"کوروش نریمانی" در نشست رسانه‌ای نمایش "هیپوفیز" مطرح کرد:
سیاست‌های فعلی "مرکز هنرهای نمایشی" و "وزارت ارشاد" واضح نیست/ "دختر یانکی" با شیوه کارگردانی من مغایر بود
نشست رسانه‌ای نمایش "هیپوفیز" صبح امروز باحضور عوامل آن برگزار شد.
به
گزارش خبرنگار حوزه‌ی تئاتر باشگاه خبرنگاران، صبح امروز نشست رسانه‌ای
نمایش "هیپوفیز" با حضور "کوروش نریمانی" کارگردان، "نگار عابدی"، "بهرام
افشاری" و "هوتن شکیبا" بازیگران و "منوچهر شجاع" طراح صحنه‌ی این نمایش در
سالن استاد فرهاد ناظرزاده‌ی کرمانی تماشاخانه‌ی ایرانشهر برگزار شد.
کوروش نریمانی در ابتدا گفت: نمایش "هیپوفیز" بازنویسی از نمایشنامهی "دختر یانکی" نوشته‌ی "نیل سایمون" و ترجمه‌ی "شهرام زرگر" است.
وی ادامه داد: همواره نمایشی که کار کرده‌ام البته به جز نمایشنامه‌‌هایی که خودم به نگارش درآورده‌ام در حین تمرین و اجرا به کمک دوستان در پروژه‌ی کارگردانی دچار بازنگری و آماده برای سلیقه‌ی ایرانی شده است.
نریمانی افزود: یکی از دلایلی که گروه، دست به بازنویسی نمایشنامهی "دختر یانکی" زد فاصله‌ی بخش‌هایی از نمایشنامه با سلیقه و نیازهای تماشاگر ایرانی بود ،این اتفاق موجب بازنویسی و نگارش نمایشنامه‌ای تحت عنوان "هیپوفیز" شد.
تغییر و تحولات به این دلیل بود که این نمایشنامه نسبتا طولانی مشخصات تاریخی و ویژگی‌های جغرافیایی کشور مبدا یعنی آمریکا ارتباط داشت.
وی تصریح کرد: مردم امریکا به خصوص در دهه 60 با موضوعات و اسامی مطرح شده در این نمایشنامه ارتباط برقرار کردند و با قرار گرفتن در جریان این موضوعات، درک قابل فهم و پذیرشی نسبت به موضوع داشتند اما شرایط موجود، تماشاگران و اصولا شیوه‌ی کارگردانی من با آن چیزی که در متن بود هم‌خوانی نداشت به همین دلیل دست به تغییراتی در نمایشنامهی "دختر یانکی" زدیم.
وی افزود: گروه تصور داشت این تغییرات بسیار زیاد نخواهد بود اما با عوض شدن بخش عمده‌ای از نمایشنامه تصمیم گرفتیم تا نام آن را به "هیپوفیز" تغییر دهیم.
کوروش نریمانی در ابتدا گفت: نمایش "هیپوفیز" بازنویسی از نمایشنامهی "دختر یانکی" نوشته‌ی "نیل سایمون" و ترجمه‌ی "شهرام زرگر" است.
وی ادامه داد: همواره نمایشی که کار کرده‌ام البته به جز نمایشنامه‌‌هایی که خودم به نگارش درآورده‌ام در حین تمرین و اجرا به کمک دوستان در پروژه‌ی کارگردانی دچار بازنگری و آماده برای سلیقه‌ی ایرانی شده است.
نریمانی افزود: یکی از دلایلی که گروه، دست به بازنویسی نمایشنامهی "دختر یانکی" زد فاصله‌ی بخش‌هایی از نمایشنامه با سلیقه و نیازهای تماشاگر ایرانی بود ،این اتفاق موجب بازنویسی و نگارش نمایشنامه‌ای تحت عنوان "هیپوفیز" شد.
تغییر و تحولات به این دلیل بود که این نمایشنامه نسبتا طولانی مشخصات تاریخی و ویژگی‌های جغرافیایی کشور مبدا یعنی آمریکا ارتباط داشت.
وی تصریح کرد: مردم امریکا به خصوص در دهه 60 با موضوعات و اسامی مطرح شده در این نمایشنامه ارتباط برقرار کردند و با قرار گرفتن در جریان این موضوعات، درک قابل فهم و پذیرشی نسبت به موضوع داشتند اما شرایط موجود، تماشاگران و اصولا شیوه‌ی کارگردانی من با آن چیزی که در متن بود هم‌خوانی نداشت به همین دلیل دست به تغییراتی در نمایشنامهی "دختر یانکی" زدیم.
