پریسا رامهران، شاعر، در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات باشگاه خبرنگاران گفت: از زمان مشروطه واژگان و اصطلاحات عامیانه و حتی واژگان غیر فارسی و اروپایی به شعر فارسی وارد شده است.

وی افزود: از آن‌جاکه شاعر از زمین جامعه و فرهنگ خویش بر می‌خیزد، واژگانی را در شعر خود به کار می‌برد که برخاسته از واژگان، اصطلاحات و تعبیرات زمان خود است.

این شاعر ادامه داد: من در به کار بردن واژه‌ها سخت گیری نمی‌کنم، اگر واژه‌ها چه بیگانه و چه غیر بیگانه در میان مردم تایید شود، می‌تواند در شعر به کار رود، البته به گونه‌ای که به شعر آسیبی نزند.

رامهران در خصوص شاعران معاصر عنوان کرد: وقتی نتوانیم در شعر معاصر بزرگانی همچون "حافظ‌"‌ها و "مولانا‌"‌ها بیابیم، حاکی از آن است که در سیر تکاملی و پیشرفتی خود دچار اختلال‌هایی هستیم. اما در این بین با وجود فرسنگ‌ها فاصله با "مولانا‌"ها و "حافظ‌"ها گاه اشعاری در خود توجه می‌ سرایند و نگاه ظریف بینان را به خود جلب می‌کنند.

این شاعر در مورد تحول سبکی اظهار داشت: دگرگونی سبکی با توجه به شرایط اجتماعی و سیاسی و نگرش‌های خاص شاعران آن عصر صورت می‌گیرد. هرگاه قالب و سبکی به اشباع برسد، صد درصد زمینه‌های گذار از آن فراهم می‌شود.

وی ادامه داد: گروه بسیاری از منتقدان و شاعران معتقدند که شعر کنونی ما به آن حد از مرز اشباع رسیده است و آمادگی تحول را دارد.

رامهران در خصوص روند چاپ مجموعه شعرها خاطرنشان کرد: متاسفانه گاهی برخی از کتاب‌ها بی ارزش شعری شناخته شده‌ای، تنها به جهت سودجویی‌ها و به مشکل انبوه انتشار می‌یابند و این امر خواه ناخواه بر روند سلایق مخاطب تاثیر گذار خواهد بود.


انتهای پیام/ اق