به گزارش حوزه سینمای جهان باشگاه خبرنگاران به نقل از ورایتی؛  در مقاله پیش بازی و شانس برنده شدن لئونارو دی‌کاپرو را بررسی کردیم در این مقاله سراغ رقیبان او در آکادمی اسکار 86 رفته‌ایم و نقاط قوت و ضعف آن‌ها را مطالعه خواهیم کرد:

ماتیو مک‌کانهی برای فیلم "خریداران کلوب دالاس"
نقطه قوت: با فیزیک خود حس را به مخاطب منتقل می‌کند، شخصیت او در طول فیلم 180 درجه تغییر می‌کند.مک‌کانهی سال موفقی را پشت سر گذاشته، برنده کوهی از جوایز به خاطر این اجرایش و حاضر شدن در  فیلم " گرگ وال استریت".
نقطه ضعف: جمله معروف وهمیشگی او" خب،خب،خب" است و صحبت‌های خودمانی‌اش هنگام دریافت جایزه او را بیشتر شبیه کسی که عضو کلوب خصوصی هالیوود است می‌کند تا یک بازیگر جدی و حرفه‌ای.

بروس درن برای فیلم "نبراسکا"
نقطه قوت: استعداد ستاره بودن ندارد اما اجرای فیلمی که واقعیت داشته را بر عهده داشته است. اجرایش کم،دقیق و ظریف است.درن یکی از بازیگران دوست داشتنی است که کار خود را سال 1960 شروع کرد.
نقطه ضعف: شخصیت او سکانس قوی ندارد، مثلا گریه می‌کند،می‌خندد، همه چیز را خرد می‌کند که همه‌ی اینها حقه‌های پیش پا افتاده‌ای هستند اما رای دهندگان گاهی همین چیزها را دوست دارند.
چیوتل اجیوفور برای "دوازده سال بردگی"
نقطه قوت:او در همه سکانس ها در نقشی پیچیده،حاضر است. کارگردان،استیو مک‌کویین برداشت‌های بلندی از او گرفته که دوربین  صورت اجیوفور را می‌گیرد. ظرفیت فکری و احساسات او مثل تک‌سخن‌گویی‌های شکسپیر است، اما بدون کلمه. با اینکه فیلم خط‌ زمانی ندارد، اجیوفور گذر سال‌ها را با صورت و زبان بدنش انتقال می‌دهد.
نقطه ضعف: سبقت جویی از بازیگران دیگر فیلم‌ها.

کریستین بیل برای "حقه‌بازی آمریکایی"
نقطه قوت: یک تغییر شکل کامل هو از نظر جسمی و هم صوتی و او را بعد از سال‌ها بازی در نقش‌های بازهم نمی‌توانیم بشناسیم.
نقطه ضعف:هرچقدر هم خوب باشد امسال سال او نیست.

انتهای پیام/ اس