دکتر محمدحسین سلطانزاده، متخصص اطفال و استاد دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: بدیهی است که ارتباط مشخصی بین وزن والدین و فرزندان آنان وجود دارد، فرزندان والدین چاق احتمالا سه برابر شانس ابتلا به چاقی را دارا هستند درصورت وجود یک کودک چاق در خانواده احتمال چاقی فرزند دوم حدود 40 درصد و در صورت وجود دو کودک چاق احتمال چاق شدن فرزند سوم تا 80 درصد بالا میرود البته علاوه بر زمینه ژنتیک، عادات و رفتارهای غذایی در خانواده نیز در چاقی کودکان مؤثر است.
وی ادامه داد: در مورد چاقیهای زودرس با افزایش ناگهانی وزن باید حتما به پرخوری ناشی از اضطراب توجه کرد، این نوع چاقی بیشتر در خانوادههای آشفته که مشکل جدایی، اعتیاد و بیثباتی وضعیت زندگی وجود دارد دیده میشود.
سلطانزاده اظهار داشت: در فرهنگ ما شاید مهمترین اشتغال ذهنی مادران به خصوص در دوران شیرخواری و بعد نوپایی و قبل از سنین دبستان با وزن فرزندان است تمایل مادران به داشتن فرزندان چاق با این باور فرهنگی نادرست که کودک چاق کودک سالمی است باعث اضافه وزن ناگهانی کودکان در سنین دبستان میشود.
وی ادامه داد: بنابراین برای درمان کودکان چاق باید تمامی جنبههای زیستی، روانشناختی و اجتماعی در نظر گرفته شود، استفاده از روشهای رفتار درمانی برای خود کودک و نیز مشاوره والدین با تیم درمانی برای همکاری بیشتر منجر به کاهش وزن میشود.
وی در پایان تأکید کرد: بهترین راهکار استفاده از روشهای "رفتار درمانی" توسط والدین و بعد تیم درمانی است در حقیقت تیم درمانی نقش هدایت والدین برای استفاده مناسب و درست از این روشها را به عهده دارد.
انتهای پیام/