معروف به «فلورانس بر کرانه الب» بود بهکلی ویران شد و شمار زیادی از مردم غیرنظامی در آن کشته شدند. در آتشسوزی بزرگی که در نتیجه بمباران رخ داد بقایای شهر نیز نابود شد. یک گزارش نیروی هوایی آمریکا در سال ۱۹۵۳م، از عملیات بهعنوان بمباران توجیهشده هدف نظامی و صنعتی که ۱۱۰ کارخانه و ۵۰۰۰۰ کارگر را در پشتیبانی از اقدامات نظامی آلمان در خود جای داده بود، توجیه کرد.
برخلاف این گزارش، پژوهشگران متعدد اینگونه استدلال کردهاند که زیرساختهای مخابراتی، پلها و مناطق وسیع صنعتی خارج از شهر هیچیک بهطور کامل هدف قرار نگرفتند. اینطور استدلال شده که درسدن یک مرکز مهم تاریخی و فرهنگی و بدون اهمیت نظامی یا با اهمیت نظامی کم بوده است و حملات بمباران مناطق بدون هیچ فرقی بین نظامی بودن یا نبودن آنها و بیهیچ تناسبی با اهداف نظامی بود. تا نسخه ۱۹۵۸م دانشنامه بریتانیکا، هیچ ارجاعی به بمباران درسدن در مدخل مربوط به این شهر نشده بود.
برخی دیگر از رویدادهای 13 فوریه
1986: پارلمان انگلستان قوانین مربوط به آزادیها و حقوق تضمین شده مردم این کشور را که «بیل آو رایتز» عنوان گرفت تصویب کرد. دوقرن بعد همین نام را بر ده اصلاحیه اول قانون اساسی آمریکا که متضمن همین حقوق و آزادی ها است گذاردند.
1859: «فرانک وان در گوس» تئوریسین کمونیست در هلند به دنیا آمد.
1945: ارتش شوروی پس از 29 روز جنگ شدید شهر بوداپست را از دست ارتش هیتلر خارج ساخت. در این نبرد 29 روزه 159 هزار تن کشته شدند. بی جهت نیست که روسها می گویند اگر دولتهای اروپای شرقی روزی دشمن روسیه شوند باید بهای سنگین آزاد شدن از دست هیتلر را به روسیه که به خاطر انها متحمل تلفات سنگین شد بپردازند.
1975: رئوف دنکتاش رهبر اقلیت ترک قبرس تشکیل فدراسیون ترک و یونانی قبرس را اعلام داشت.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید