به گزارش خبرنگار سینمای جهان باشگاه خبرنگاران، به نقل از ورایتی، رای گیری آکادمی اسکار از 25 فوریه شروع می‌شود و اگر قانون عوض شود، بر نتایج یکی از جذاب‌ترین بخش‌ها، یعنی بخش بهترین فیلم مستند تاثیر گذار خواهد بود.  

پنج رقیب این بخش در سه موضوع کارکرده‌اند: فیلم‌هایی که احساس خوبی به بیننده می‌دهند مثل "20 گام تا ستاره بودن" و " کوتی و بالکسر" فیلم‌های دنیای سیاست مثل" جنگ‌های کثیف" و "میدان" و اما طبقه بندی پنجمین رقیب این بخش "عمل کشتن" بسیار سخت است، "عمل کشتن" فیلمی است که آسیب پذیری بالایی دارد.  

این اولین سالی است که اعضای آکادمی می‌توانند برای انتخاب بهترین مستند رای بدهند. آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک رای دهندگان را مقید کرده است که فیلم‌ها را قبل از رای دادن حتما ببینند.  

دو فیلم " بیست گام تا ستاره بودن" (که با فروش 74800 میلیون دلاری پر فروش‌ترین فیلم در بین پنج فیلم بوده) و "کوتی و بالکسر" هر دو با سر بالایی و سرازیری‌های هنرمند شدن سر و کار دارند.  

این دو فیلم از سبک برندگان اخیر هستند"مردی روی سیم" و " به دنبال مرد شکری" پیروی کرده‌اند.  

"جنگ‌های کثیف" و " میدان" به ترتیب نگاهی دارند به عملکردهای نهانی آمریکا و انقلاب مصر، سالهای گذشته رای دهندگان اسکار از چنین فیلمهایی استقبال می‌کردند.

مثل فیلم‌های "تاکسی به سمت سیاهی" و " تیرگی جنگ" ، " ارول موریمی" که در سال 2003 به خاطر کارگردانی فیلم"مه" برنده جایزه آکادمی اسکار شد، اجرای دوباره قطعات موسیقی درام را ابتکارهای فیلم‌ساز مستند می‌نامند (مثل فیلیپ گلاس) موریس ستایشگر " عمل کشتن" می‌گوید: یکی از شگفت‌آورترین وجه فیلم مستند این است که هر وقت می‌خواهی مستند سازی کنی باید منظور و مفهومت را هر دفعه باز آفرینی کنی جاشوآ اوپنهایمر کارگردان "عمل کشتن" مطمئنا این کار را کرده، شکل و قالب را به صورت فیلمی خاص و متفاوت خلق کرده است.   
 
"موریس" خودش می‌گوید تعریف و تمجیدهای من از فیلم "عمل کشتن" بی‌طرف نیست: من جایگاه عجیبی دارم چون تهیه کننده این فیلم هم هستم و سال‌هاست جاشوآ را می‌شناسم اما احساسات من نسبت به فیلم فراتر از این هاست؛ خیلی خرسندم که با این فیلم رابطه‌ دارم.  

"اوپنهایمر" زمان زیادی را در اندونزی صرف ساخت فیلم از بازمانده‌های قتل عام سال‌های 66-1965 کرده است. اما بازمانده‌ها می‌ترسیدند حرف بزنند چون قاتل‌های این حادثه هنوز قدرت دارند. پس اوپنهایمر و گروه‌اش بر روی این قدرت‌ها تمرکز کردند، قدرت‌هایی که به قاتل بودن خود افتخار می‌کنند و در پی اجرای دوباره‌ی این اعمال هستند، درآخر هم عمل و رفتارشان مثل ژانرهای هالیوودی اجرا کردند.   
 
موریس: "عمل کشتن" سعی دارد به معمایی برسد بدون اینکه جوابی برایش پیدا کند، این مردان جنایات وحشتناکی مرتکب شده‌اند و هیچ وقت مجازات نشدند. این فیلم درباره‌ی این موضوع هم هست که این قدرت‌ها خود را چگونه می‌بینند.   
 
موریس می‌گوید: اوپنهایمر نشان دادن به گذشته‌ی پنهان مردم اندونزی تعهد دارد. اما او از غربی‌ها می‌خواهد که رابطه‌ی خود را با گذشته‌ی خود بررسی کند.   
 
انتهای پیام/  اس