وی افزود: گروه تصور داشت این تغییرات بسیار زیاد نخواهد بود اما با عوض شدن بخش عمده‌ای از نمایشنامه تصمیم گرفتیم تا نام آن را به "هیپوفیز" تغییر دهیم.
نریمانی عنوان
داشت: بعضی افراد شیوه‌ی ایرانیزه کردن را به بنده اطلاق کردند. اصولا این
نام را قبول ندارم و معتقدم کاری که انجام شد نوعی دراماتورژی و در مجموع
میزانسن و کارگردانی است.
اصولا تئاتر هنر به روز و با تماشاگرانش باید به روز ارتباط برقرار کند. در عین حال تئاتر خیلی به گروهی که نمایشنامه را به صحنه می‌برند وابسته است. شیوه‌ی دراماتورژی در همه جای دنیا رایج است. در مجموع "هیپوفیز" شکل اجرایی و کارگردانی شده‌ی "دختر یانکی" است.
نویسنده‌ی "پایتخت3" ادامه داد: هر گروه اجرایی براساس روند نمایشنامه برای شیوه‌ی اجرایی خود مولفه‌هایی را درنظر می‌گیرد.نمایشنامه، خود میزان سنگینی محتوا را مشخص می‌کند و اگر درست خوانش شود به گروه اجرایی خود می‌فهماند که چگونه تحلیل و اجرا کند.
نریمانی اظهار داشت: در دنیا انواع و اقسام کمدی با 24 نوع ژانر وجود دارد و اینکه همه‌ی این ژانرها با یک نوع عینک دیده شود و به شکل صحنه‌ای خاص، بازی خاص، ارتباط خاص و تماشاگر خاص خود توجه کنند.
وی افزود: براساس نگاه و شیوه‌ی اجرایی که برای کار خود انتخاب می‌کنیم قطعا نمایش دچار تغییر و تحولاتی می‌شود. حتی از یک نمایشنامهی واحد در کشور مبدا انواع و اقسام شیوه‌ی اجرایی وجود دارد. احساس می‌کنم ما ایرانی‌ها از عاداتمان منطق ساخته‌ایم.
نریمانی ادامه داد: معتقدم در نمایشنامه نویسی هیچ تغییر و تحولی انجام نشده و هنوز هم نمایشنامه نویسی کاری بی‌مزد است و مطمئنا با این دورنما، نمایشنامه نویسی به دوران طلایی خود باز نمی‌گردد. در حال حاضر تصویر روشنی از حقوق نمایشنامه نویس وجود ندارد.
نریمانی بیان کرد: خیلی از سیاست‌های فعلی مرکز هنرهای نمایشی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط با تئاتر به شکل روشنی عنوان نشده است و با وجود حرف‌های زیبا اما باید آن را در حوزه‌ی عمل دید.
نریمانی گفت: تغییرات عمده در ایرانشهر منوط به تعداد اجراها است، قبلا تعداد اجراها حدود دو برابر تعداد اجراهای کنونی بود که شاید بدلیل ازدحام زیاد گروه‌ها و افزایش صف طویل منتظران اجرا باشد.
وی ادامه داد: معتقدم شرایط تئاتر خصوصی می‌طلبد، گروه‌های نمایشی که در سالن‌های خصوصی اجرا می‌روند به بازگشت سرمایه‌ی خود مطمئن باشد که یکی از عوامل به افزایش تعداد اجرا در سالن‌های خصوصی باز می‌‌گردد.
وی درباره‌ی اجرای دیگر آثارش عنوان کرد: گروه ما نه تنها برای این نمایش بلکه آثار دیگرمان نیز برنامه داشته ،اما گویی برنامه‌های ما با برنامه‌های مسئولان هماهنگ نیست.
نریمانی گفت: خوشبختانه گروه اجرایی نمایش "هیپوفیز" برای بنده گروه آشنا، صمیمی و دوست هستند. چیزی که برای بنده به عنوان کارگردان حائز اهمیت می‌باشد، باید گروه به شیوه‌ی اجرایی بنده آشنا باشد. اتفاق خوشایند در این نمایش تمرکز روی توان تئاتری بازیگران بود.
وی تصریح کرد: بازیگران تمام توان خود را در یک زمان اندک محدود به این نمایش کردند. نمایشنامه‌ای به صحنه بردیم که هم زمان زیادی داشت و هم گونه‌ی اجرایی متفاوت و شکل صحنه‌ای خاص زحمت "منوچهر شجاع" که با آن چیزی که همیشه کار می‌شد متفاوت و سخت‌تر بود.
نریمانی در پایان افزود: گروه تئاتری معاصر قدم مهمی به سمت جذب نیروهای جدید و با انرژی به سمت خود برداشته که یکی از دلایل این نشست خبری این بود که اعلام کنم به دوستان جوان‌تر که ما همیشه به فکر آن‌ها هستیم.
وی ادامه داد: این افراد باید به راحتی کمدی کار کنند و در اختیار ایده‌های گروه به ما کمک کنند. بنده این نمایش را درقدم آخر بسیار مثبتی می‌دانم.
اصولا تئاتر هنر به روز و با تماشاگرانش باید به روز ارتباط برقرار کند. در عین حال تئاتر خیلی به گروهی که نمایشنامه را به صحنه می‌برند وابسته است. شیوه‌ی دراماتورژی در همه جای دنیا رایج است. در مجموع "هیپوفیز" شکل اجرایی و کارگردانی شده‌ی "دختر یانکی" است.
نویسنده‌ی "پایتخت3" ادامه داد: هر گروه اجرایی براساس روند نمایشنامه برای شیوه‌ی اجرایی خود مولفه‌هایی را درنظر می‌گیرد.نمایشنامه، خود میزان سنگینی محتوا را مشخص می‌کند و اگر درست خوانش شود به گروه اجرایی خود می‌فهماند که چگونه تحلیل و اجرا کند.
نریمانی اظهار داشت: در دنیا انواع و اقسام کمدی با 24 نوع ژانر وجود دارد و اینکه همه‌ی این ژانرها با یک نوع عینک دیده شود و به شکل صحنه‌ای خاص، بازی خاص، ارتباط خاص و تماشاگر خاص خود توجه کنند.
وی افزود: براساس نگاه و شیوه‌ی اجرایی که برای کار خود انتخاب می‌کنیم قطعا نمایش دچار تغییر و تحولاتی می‌شود. حتی از یک نمایشنامهی واحد در کشور مبدا انواع و اقسام شیوه‌ی اجرایی وجود دارد. احساس می‌کنم ما ایرانی‌ها از عاداتمان منطق ساخته‌ایم.
نریمانی ادامه داد: معتقدم در نمایشنامه نویسی هیچ تغییر و تحولی انجام نشده و هنوز هم نمایشنامه نویسی کاری بی‌مزد است و مطمئنا با این دورنما، نمایشنامه نویسی به دوران طلایی خود باز نمی‌گردد. در حال حاضر تصویر روشنی از حقوق نمایشنامه نویس وجود ندارد.
نریمانی بیان کرد: خیلی از سیاست‌های فعلی مرکز هنرهای نمایشی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط با تئاتر به شکل روشنی عنوان نشده است و با وجود حرف‌های زیبا اما باید آن را در حوزه‌ی عمل دید.
نریمانی گفت: تغییرات عمده در ایرانشهر منوط به تعداد اجراها است، قبلا تعداد اجراها حدود دو برابر تعداد اجراهای کنونی بود که شاید بدلیل ازدحام زیاد گروه‌ها و افزایش صف طویل منتظران اجرا باشد.
وی ادامه داد: معتقدم شرایط تئاتر خصوصی می‌طلبد، گروه‌های نمایشی که در سالن‌های خصوصی اجرا می‌روند به بازگشت سرمایه‌ی خود مطمئن باشد که یکی از عوامل به افزایش تعداد اجرا در سالن‌های خصوصی باز می‌‌گردد.
وی درباره‌ی اجرای دیگر آثارش عنوان کرد: گروه ما نه تنها برای این نمایش بلکه آثار دیگرمان نیز برنامه داشته ،اما گویی برنامه‌های ما با برنامه‌های مسئولان هماهنگ نیست.
نریمانی گفت: خوشبختانه گروه اجرایی نمایش "هیپوفیز" برای بنده گروه آشنا، صمیمی و دوست هستند. چیزی که برای بنده به عنوان کارگردان حائز اهمیت می‌باشد، باید گروه به شیوه‌ی اجرایی بنده آشنا باشد. اتفاق خوشایند در این نمایش تمرکز روی توان تئاتری بازیگران بود.
وی تصریح کرد: بازیگران تمام توان خود را در یک زمان اندک محدود به این نمایش کردند. نمایشنامه‌ای به صحنه بردیم که هم زمان زیادی داشت و هم گونه‌ی اجرایی متفاوت و شکل صحنه‌ای خاص زحمت "منوچهر شجاع" که با آن چیزی که همیشه کار می‌شد متفاوت و سخت‌تر بود.
نریمانی در پایان افزود: گروه تئاتری معاصر قدم مهمی به سمت جذب نیروهای جدید و با انرژی به سمت خود برداشته که یکی از دلایل این نشست خبری این بود که اعلام کنم به دوستان جوان‌تر که ما همیشه به فکر آن‌ها هستیم.
وی ادامه داد: این افراد باید به راحتی کمدی کار کنند و در اختیار ایده‌های گروه به ما کمک کنند. بنده این نمایش را درقدم آخر بسیار مثبتی می‌دانم.
انتهای پیام/
